1Save me, God, for the waters have come up to my neck!
1خدایا مرا نجات ده! زیرا آبها نزدیک است نَفَسِ مرا بگیرد.
2I sink in deep mire, where there is no foothold. I have come into deep waters, where the floods overflow me.
2در لجن زار عمیق فرو رفته ام، جایی که نمی توان ایستاد. در آب های عمیق افتاده ام و سیلاب مرا احاطه کرده است.
3I am weary with my crying. My throat is dry. My eyes fail, looking for my God.
3از فریاد خود خسته شده ام. گلویم خشک و چشمانم از انتظار خدای من تار گردیده است.
4Those who hate me without a cause are more than the hairs of my head. Those who want to cut me off, being my enemies wrongfully, are mighty. I have to restore what I didn’t take away.
4آنانی که بی سبب از من نفرت دارند، از موهای سرم زیادتر اند و آنهائی که قصد نابودی مرا دارند، قوی و نیرومند هستند. پس آنچه را که از کسی نگرفته بودم، از من مطالبه می کنند.
5God, you know my foolishness. My sins aren’t hidden from you.
5ای خدا، تو حماقت مرا می دانی و گناهانم از تو مخفی نیست.
6Don’t let those who wait for you be shamed through me, Lord Yahweh of Armies. Don’t let those who seek you be brought to dishonor through me, God of Israel.
6ای خداوند، خدای قادر مطلق، منتظرین تو به سبب من خجل نشوند. ای خدای اسرائیل، آنهائی که طالب تو هستند، به خاطر من رسوا نگردند.
7Because for your sake, I have borne reproach. Shame has covered my face.
7زیرا به خاطر تو متحمل تمسخر مردم شده و رسوایی روی مرا پوشیده است.
8I have become a stranger to my brothers, an alien to my mother’s children.
8نزد برادرانم مثل یک اجنبی شده ام و خانواده ام مرا به نظر یک بیگانه می بینند.
9For the zeal of your house consumes me. The reproaches of those who reproach you have fallen on me.
9غیرت عبادتگاه تو مرا خورده، و ملامت های ملامت کنندگان تو بر من روی آورده است.
10When I wept and I fasted, that was to my reproach.
10هنگامیکه با روزه و اشک جان خود را فروتن ساختم، آن ها مرا مسخره کردند.
11When I made sackcloth my clothing, I became a byword to them.
11وقتی برای توبه نمد پوشیدم، نزد ایشان ضرب المثل گردیدم.
12Those who sit in the gate talk about me. I am the song of the drunkards.
12مردم کوچه و بازار بر ضد من حرف می زنند و میگساران دربارۀ من سرود می خوانند.
13But as for me, my prayer is to you, Yahweh, in an acceptable time. God, in the abundance of your loving kindness, answer me in the truth of your salvation.
13اما من ای خداوند، در پیشگاه تو در وقت مناسب دعا می کنم. ای خدا، در کثرت رحمانیت خود و به خاطر حقیقتِ نجات خود دعای مرا مستجاب کن.
14Deliver me out of the mire, and don’t let me sink. Let me be delivered from those who hate me, and out of the deep waters.
14مرا از لجن زار خلاصی ده تا غرق نشوم و از نفرت کنندگانم و از عمق آبها نجات پیدا کنم.
15Don’t let the flood waters overwhelm me, neither let the deep swallow me up. Don’t let the pit shut its mouth on me.
15مگذار که سیل آبها مرا بپوشاند و یا عمق ها مرا ببلعد و گودال نیستی مرا در دهان خود فرو برد.
16Answer me, Yahweh, for your loving kindness is good. According to the multitude of your tender mercies, turn to me.
16ای خداوند مرا مستجاب فرما، زیرا رحمت تو نیکوست و از روی رحمت بی کرانت به من توجه فرما.
17Don’t hide your face from your servant, for I am in distress. Answer me speedily!
17روی خود را از این بنده ات مپوشان، زیرا در سختی قرار دارم. مرا به زودی مستجاب فرما.
18Draw near to my soul, and redeem it. Ransom me because of my enemies.
18به من نزدیک شده، بهای آزادی ام را بپرداز و مرا از دست دشمنانم نجات ده.
19You know my reproach, my shame, and my dishonor. My adversaries are all before you.
19تو خواری، رسوایی و خجالت مرا دانسته و جمیع دشمنانم را می بینی.
20Reproach has broken my heart, and I am full of heaviness. I looked for some to take pity, but there was none; for comforters, but I found none.
20رسوایی دلم را شکسته است و به شدت بیمار شده ام. خواهان شفقت بودم، ولی دلسوزی نبود و منتظر تسلی دهندگان بودم، اما نیافتم.
21They also gave me gall for my food. In my thirst, they gave me vinegar to drink.
21مرا برای خوراک زردآب دادند و چون تشنه بودم مرا سرکه نوشانیدند.
22Let their table before them become a snare. May it become a retribution and a trap.
22پس دسترخوان شان و همچنان آسایش آن ها، برای شان دام گردد.
23Let their eyes be darkened, so that they can’t see. Let their backs be continually bent.
23چشمان شان تار گردند تا نبینند و کمرهای شان را همواره لرزان گردان.
24Pour out your indignation on them. Let the fierceness of your anger overtake them.
24خشم خود را بر آن ها بریز و در آتش غضب خود ایشان را بسوزان.
25Let their habitation be desolate. Let no one dwell in their tents.
25خانه های شان ویران گردد و در خیمه های شان هیچکس ساکن نشود.
26For they persecute him whom you have wounded. They tell of the sorrow of those whom you have hurt.
26زیرا کسی را که تو زده ای زجر می دهند و دربارۀ دردهای آنانی که تو مجروح شان کرده ای، باهم سخن می گویند.
27Charge them with crime upon crime. Don’t let them come into your righteousness.
27پس گناه به گناه ایشان بیفزا و عدالت تو شامل حال شان نگردد.
28Let them be blotted out of the book of life, and not be written with the righteous.
28از دفتر حیات محو شوند و در شمار راستکاران محسوب نگردند.
29But I am in pain and distress. Let your salvation, God, protect me.
29اما من، مسکین و دردمند هستم، پس ای خدا، نجات تو مرا سرافراز سازد.
30I will praise the name of God with a song, and will magnify him with thanksgiving.
30آنگاه نام خدا را با سرود ستایش نموده و عظمت او را با شکرگزاری بیان می کنم.
31It will please Yahweh better than an ox, or a bull that has horns and hoofs.
31این است که خداوند را خشنود می سازد، زیادتر از قربانی های گاو و گوساله.
32The humble have seen it, and are glad. You who seek after God, let your heart live.
32اشخاص فروتن این را دیده و شادمان می شوند. ای کسانی که جویای خدا هستید، دل شما زنده گردد.
33For Yahweh hears the needy, and doesn’t despise his captive people.
33زیرا خداوند دعای نیازمندان را می شنود و اسیران خود را از یاد نمی برد.
34Let heaven and earth praise him; the seas, and everything that moves therein!
34آسمان و زمین او را سپاس گویند و همچنان بحرها و هر چه که در آن ها حرکت دارند.
35For God will save Zion, and build the cities of Judah. They shall settle there, and own it.
35زیرا خدا سهیون را نجات می دهد و شهرهای یهودا را آباد می کند تا قوم برگزیدۀ او در آنجا سکونت نموده و مالک آن گردد.فرزندان آن ها وارث آن می گردند و کسانی که نام او را دوست دارند، در آن ساکن خواهند گردید.
36The children also of his servants shall inherit it. Those who love his name shall dwell therein.
36فرزندان آن ها وارث آن می گردند و کسانی که نام او را دوست دارند، در آن ساکن خواهند گردید.