¹Massalı Yake oğlu Agurun sözleri:Bu adam şöyle diyor:‹‹Yoruldum, ey Tanrım, yoruldum ve tükendim. ve tükendim› ›› ya da ‹‹Bu adam İtiele, İtiele ve Ukkala şöyle diyor››.

¹PALABRAS de Agur, hijo de Jachê: La profecía que dijo el varón á Ithiel, á Ithiel y á Ucal.

²Gerçekten ben insanların en cahiliyim,Bende insan aklı yok.

²Ciertamente más rudo soy yo que ninguno, Ni tengo entendimiento de hombre.

³Bilgeliği öğrenmedim,Kutsal Olana ilişkin bilgiden de yoksunum.

³Yo ni aprendí sabiduría, Ni conozco la ciencia del Santo.

⁴Kim göklere çıkıp indi?Kim yeli avuçlarında topladı?Suları giysisiyle sarıp sarmalayan kim?Kim belirledi dünyanın sınırlarını?Adı nedir, oğlunun adı nedir, biliyorsan söyle!

⁴¿Quién subió al cielo, y descendió? ¿Quién encerró los vientos en sus puños? ¿Quién ató las aguas en un paño? ¿Quién afirmó todos los términos de la tierra? ¿Cuál es su nombre, y el nombre de su hijo, si sabes?

⁵Tanrının her sözü güvenilirdir,O kendisine sığınan herkese kalkandır.

⁵Toda palabra de Dios es limpia: Es escudo á los que en él esperan.

⁶Onun sözüne bir şey katma,Yoksa seni azarlar, yalancı çıkarsın.

⁶No añadas á sus palabras, porque no te reprenda, Y seas hallado mentiroso.

⁷Ey Tanrı, iki şey diledim senden:Ben ölmeden bunları esirgeme benden.

⁷Dos cosas te he demandado; No me las niegues antes que muera.

⁸Sahtekârlığı, yalanı benden uzak tut,Bana ne yoksulluk ne de zenginlik ver;Payıma düşen ekmeği ver, yeter.

⁸Vanidad y palabra mentirosa aparta de mí. No me des pobreza ni riquezas; Manténme del pan que he menester;

⁹Yoksa bolluktan, ‹Kimmiş RAB?› diye seni yadsır,Ya da yoksulluktan çalarVe Tanrımın adını lekelemiş olurum.

⁹No sea que me harte, y te niegue, y diga, ¿Quién es Jehová? O no sea que siendo pobre, hurte, Y blasfeme el nombre de mi Dios.

¹⁰‹‹Köleyi efendisine çekiştirme,Yoksa sana lanet eder, sen de suçlu çıkarsın.

¹⁰No acuses al siervo ante su señor, Porque no te maldiga, y peques.

¹¹Öyleleri var ki, babalarına lanet eder,Annelerine değer vermezler.

¹¹Hay generación que maldice á su padre, Y á su madre no bendice.

¹²Öyleleri var ki, kendilerini tertemiz sanırlar,Oysa kötülüklerinden arınmış değiller.

¹²Hay generación limpia en su opinión, Si bien no se ha limpiado su inmundicia.

¹³Öyleleri var ki, kendilerinden üstün kimse yok sanır,Herkese tepeden bakarlar.

¹³Hay generación cuyos ojos son altivos, Y cuyos párpados son alzados.

¹⁴Öyleleri var ki, dişleri kılıç, çeneleri bıçaktır,Mazlumlarla yoksulları yutup yeryüzünden yok ederler.

¹⁴Hay generación cuyos dientes son espadas, y sus muelas cuchillos, Para devorar á los pobres de la tierra, y de entre los hombres á los menesterosos.

¹⁵Sülüğün iki kızı vardır, adları ‹Ver, ver›dir.Hiç doymayan üç şey,‹Yeter› demeyen dört şey vardır:

¹⁵La sanguijuela tiene dos hijas que se llaman, Trae, trae. Tres cosas hay que nunca se hartan; Aun la cuarta nunca dice, Basta:

¹⁶Ölüler diyarı, kısır rahim,Suya doymayan toprak ve ‹Yeter› demeyen ateş.

¹⁶El sepulcro, y la matriz estéril, La tierra no harta de aguas, Y el fuego que jamás dice, Basta.

¹⁷Babasıyla alay edenin, annesinin sözünü hor göreninGözünü vadideki kargalar oyacak;O akbabalara yem olacak.

¹⁷El ojo que escarnece á su padre, Y menosprecia la enseñanza de la madre, Los cuervos lo saquen de la arroyada, Y tráguenlo los hijos del águila.

¹⁸Aklımın ermediği üç şey,Anlamadığım dört şey var:

¹⁸Tres cosas me son ocultas; Aun tampoco sé la cuarta:

¹⁹Kartalın gökyüzünde,Yılanın kayada,Geminin denizde izlediği yolVe erkeğin genç kızla tuttuğu yol.

¹⁹El rastro del águila en el aire; El rastro de la culebra sobre la peña; El rastro de la nave en medio de la mar; Y el rastro del hombre en la moza.

²⁰Zina eden kadının yolu da şöyledir:Yer, ağzını siler,Sonra da, ‹Suç işlemedim› der.

²⁰Tal es el rastro de la mujer adúltera: Come, y limpia su boca, Y dice: No he hecho maldad.

²¹Yeryüzü üç şeyin altında sarsılır;Katlanamadığı dört şey vardır:

²¹Por tres cosas se alborota la tierra, Y la cuarta no puede sufrir:

²²Kölenin kral olması,Budalanın doyması,

²²Por el siervo cuando reinare; Y por el necio cuando se hartare de pan;

²³Nefret edilen kadının evlenmesiVe hizmetçinin hanımının yerine geçmesi.

²³Por la aborrecida cuando se casare; Y por la sierva cuando heredare á su señora.

²⁴‹‹Dünyada dört küçük yaratık var ki,Çok bilgece davranırlar:

²⁴Cuatro cosas son de las más pequeñas de la tierra, Y las mismas son más sabias que los sabios:

²⁵Karıncalar güçlü olmayan bir topluluktur,Ama yiyeceklerini yazdan biriktirirler.

²⁵Las hormigas, pueblo no fuerte, Y en el verano preparan su comida;

²⁶Kaya tavşanları da güçsüz bir topluluktur,Ama yuvalarını kaya kovuklarında yaparlar.

²⁶Los conejos, pueblo nada esforzado, Y ponen su casa en la piedra;

²⁷Çekirgelerin kralı yoktur,Ama bölük bölük ilerlerler.

²⁷Las langostas, no tienen rey, Y salen todas acuadrilladas;

²⁸Kertenkele elle bile yakalanır,Ama kral saraylarında bulunur.

²⁸La araña, ase con las manos, Y está en palacios de rey.

²⁹‹‹Yürüyüşü gösterişli üç yaratık,Davranışı gösterişli dört yaratık var:

²⁹Tres cosas hay de hermoso andar, Y la cuarta pasea muy bien:

³⁰Hayvanların en güçlüsü olanVe hiçbir şeyin önünde pes etmeyen aslan,

³⁰El león, fuerte entre todos los animales, Que no torna atrás por nadie;

³¹Tazıfş, tekeVe ordusunun başındaki kral. sözcüğün anlamı tam bilinmiyor.

³¹El lebrel ceñido de lomos; asimismo el macho cabrío; Y un rey contra el cual ninguno se levanta.

³²‹‹Eğer budala gibi kendini yücelttinseYa da kötülük tasarladınsa,Dur ve düşün!

³²Si caiste, fué porque te enalteciste; Y si mal pensaste, Pon el dedo sobre la boca.

³³Çünkü nasıl sütü dövünce tereyağı,Burnu sıkınca kan çıkarsa,Öfkeyi kurcalayınca da kavga çıkar.››

³³Ciertamente el que exprime la leche, sacará manteca; Y el que recio se suena las narices, sacará sangre: Y el que provoca la ira, causará contienda.