1Oh come, let’s sing to Yahweh. Let’s shout aloud to the rock of our salvation!
1بیائید خداوند را ستایش کنیم و برای صخرۀ نجات خود آواز شادمانی سر دهیم.
2Let’s come before his presence with thanksgiving. Let’s extol him with songs!
2به حضور او با حمد بیائیم و با سرودهای شادمانی او را ستایش کنیم.
3For Yahweh is a great God, a great King above all gods.
3زیرا خداوند، خدای بزرگ است و پادشاه عظیم بر تمامی خدایان.
4In his hand are the deep places of the earth. The heights of the mountains are also his.
4نشیب های زمین در دست وی است و فراز کوههای بلند از او.
5The sea is his, and he made it. His hands formed the dry land.
5بحرها به او تعلق دارد، او آن ها را بوجود آورد و دستهای وی زمین خشک را شکل داد.
6Oh come, let’s worship and bow down. Let’s kneel before Yahweh, our Maker,
6بیائید عبادت و سجده نمائیم و بحضور آفرینندۀ خود، خداوند زانو زنیم.
7for he is our God. We are the people of his pasture, and the sheep in his care. Today, oh that you would hear his voice!
7زیرا که او خدای ما است و ما قوم برگزیده و گلۀ دست او می باشیم! ای کاش امروز آواز او را می شنیدید!
8Don’t harden your heart, as at Meribah, as in the day of Massah in the wilderness,
8«دل خود را سخت مسازید، مانند روزهای امتحان در بیابان مریبه و مسا.
9when your fathers tempted me, tested me, and saw my work.
9در آنجا پدران شما مرا امتحان کردند و باوجودی که اعمال مرا دیده بودند، باز هم مرا آزمودند.
10Forty long years I was grieved with that generation, and said, “It is a people that errs in their heart. They have not known my ways.”
10مدت چهل سال از آن قوم بیزار بودم و گفتم: «قوم گمراه دل هستند که طریق های مرا نشناختند.»پس در غضب خود قسم خوردم، که به آرامیِ من داخل نخواهند شد.»
11Therefore I swore in my wrath, “They won’t enter into my rest.”
11پس در غضب خود قسم خوردم، که به آرامیِ من داخل نخواهند شد.»