¹My God, my God, why have you forsaken me? Why are you so far from helping me, and from the words of my groaning?

¹ای خدای من، ای خدای من! چرا مرا ترک کرده ای؟ چرا از نجات من و از فریادم دور هستی؟

²My God, I cry in the daytime, but you don’t answer; in the night season, and am not silent.

²ای خدای من، در روز دعا می کنم و مرا اجابت نمی کنی. در شب نیز می نالم و آرامش ندارم.

³But you are holy, you who inhabit the praises of Israel.

³اما تو مقدس هستی، ای که بر تخت پادشاهی خود نشسته و بنی اسرائیل تو را ستایش می کنند.

⁴Our fathers trusted in you. They trusted, and you delivered them.

⁴پدران ما بر تو توکل داشتند، بر تو توکل کردند و آن ها را نجات بخشیدی.

⁵They cried to you, and were delivered. They trusted in you, and were not disappointed.

⁵بحضور تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند. بر تو توکل داشتند و خجل نشدند.

⁶But I am a worm, and no man; a reproach of men, and despised by the people.

⁶در نظر مردم مثل یک کِرم هستم نه انسان. ننگ آدمیان هستم و نزد قوم خود خوار و حقیر.

⁷All those who see me mock me. They insult me with their lips. They shake their heads, saying,

⁷هر که مرا می بیند ریشخندم می کند. با لبهای خود به من طعنه زده، سر خود را می جنبانند و می گویند:

⁸“He trusts in Yahweh; let him deliver him. Let him rescue him, since he delights in him.”

⁸«بر خداوند توکل کند تا او را نجات دهد. او را رهایی دهد چونکه به وی رغبت دارد.»

⁹But you brought me out of the womb. You made me trust at my mother’s breasts.

⁹اما تو بودی که مرا از رَحِم مادر بدنیا آوردی و در آغوش او به من اطمینان بخشیدی.

¹⁰I was thrown on you from my mother’s womb. You are my God since my mother bore me.

¹⁰من از رَحِم متعلق به تو بوده و از شکم مادرم خدای من تو هستی.

¹¹Don’t be far from me, for trouble is near. For there is none to help.

¹¹پس از من جدا مشو، زیرا تنگی فرا رسیده است و کسی نیست که به من کمک کند.

¹²Many bulls have surrounded me. Strong bulls of Bashan have encircled me.

¹²دشمنان همچون گاوهای قوی سرزمین باشان دور مرا گرفته و احاطه ام کرده اند.

¹³They open their mouths wide against me, lions tearing prey and roaring.

¹³دهان خود را بر من مثل شیرهای درنده و غُران باز کرده اند.

¹⁴I am poured out like water. All my bones are out of joint. My heart is like wax; it is melted within me.

¹⁴نیروی من از بین رفته است و تمام استخوانهایم از هم جدا شده و دلم مانند موم در صندوق سینه ام آب گردیده است.

¹⁵My strength is dried up like a potsherd. My tongue sticks to the roof of my mouth. You have brought me into the dust of death.

¹⁵گلویم مثل سفال خشک شده، زبانم به کام من چسپیده است و تو مرا بر روی خاک در حال مرگ گذاشته ای.

¹⁶For dogs have surrounded me. A company of evildoers have enclosed me. They have pierced my hands and feet. So Dead Sea Scrolls. Masoretic Text reads, “Like a lion, they pin my hands and feet.”

¹⁶دشمنان مثل سگها دَور مرا گرفته و گروه شریر دستها و پاهای مرا سوراخ کرده اند.

¹⁷I can count all of my bones. They look and stare at me.

¹⁷همۀ استخوانهای خود را می شمارم. دشمنان به من چشم دوخته و می نگرند.

¹⁸They divide my garments among them. They cast lots for my clothing.

¹⁸رخت مرا بین خود تقسیم می کنند و برای لباس من قرعه می اندازند.

¹⁹But don’t be far off, Yahweh. You are my help: hurry to help me.

¹⁹اما تو ای خداوند از من دور مباش. ای مددگارم به یاری من شتاب کن.

²⁰Deliver my soul from the sword, my precious life from the power of the dog.

²⁰جانم را از شمشیر نجات ده و یگانۀ مرا از چنگ این سگها برهان.

²¹Save me from the lion’s mouth! Yes, from the horns of the wild oxen, you have answered me.

²¹مرا از دهان شیر نجات ده و از میان شاخهای گاوان وحشی برهان.

²²I will declare your name to my brothers. In the midst of the assembly, I will praise you.

²²نام ترا به برادران خود اعلام کرده و در میان جماعت تو را ستایش می کنم.

²³You who fear Yahweh, praise him! All you descendants of Jacob, glorify him! Stand in awe of him, all you descendants of Israel!

²³ای ترسندگان خداوند، او را سپاس گوئید. ای فرزندان یعقوب، او را تمجید نمائید و ای بنی اسرائیل، از وی بترسید و او را گرامی دارید.

²⁴For he has not despised nor abhorred the affliction of the afflicted, Neither has he hidden his face from him; but when he cried to him, he heard.

²⁴زیرا رنج رنجدیدگان را نادیده نگرفت و روی خود را از آن ها نپوشید، بلکه چون بحضور او فریاد برآوردند، دعای شان را اجابت فرمود.

²⁵Of you comes my praise in the great assembly. I will pay my vows before those who fear him.

²⁵در حضور جماعت بزرگی ترا خواهم ستود و در برابر آنهائی که ترا می پرستند، وعده های خود را ادا می کنم.

²⁶The humble shall eat and be satisfied. They shall praise Yahweh who seek after him. Let your hearts live forever.

²⁶فقرا غذا خورده سیر خواهند شد، و جویندگان خداوند او را ستایش خواهند کرد، و شما تا به ابد زنده دل خواهید بود.

²⁷All the ends of the earth shall remember and turn to Yahweh. All the relatives of the nations shall worship before you.

²⁷تمام اقوام جهان بحضور خداوند بازگشت نموده و از هر گوشۀ جهان خواهند آمد و او را پرستش خواهند کرد.

²⁸For the kingdom is Yahweh’s. He is the ruler over the nations.

²⁸زیرا سلطنت از آن خداوند است و او بر همه اقوام حکومت می کند.

²⁹All the rich ones of the earth shall eat and worship. All those who go down to the dust shall bow before him, even he who can’t keep his soul alive.

²⁹توانگران زمین سیر گشته و سجده خواهند کرد و انسانهای فانی در برابر او تواضع می نمایند، یعنی آنهای که قادر به زنده ساختن جان خود نیستند.

³⁰Posterity shall serve him. Future generations shall be told about the Lord.

³⁰نسل آینده او را عبادت کرده و دربارۀ خداوند به نسلهای بعدی خبر خواهد داد.ایشان آمده و عدالت او را به قومی که متولد می شود بیان خواهند کرد که خداوند قوم برگزیدۀ خود را نجات داده است.

³¹They shall come and shall declare his righteousness to a people that shall be born, for he has done it.

³¹ایشان آمده و عدالت او را به قومی که متولد می شود بیان خواهند کرد که خداوند قوم برگزیدۀ خود را نجات داده است.