1Gelin, RABbe sevinçle haykıralım,Bizi kurtaran kayaya sevinç çığlıkları atalım,
1VENID, celebremos alegremente á Jehová: Cantemos con júbilo á la roca de nuestra salud.
2Şükranla huzuruna çıkalım,Ona sevinç ilahileri yükseltelim!
2Lleguemos ante su acatamiento con alabanza; Aclamémosle con cánticos.
3Çünkü RAB ulu Tanrıdır,Bütün ilahların üstünde ulu kraldır.
3Porque Jehová es Dios grande; Y Rey grande sobre todos los dioses.
4Yerin derinlikleri Onun elindedir,Dağların dorukları da Onun.
4Porque en su mano están las profundidades de la tierra, Y las alturas de los montes son suyas.
5Deniz Onundur, çünkü O yarattı,Karaya da Onun elleri biçim verdi.
5Suya también la mar, pues él la hizo; Y sus manos formaron la seca.
6Gelin, tapınalım, eğilelim,Bizi yaratan RABbin önünde diz çökelim.
6Venid, adoremos y postrémonos; Arrodillémonos delante de Jehová nuestro hacedor.
7Çünkü O Tanrımızdır,Bizse Onun otlağının halkı,Elinin altındaki koyunlarız. Bugün sesini duyarsanız,
7Porque él es nuestro Dios; Nosotros el pueblo de su dehesa, y ovejas de su mano. Si hoy oyereis su voz,
8Merivada, o gün çölde, Massadafö olduğu gibi,Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.
8No endurezcáis vuestro corazón como en Meriba, Como el día de Masa en el desierto;
9Yaptıklarımı görmelerine karşın,Atalarınız orada beni sınayıp denediler.
9Donde me tentaron vuestros padres, Probáronme, y vieron mi obra.
10Kırk yıl o kuşaktan hep iğrendim,‹‹Yüreği kötü yola sapan bir halktır›› dedim,‹‹Yollarımı bilmiyorlar.››
10Cuarenta años estuve disgustado con la nación, Y dije: Pueblo es que divaga de corazón, Y no han conocido mis caminos.
11Bu yüzden öfkeyle ant içtim:‹‹Huzur diyarıma asla girmeyecekler!›› Say.14:26-35; İbr.4:1-7).
11Por tanto juré en mi furor Que no entrarían en mi reposo.