¹Davut oğlu İsrail Kralı Süleymanın özdeyişleri:

¹LOS proverbios de Salomón, hijo de David, rey de Israel:

²Bu özdeyişler, bilgeliğe ve terbiyeye ulaşmak,Akıllıca sözleri anlamak,

²Para entender sabiduría y doctrina; Para conocer las razones prudentes;

³Başarıya götüren terbiyeyi edinipDoğru, haklı ve adil olanı yapmak,

³Para recibir el consejo de prudencia, Justicia, y juicio y equidad;

⁴Saf kişiyi ihtiyatlı,Genç adamı bilgili ve sağgörülü kılmak içindir.

⁴Para dar sagacidad á los simples, Y á los jóvenes inteligencia y cordura.

⁵Özdeyişlerle benzetmeleri,Bilgelerin sözleriyle bilmecelerini anlamak içinBilge kişi dinlesin ve kavrayışını artırsın,Akıllı kişi yaşam hüneri kazansın.

⁵Oirá el sabio, y aumentará el saber; Y el entendido adquirirá consejo;

⁷RAB korkusudur bilginin temeli.Ahmaklarsa bilgeliği ve terbiyeyi küçümser.

⁶Para entender parábola y declaración; Palabras de sabios, y sus dichos oscuros.

⁸Oğlum, babanın uyarılarına kulak ver,Annenin öğrettiklerinden ayrılma.

⁷El principio de la sabiduría es el temor de Jehová: Los insensatos desprecian la sabiduría y la enseñanza.

⁹Çünkü bunlar başın için sevimli bir çelenk,Boynun için gerdanlık olacaktır.

⁸Oye, hijo mío, la doctrina de tu padre, Y no desprecies la dirección de tu madre:

¹⁰Oğlum, seni ayartmaya çalışan günahkârlara teslim olma.

⁹Porque adorno de gracia serán á tu cabeza, Y collares á tu cuello.

¹¹Şöyle diyebilirler:‹‹Bizimle gel,Adam öldürmek için pusuya yatalım,Zevk uğruna masum kişileri tuzağa düşürelim.

¹⁰Hijo mío, si los pecadores te quisieren engañar, No consientas.

¹²Onları ölüler diyarı gibi diri diri,Ölüm çukuruna inenler gibiBütünüyle yutalım.

¹¹Si dijeren: Ven con nosotros, Pongamos asechanzas á la sangre, Acechemos sin motivo al inocente;

¹³Bir sürü değerli mal ele geçirir,Evlerimizi ganimetle doldururuz.

¹²Los tragaremos vivos como el sepulcro, Y enteros, como los que caen en sima;

¹⁴Gel, sen de bize katıl,Tek bir kesemiz olacak.››

¹³Hallaremos riquezas de todas suertes, Henchiremos nuestras casas de despojos;

¹⁵Oğlum, böyleleriyle gitme,Onların tuttuğu yoldan uzak dur.

¹⁴Echa tu suerte entre nosotros; Tengamos todos una bolsa:

¹⁶Çünkü ayakları kötülüğe koşar,Çekinmeden kan dökerler.

¹⁵Hijo mío, no andes en camino con ellos; Aparta tu pie de sus veredas:

¹⁷Kuşların gözü önünde ağ sermek boşunadır.

¹⁶Porque sus pies correrán al mal, E irán presurosos á derramar sangre.

¹⁸Başkasına pusu kuran kendi kurduğu pusuya düşer.Yalnız kendi canıdır tuzağa düşürdüğü.

¹⁷Porque en vano se tenderá la red Ante los ojos de toda ave;

¹⁹Haksız kazanca düşkün olanların sonu böyledir.Bu düşkünlük onları canlarından eder.

¹⁸Mas ellos á su propia sangre ponen asechanzas, Y á sus almas tienden lazo.

²⁰Bilgelik dışarıda yüksek sesle haykırıyor,Meydanlarda sesleniyor.

¹⁹Tales son las sendas de todo el que es dado á la codicia, La cual prenderá el alma de sus poseedores.

²¹Kalabalık sokak başlarında bağırıyor,Kentin giriş kapılarında sözlerini duyuruyor:

²⁰La sabiduría clama de fuera, Da su voz en las plazas:

²²‹‹Ey budalalar, budalalığı ne zamana dek seveceksiniz?Alaycılar ne zamana dek alay etmekten zevk alacak?Akılsızlar ne zamana dek bilgiden nefret edecek?

²¹Clama en los principales lugares de concurso; En las entradas de las puertas de la ciudad dice sus razones:

²³Uyardığımda yola gelin, o zaman size yüreğimi açar,Sözlerimi anlamanıza yardım ederim.

²²¿Hasta cuándo, oh simples, amaréis la simpleza, Y los burladores desearán el burlar, Y los insensatos aborrecerán la ciencia?

²⁴Ama sizi çağırdığım zaman beni reddettiniz.Elimi uzattım, umursayan olmadı.

²³Volveos á mi reprensión: He aquí yo os derramaré mi espíritu, Y os haré saber mis palabras.

²⁵Duymazlıktan geldiniz bütün öğütlerimi,Uyarılarımı duymak istemediniz.

²⁴Por cuanto llamé, y no quisisteis: Extendí mi mano, y no hubo quien escuchase;

²⁶Bu yüzden ben de felaketinize sevineceğim.Belaya uğradığınızda,Bela üzerinize bir fırtına gibi geldiğinde,Bir kasırga gibi geldiğinde felaketiniz,Sıkıntıya, kaygıya düştüğünüzde,Sizinle alay edeceğim.

²⁵Antes desechasteis todo consejo mío, Y mi reprensión no quisisteis:

²⁸O zaman beni çağıracaksınız,Ama yanıtlamayacağım.Var gücünüzle arayacaksınız beni,Ama bulamayacaksınız.

²⁶También yo me reiré en vuestra calamidad, Y me burlaré cuando os viniere lo que teméis;

²⁹Çünkü bilgiden nefret ettiniz.RABden korkmayı reddettiniz.

²⁷Cuando viniere como una destrucción lo que teméis, Y vuestra calamidad llegare como un torbellino; Cuando sobre vosotros viniere tribulación y angustia.

³⁰Öğütlerimi istemediniz,Uyarılarımın tümünü küçümsediniz.

²⁸Entonces me llamarán, y no responderé; Buscarme han de mañana, y no me hallarán:

³¹Bu nedenle tuttuğunuz yolun meyvesini yiyeceksiniz,Kendi düzenbazlığınıza doyacaksınız.

²⁹Por cuanto aborrecieron la sabiduría, Y no escogieron el temor de Jehová,

³²Bön adamlar dönekliklerinin kurbanı olacak.Akılsızlar kaygısızlıklarının içinde yok olup gidecek.

³⁰Ni quisieron mi consejo, Y menospreciaron toda reprensión mía:

³³Ama beni dinleyen güvenlik içinde yaşayacak,Kötülükten korkmayacak, huzur bulacak.››

³¹Comerán pues del fruto de su camino, Y se hartarán de sus consejos.

³²Porque el reposo de los ignorantes los matará, Y la prosperidad de los necios los echará á perder.

³³Mas el que me oyere, habitará confiadamente, Y vivirá reposado, sin temor de mal.