1Ya RAB, sana sığınıyorum,Utandırma beni hiçbir zaman!
1EN ti, oh Jehová, he esperado; No sea yo confuso para siempre.
2Adaletinle kurtar beni, tehlikeden uzaklaştır,Kulak ver bana, kurtar beni!
2Hazme escapar, y líbrame en tu justicia: Inclina tu oído y sálvame.
3Sığınacak kayam ol,Her zaman başvurabileceğim;Buyruk ver, kurtulayım,Çünkü kayam ve kalem sensin.
3Séme por peña de estancia, adonde recurra yo continuamente: Mandado has que yo sea salvo; Porque tú eres mi roca, y mi fortaleza.
4Ey Tanrım, kurtar beniKötünün elinden, haksızın, gaddarın pençesinden!
4Dios mío, líbrame de la mano del impío, De la mano del perverso y violento.
5Çünkü umudum sensin, ey Egemen RAB,Gençliğimden beri dayanağım sensin.
5Porque tú, oh Señor Jehová, eres mi esperanza: Seguridad mía desde mi juventud.
6Doğduğum günden beri sana güveniyorum,Beni ana rahminden çıkaran sensin.Övgülerim hep sanadır.
6Por ti he sido sustentado desde el vientre: De las entrañas de mi madre tú fuiste el que me sacaste: De ti será siempre mi alabanza.
7Birçokları için iyi bir örnek oldum,Çünkü sen güçlü sığınağımsın.
7Como prodigio he sido á muchos; Y tú mi refugio fuerte.
8Ağzımdan sana övgü eksilmez,Gün boyu yüceliğini anarım.
8Sea llena mi boca de tu alabanza, De tu gloria todo el día.
9Yaşlandığımda beni reddetme,Gücüm tükendiğinde beni terk etme!
9No me deseches en el tiempo de la vejez; Cuando mi fuerza se acabare, no me desampares.
10Çünkü düşmanlarım benden söz ediyor,Beni öldürmek isteyenler birbirine danışıyor,
10Porque mis enemigos han tratado de mí; Y los que acechan mi alma, consultaron juntamente.
11‹‹Tanrı onu terk etti›› diyorlar,‹‹Kovalayıp yakalayın,Kurtaracak kimsesi yok!››
11Diciendo: Dios lo ha dejado: Perseguid y tomadle, porque no hay quien le libre.
12Ey Tanrı, benden uzak durma,Tanrım, yardımıma koş!
12Oh Dios, no te alejes de mí: Dios mío, acude presto á mi socorro.
13Utansın, yok olsun beni suçlayanlar,Utanca, rezalete bürünsün kötülüğümü isteyenler.
13Sean avergonzados, fallezcan los adversarios de mi alma; Sean cubiertos de vergüenza y de confusión los que mi mal buscan.
14Ama ben her zaman umutluyum,Sana övgü üstüne övgü dizeceğim.
14Mas yo siempre esperaré, Y añadiré sobre toda tu alabanza.
15Gün boyu senin zaferini,Kurtarışını anlatacağım,Ölçüsünü bilmesem de.
15Mi boca publicará tu justicia Y tu salud todo el día, Aunque no sé el número de ellas.
16Ey Egemen RAB, gelip yiğitliklerini,Senin, yalnız senin zaferini duyuracağım.
16Vendré á las valentías del Señor Jehová: Haré memoria de sola tu justicia.
17Ey Tanrı, çocukluğumdan beri beni sen yetiştirdin,Senin harikalarını hâlâ anlatıyorum.
17Oh Dios, enseñásteme desde mi mocedad; Y hasta ahora he manifestado tus maravillas.
18Yaşlanıp saçlarıma ak düşse bileTerk etme beni, ey Tanrı,Gücünü gelecek kuşağa,Kudretini sonrakilere anlatana dek.
18Y aun hasta la vejez y las canas; oh Dios, no me desampares, Hasta que denuncie tu brazo á la posteridad, Tus valentías á todos los que han de venir.
19Ey Tanrı, doğruluğun göklere erişiyor,Büyük işler yaptın,Senin gibisi var mı, ey Tanrı?
19Y tu justicia, oh Dios, hasta lo excelso; Porque has hecho grandes cosas: Oh Dios, ¿quién como tú?
20Sen ki, bana birçok kötü sıkıntı gösterdin,Bana yeniden yaşam verecek,Beni toprağın derinliklerinden çıkaracaksın.
20Tú, que me has hecho ver muchas angustias y males, Volverás á darme vida, Y de nuevo me levantarás de los abismos de la tierra.
21Saygınlığımı artıracak,Yine beni avutacaksın.
21Aumentarás mi grandeza, Y volverás á consolarme.
22Ben de seni,Senin sadakatini çenkle öveceğim, ey Tanrım,Lir çalarak seni ilahilerle öveceğim,Ey İsrailin Kutsalı!
22Asimismo yo te alabaré con instrumento de salterio, Oh Dios mío: tu verdad cantaré yo á ti en el arpa, Oh Santo de Israel.
23Seni ilahilerle överken,Dudaklarımla, varlığımla sevincimi dile getireceğim,Çünkü sen beni kurtardın.
23Mis labios cantarán cuando á ti salmeare, Y mi alma, á la cual redimiste.
24Dilim gün boyu senin zaferinden söz edecek,Çünkü kötülüğümü isteyenlerUtanıp rezil oldu.
24Mi lengua hablará también de tu justicia todo el día: Por cuanto fueron avergonzados, porque fueron confusos los que mi mal procuraban.