¹Bilgelik çağırıyor,Akıl sesini yükseltiyor.

¹¿NO clama la sabiduría, Y da su voz la inteligencia?

²Yol kenarındaki tepelerin başında,Yolların birleştiği yerde duruyor o.

²En los altos cabezos, junto al camino, A las encrucijadas de las veredas se para;

³Kentin girişinde, kapıların yanında,Sesini yükseltiyor:

³En el lugar de las puertas, á la entrada de la ciudad, A la entrada de las puertas da voces:

⁴‹‹Ey insanlar, size sesleniyorum,Çağrım insan soyunadır!

⁴Oh hombres, á vosotros clamo; Y mi voz es á los hijos de los hombres.

⁵Ey bön kişiler, ihtiyatlı olmayı öğrenin;Sağduyulu olmayı öğrenin, ey akılsızlar!

⁵Entended, simples, discreción; Y vosotros, locos, entrad en cordura.

⁶Söylediğim yetkin sözleri dinleyin,Ağzımı doğruları söylemek için açarım.

⁶Oid, porque hablaré cosas excelentes; Y abriré mis labios para cosas rectas.

⁷Ağzım gerçeği duyurur,Çünkü dudaklarım kötülükten iğrenir.

⁷Porque mi boca hablará verdad, Y la impiedad abominan mis labios.

⁸Ağzımdan çıkan her söz doğrudur,Yoktur eğri ya da sapık olanı.

⁸En justicia son todas las razones de mi boca; No hay en ellas cosa perversa ni torcida.

⁹Apaçıktır hepsi anlayana,Bilgiye erişen, doğruluğunu bilir onların.

⁹Todas ellas son rectas al que entiende, Y razonables á los que han hallado sabiduría.

¹⁰Gümüş yerine terbiyeyi,Saf altın yerine bilgiyi edinin.

¹⁰Recibid mi enseñanza, y no plata; Y ciencia antes que el oro escogido.

¹¹Çünkü bilgelik mücevherden değerlidir,Dilediğin hiçbir şey onunla kıyaslanamaz.

¹¹Porque mejor es la sabiduría que las piedras preciosas; Y todas las cosas que se pueden desear, no son de comparar con ella.

¹²Ben bilgelik olarak ihtiyatı kendime konut edindim.Bilgi ve sağgörü bendedir.

¹²Yo, la sabiduría, habito con la discreción, Y hallo la ciencia de los consejos.

¹³RABden korkmak kötülükten nefret etmek demektir.Kibirden, küstahlıktan,Kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim.

¹³El temor de Jehová es aborrecer el mal; La soberbia y la arrogancia, y el mal camino Y la boca perversa, aborrezco.

¹⁴Öğüt ve sağlam karar bana özgüdür.Akıl ve güç kaynağı benim.

¹⁴Conmigo está el consejo y el ser; Yo soy la inteligencia; mía es la fortaleza.

¹⁵Krallar sayemde egemenlik sürer,Hükümdarlar adil kurallar koyar.

¹⁵Por mí reinan los reyes, Y los príncipes determinan justicia.

¹⁶Önderler, adaletle yöneten soylularSayemde yönetirler.

¹⁶Por mí dominan los príncipes, Y todos los gobernadores juzgan la tierra.

¹⁷Beni sevenleri ben de severim,Gayretle arayan beni bulur.

¹⁷Yo amo á los que me aman; Y me hallan los que madrugando me buscan.

¹⁸Zenginlik ve onur,Kalıcı değerler ve bolluk bendedir.

¹⁸Las riquezas y la honra están conmigo; Sólidas riquezas, y justicia.

¹⁹Meyvem altından, saf altından,Ürünüm seçme gümüşten daha iyidir.

¹⁹Mejor es mi fruto que el oro, y que el oro refinado; Y mi rédito mejor que la plata escogida.

²⁰Doğruluk yolunda,Adaletin izinden yürürüm.

²⁰Por vereda de justicia guiaré, Por en medio de sendas de juicio;

²¹Böylelikle, beni sevenleri servet sahibi yapar,Hazinelerini doldururum.

²¹Para hacer heredar á mis amigos el ser, Y que yo hincha sus tesoros.

²²RAB yaratma işine başladığındaİlk beni yarattı,

²²Jehová me poseía en el principio de su camino, Ya de antiguo, antes de sus obras.

²³Dünya var olmadan önce,Ta başlangıçta, öncesizlikte yerimi aldım.

²³Eternalmente tuve el principado, desde el principio, Antes de la tierra.

²⁴Enginler yokken,Suları bol pınarlar yokken doğdum ben.

²⁴Antes de los abismos fuí engendrada; Antes que fuesen las fuentes de las muchas aguas.

²⁵Dağlar daha oluşmadan,Tepeler belirmeden,RAB dünyayı, kırlarıVe dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.

²⁵Antes que los montes fuesen fundados, Antes de los collados, era yo engendrada:

²⁷RAB gökleri yerine koyduğunda oradaydım,Engin denizleri ufukla çevirdiğinde,

²⁶No había aún hecho la tierra, ni las campiñas, Ni el principio del polvo del mundo.

²⁸Bulutları oluşturduğunda,Denizin kaynaklarını güçlendirdiğinde,

²⁷Cuando formaba los cielos, allí estaba yo; Cuando señalaba por compás la sobrefaz del abismo;

²⁹Sular buyruğundan öte geçmesinler diyeDenize sınır çizdiğinde,Dünyanın temellerini pekiştirdiğinde,

²⁸Cuando afirmaba los cielos arriba, Cuando afirmaba las fuentes del abismo;

³⁰Baş mimar olarak Onun yanındaydım.Gün be gün sevinçle dolup taştım,Huzurunda hep coştum.

²⁹Cuando ponía á la mar su estatuto, Y á las aguas, que no pasasen su mandamiento; Cuando establecía los fundamentos de la tierra;

³¹Onun dünyası mutluluğum,İnsanları sevincimdi.

³⁰Con él estaba yo ordenándolo todo; Y fuí su delicia todos los días, Teniendo solaz delante de él en todo tiempo.

³²Çocuklarım, şimdi beni dinleyin:Yolumu izleyenlere ne mutlu!

³¹Huélgome en la parte habitable de su tierra; Y mis delicias son con los hijos de los hombres.

³³Uyarılarımı dinleyin ve bilge kişiler olun,Görmezlikten gelmeyin onları.

³²Ahora pues, hijos, oidme: Y bienaventurados los que guardaren mis caminos.

³⁴Beni dinleyen,Her gün kapımı gözleyen,Kapımın eşiğinden ayrılmayan kişiye ne mutlu!

³³Atended el consejo, y sed sabios, Y no lo menospreciéis.

³⁵Çünkü beni bulan yaşam bulurVe RABbin beğenisini kazanır.

³⁴Bienaventurado el hombre que me oye, Velando á mis puertas cada día, Guardando los umbrales de mis entradas.

³⁶Beni gözardı edense kendine zarar verir,Benden nefret eden, ölümü seviyor demektir.››

³⁵Porque el que me hallare, hallará la vida, Y alcanzará el favor de Jehová.

³⁶Mas el que peca contra mí, defrauda su alma: Todos los que me aborrecen, aman la muerte.