¹Çocuklarım, babanızın uyarılarına kulak verin.Dikkat edin ki anlayışlı olasınız.

¹OID, hijos, la doctrina de un padre, Y estad atentos para que conozcáis cordura.

²Çünkü size iyi ders veriyorum,Ayrılmayın öğrettiğimden.

²Porque os doy buena enseñanza; No desamparéis mi ley.

³Ben bir çocukken babamın evinde,Annemin körpecik tek yavrusuyken,

³Porque yo fuí hijo de mi padre, Delicado y único delante de mi madre.

⁴Babam bana şunu öğretti:‹‹Söylediklerime yürekten sarıl,Buyruklarımı yerine getir ki yaşayasın.

⁴Y él me enseñaba, y me decía: Mantenga tu corazón mis razones, Guarda mis mandamientos, y vivirás:

⁵Bilgeliği ve aklı sahiplen,Söylediklerimi unutma, onlardan sapma.

⁵Adquiere sabiduría, adquiere inteligencia; No te olvides ni te apartes de las razones de mi boca;

⁶Bilgelikten ayrılma, o seni korur.Sev onu, seni gözetir.

⁶No la dejes, y ella te guardará; Amala, y te conservará.

⁷Bilgeliğe ilk adım onu sahiplenmektir.Bütün servetine mal olsa da akla sahip çık.

⁷Sabiduría ante todo: adquiere sabiduría: Y ante toda tu posesión adquiere inteligencia.

⁸Onu el üstünde tut, o da seni yüceltecek,Ona sarılırsan seni onurlandıracak.

⁸Engrandécela, y ella te engrandecerá: Ella te honrará, cuando tú la hubieres abrazado.

⁹Başına zarif bir çelenk,Görkemli bir taç giydirecektir.››

⁹Adorno de gracia dará á tu cabeza: Corona de hermosura te entregará.

¹⁰Dinle oğlum, sözlerimi benimse ki,Uzasın ömrün.

¹⁰Oye, hijo mío, y recibe mis razones; Y se te multiplicarán años de vida.

¹¹Seni bilgelik yolunda eğitir,Doğru yollara yöneltirim.

¹¹Por el camino de la sabiduría te he encaminado, Y por veredas derechas te he hecho andar.

¹²Ayakların takılmadan yürür,Sürçmeden koşarsın.

¹²Cuando anduvieres no se estrecharán tus pasos; Y si corrieres, no tropezarás.

¹³Aldığın terbiyeye sarıl, bırakma,Onu uygula, çünkü odur yaşamın.

¹³Ten el consejo, no lo dejes; Guárdalo, porque eso es tu vida.

¹⁴Kötülerin yoluna ayak basma,Yürüme alçakların yolunda,

¹⁴No entres por la vereda de los impíos, Ni vayas por el camino de los malos.

¹⁵O yoldan sakın, yakınından bile geçme,Yönünü değiştirip geç.

¹⁵Desampárala, no pases por ella; Apártate de ella, pasa.

¹⁶Çünkü kötülük etmedikçe uyuyamaz onlar,Uykuları kaçar saptırmadıkça birilerini.

¹⁶Porque no duermen ellos, si no hicieren mal; Y pierden su sueño, si no han hecho caer.

¹⁷Yedikleri ekmek kötülük,İçtikleri şarap zorbalık ürünüdür.

¹⁷Porque comen pan de maldad, y beben vino de robos.

¹⁸Oysa doğruların yolu şafak ışığı gibidir,Giderek öğle güneşinin parlaklığına erişir.

¹⁸Mas la senda de los justos es como la luz de la aurora, Que va en aumento hasta que el día es perfecto.

¹⁹Kötülerin yoluysa zifiri karanlık gibidir,Neden tökezlediklerini bilmezler.

¹⁹El camino de los impíos es como la oscuridad: No saben en qué tropiezan.

²⁰Oğlum, sözlerime dikkat et,Dediklerime kulak ver.

²⁰Hijo mío, está atento á mis palabras; Inclina tu oído á mis razones.

²¹Aklından çıkmasın bunlar,Onları yüreğinde sakla.

²¹No se aparten de tus ojos; Guárdalas en medio de tu corazón.

²²Çünkü onları bulan için yaşam,Bedeni için şifadır bunlar.

²²Porque son vida á los que las hallan, Y medicina á toda su carne.

²³Her şeyden önce de yüreğini koru,Çünkü yaşam ondan kaynaklanır.

²³Sobre toda cosa guardada guarda tu corazón; Porque de él mana la vida.

²⁴Yalan çıkmasın ağzından,Uzak tut dudaklarını sapık sözlerden.

²⁴Aparta de ti la perversidad de la boca, Y aleja de ti la iniquidad de labios.

²⁵Gözlerin hep ileriye baksın,Dosdoğru önüne!

²⁵Tus ojos miren lo recto, Y tus párpados en derechura delante de ti.

²⁶Gideceğin yolu düzle,O zaman bütün işlerin sağlam olur.

²⁶Examina la senda de tus pies, Y todos tus caminos sean ordenados.

²⁷Sapma sağa sola,Ayağını kötülükten uzak tut.

²⁷No te apartes á diestra, ni á siniestra: Aparta tu pie del mal.