¹Many times they have afflicted me from my youth up. Let Israel now say,

¹چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. حال اسرائیل بگوید:

²many times they have afflicted me from my youth up, yet they have not prevailed against me.

²«چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. لیکن بر من غالب نیامدند.

³The plowers plowed on my back. They made their furrows long.

³قلبه کنندگان بر پشت من قلبه کردند و زخم های عمیق به آن گذاشتند.

⁴Yahweh is righteous. He has cut apart the cords of the wicked.

⁴اما خداوند عادل است و مرا از بندهای شریران رهایی داد.»

⁵Let them be disappointed and turned backward, all those who hate Zion.

⁵کسانی که از سهیون نفرت دارند رسوا و مغلوب شوند.

⁶Let them be as the grass on the housetops, which withers before it grows up;

⁶مثل گیاهی باشند که روی بامها می روید؛ که پیش از آنکه آنرا بچینند، خشک می گردد.

⁷with which the reaper doesn’t fill his hand, nor he who binds sheaves, his bosom.

⁷هیچ درونده ای دست خود را از آن پُر نمی تواند کرد و نه خوشه چین آغوش خود را.هیچ کسی به او نگوید: «خداوند به تو برکت بدهد و ما هم بنام خداوند به تو برکت می دهیم!»

⁸Neither do those who go by say, “The blessing of Yahweh be on you. We bless you in the name of Yahweh.”

⁸هیچ کسی به او نگوید: «خداوند به تو برکت بدهد و ما هم بنام خداوند به تو برکت می دهیم!»