¹Praise Yahweh! Give thanks to Yahweh, for he is good, for his loving kindness endures forever.

¹Hallelujah! Looft den HEERE, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid.

²Who can utter the mighty acts of Yahweh, or fully declare all his praise?

²Wie zal de mogendheden des HEEREN uitspreken, al Zijn lof verkondigen?

³Blessed are those who keep justice. Blessed is one who does what is right at all times.

³Welgelukzalig zijn zij, die het recht onderhouden, die te aller tijd gerechtigheid doet.

⁴Remember me, Yahweh, with the favor that you show to your people. Visit me with your salvation,

⁴Gedenk mijner, o HEERE! naar het welbehagen tot Uw volk, bezoek mij met Uw heil;

⁵that I may see the prosperity of your chosen, that I may rejoice in the gladness of your nation, that I may glory with your inheritance.

⁵Opdat ik aanschouwe het goede Uwer uitverkorenen; opdat ik mij verblijde met de blijdschap Uws volks; opdat ik mij beroeme met Uw erfdeel.

⁶We have sinned with our fathers. We have committed iniquity. We have done wickedly.

⁶Wij hebben gezondigd, mitsgaders onze vaderen, wij hebben verkeerdelijk gedaan; wij hebben goddelooslijk gehandeld.

⁷Our fathers didn’t understand your wonders in Egypt. They didn’t remember the multitude of your loving kindnesses, but were rebellious at the sea, even at the Red Sea or, Sea of Reeds .

⁷Onze vaders in Egypte hebben niet gelet op Uw wonderen; zij zijn der menigte Uwer goedertierenheid niet gedachtig geweest; maar zij waren wederspannig aan de zee, bij de Schelfzee.

⁸Nevertheless he saved them for his name’s sake, that he might make his mighty power known.

⁸Doch Hij verloste hen om Zijns Naams wil, opdat Hij Zijn mogendheid bekend maakte.

⁹He rebuked the Red Sea or, Sea of Reeds also, and it was dried up; so he led them through the depths, as through a desert.

⁹En Hij schold de Schelfzee, zodat zij verdroogde, en Hij deed hen wandelen door de afgronden, als door een woestijn.

¹⁰He saved them from the hand of him who hated them, and redeemed them from the hand of the enemy.

¹⁰En Hij verloste hen uit de hand des haters, en Hij bevrijdde hen van de hand des vijands.

¹¹The waters covered their adversaries. There was not one of them left.

¹¹En de wateren overdekten hun wederpartijders; niet een van hen bleef over.

¹²Then they believed his words. They sang his praise.

¹²Toen geloofden zij aan Zijn woorden; zij zongen Zijn lof.

¹³They soon forgot his works. They didn’t wait for his counsel,

¹³Doch zij vergaten haast Zijn werken, zij verbeidden naar Zijn raad niet.

¹⁴but gave in to craving in the desert, and tested God in the wasteland.

¹⁴Maar zij werden belust met lust in de woestijn, en zij verzochten God in de wildernis.

¹⁵He gave them their request, but sent leanness into their soul.

¹⁵Toen gaf Hij hun hun begeerte; maar Hij zond aan hun zielen een magerheid.

¹⁶They envied Moses also in the camp, and Aaron, Yahweh’s saint.

¹⁶En zij benijdden Mozes in het leger, en Aaron, den heilige des HEEREN.

¹⁷The earth opened and swallowed up Dathan, and covered the company of Abiram.

¹⁷De aarde deed zich open, en verslond Dathan, en overdekte de vergadering van Abiram.

¹⁸A fire was kindled in their company. The flame burned up the wicked.

¹⁸En een vuur brandde onder hun vergadering, een vlam stak de goddelozen aan brand.

¹⁹They made a calf in Horeb, and worshiped a molten image.

¹⁹Zij maakten een kalf bij Horeb, en zij bogen zich voor een gegoten beeld.

²⁰Thus they exchanged their glory for an image of a bull that eats grass.

²⁰En zij veranderden hun Eer in de gedaante van een os, die gras eet.

²¹They forgot God, their Savior, who had done great things in Egypt,

²¹Zij vergaten God, hun Heiland, Die grote dingen gedaan had in Egypte;

²²Wondrous works in the land of Ham, and awesome things by the Red Sea or, Sea of Reeds .

²²Wonderdaden in het land van Cham; vreselijke dingen aan de Schelfzee.

²³Therefore he said that he would destroy them, had Moses, his chosen, not stood before him in the breach, to turn away his wrath, so that he wouldn’t destroy them.

²³Dies Hij zeide, dat Hij hen verdelgen zou, ten ware Mozes, Zijn uitverkorene, in de scheure voor Zijn aangezicht gestaan had, om Zijn grimmigheid af te keren, dat Hij hen niet verdierf.

²⁴Yes, they despised the pleasant land. They didn’t believe his word,

²⁴Zij versmaadden ook het gewenste land; zij geloofden Zijn woord niet.

²⁵but murmured in their tents, and didn’t listen to Yahweh’s voice.

²⁵Maar zij murmureerden in hun tenten; naar de stem des HEEREN hoorden zij niet.

²⁶Therefore he swore to them that he would overthrow them in the wilderness,

²⁶Dies hief Hij tegen hen Zijn hand op, zwerende dat Hij hen nedervellen zou in de woestijn;

²⁷that he would overthrow their seed among the nations, and scatter them in the lands.

²⁷En dat Hij hun zaad zou nedervellen onder de heidenen, en hen verstrooien zou door de landen.

²⁸They joined themselves also to Baal Peor, and ate the sacrifices of the dead.

²⁸Ook hebben zij zich gekoppeld aan Baal-Peor, en zij hebben de offeranden der doden gegeten.

²⁹Thus they provoked him to anger with their deeds. The plague broke in on them.

²⁹En zij hebben den HEERE tot toorn verwekt met hun daden, zodat de plaag een inbreuk onder hen deed.

³⁰Then Phinehas stood up, and executed judgment, so the plague was stopped.

³⁰Toen stond Pinehas op, en hij oefende gericht, en de plaag werd opgehouden.

³¹That was credited to him for righteousness, for all generations to come.

³¹En het is hem gerekend tot gerechtigheid, van geslacht tot geslacht tot in eeuwigheid.

³²They angered him also at the waters of Meribah, so that Moses was troubled for their sakes;

³²Zij maakten Hem ook zeer toornig aan het twistwater, en het ging Mozes kwalijk om hunnentwil.

³³because they were rebellious against his spirit, he spoke rashly with his lips.

³³Want zij verbitterden zijn geest, zodat hij wat onbedachtelijk voortbracht met zijn lippen.

³⁴They didn’t destroy the peoples, as Yahweh commanded them,

³⁴Zij hebben die volken niet verdelgd, die de HEERE hun gezegd had;

³⁵but mixed themselves with the nations, and learned their works.

³⁵Maar zij vermengden zich met de heidenen, en leerden derzelver werken.

³⁶They served their idols, which became a snare to them.

³⁶En zij dienden hun afgoden, en zij werden hun tot een strik.

³⁷Daarenboven hebben zij hun zonen en hun dochteren den duivelen geofferd.

³⁸They shed innocent blood, even the blood of their sons and of their daughters, whom they sacrificed to the idols of Canaan. The land was polluted with blood.

³⁸En zij hebben onschuldig bloed vergoten, het bloed hunner zonen en hunner dochteren, die zij den afgoden van Kanaan hebben opgeofferd; zodat het land door deze bloedschulden is ontheiligd geworden.

³⁹Thus were they defiled with their works, and prostituted themselves in their deeds.

³⁹En zij ontreinigden zich door hun werken, en zij hebben gehoereerd door hun daden.

⁴⁰Therefore Yahweh burned with anger against his people. He abhorred his inheritance.

⁴⁰Dies is de toorn des HEEREN ontstoken tegen Zijn volk, en Hij heeft een gruwel gehad aan Zijn erfdeel.

⁴¹He gave them into the hand of the nations. Those who hated them ruled over them.

⁴¹En Hij gaf hen in de hand der heidenen, en hun haters heersten over hen.

⁴²Their enemies also oppressed them. They were brought into subjection under their hand.

⁴²En hun vijanden hebben hen verdrukt, en zij zijn vernederd geworden onder hun hand.

⁴³Many times he delivered them, but they were rebellious in their counsel, and were brought low in their iniquity.

⁴³Hij heeft hen menigmaal gered; maar zij verbitterden Hem door hun raad, en werden uitgeteerd door hun ongerechtigheid.

⁴⁴Nevertheless he regarded their distress, when he heard their cry.

⁴⁴Nochtans zag Hij hun benauwdheid aan, als Hij hun geschrei hoorde.

⁴⁵He remembered for them his covenant, and repented according to the multitude of his loving kindnesses.

⁴⁵En Hij dacht tot hun beste aan Zijn verbond, en het berouwde Hem naar de veelheid Zijner goedertierenheden.

⁴⁶He made them also to be pitied by all those who carried them captive.

⁴⁶Dies gaf Hij hun barmhartigheid voor het aangezicht van allen, die hen gevangen hadden.

⁴⁷Save us, Yahweh, our God, gather us from among the nations, to give thanks to your holy name, to triumph in your praise!

⁴⁷Verlos ons, HEERE, onze God! en verzamel ons uit de heidenen, opdat wij den Naam Uwer heiligheid loven, ons beroemende in Uw lof.

⁴⁸Blessed be Yahweh, the God of Israel, from everlasting even to everlasting! Let all the people say, “Amen.” Praise Yah! BOOK V

⁴⁸Geloofd zij de HEERE, de God Israels, van eeuwigheid en tot in eeuwigheid; en al het volk zegge: Amen, Hallelujah!