¹Again it happened on the day when the God’s sons came to present themselves before Yahweh, that Satan came also among them to present himself before Yahweh.

¹ بار دیگر فرشتگان به حضور خداوند آمدند و شیطان هم همراه آنها بود.

²Yahweh said to Satan, “Where have you come from?” Satan answered Yahweh, and said, “From going back and forth in the earth, and from walking up and down in it.”

² خداوند از شیطان پرسید: «تو از کجا آمده‌ای؟» شیطان جواب داد: «به دور زمین می‌گشتم و سیاحت می‌کردم.»

³Yahweh said to Satan, “Have you considered my servant Job? For there is none like him in the earth, a blameless and an upright man, one who fears God, and turns away from evil. He still maintains his integrity, although you incited me against him, to ruin him without cause.”

³ خداوند پرسید: «آیا بندهٔ من ایّوب را دیدی؟ در تمام روی زمین کسی مانند او پیدا نمی‌شود. او شخصی درستکار و بی‌عیب است. از من می‌ترسد و هیچ خطایی از او سر نمی‌زند. با وجود اینکه مرا وادار ساختی تا به تو اجازه دهم، بدون سبب به او آسیب برسانی، او هنوز هم در ایمان خود نسبت به من وفادار مانده است.»

⁴Satan answered Yahweh, and said, “Skin for skin. Yes, all that a man has he will give for his life.

⁴ شیطان در جواب خداوند گفت: «انسان برای اینکه زنده بماند حاضر است از همه‌چیز خود دست بکشد.

⁵But put forth your hand now, and touch his bone and his flesh, and he will renounce you to your face.”

⁵ به بدن او آسیب برسان و خواهی دید که آشکارا به تو کفر خواهد گفت.»

⁶Yahweh said to Satan, “Behold, he is in your hand. Only spare his life.”

⁶ خداوند به شیطان فرمود: «بسیار خوب، او در اختیار توست، امّا او را نکش.»

⁷So Satan went forth from the presence of Yahweh, and struck Job with painful sores from the sole of his foot to his head.

⁷ پس شیطان از حضور خداوند بیرون رفت و ایّوب را از سر تا پا به دُمَلهای دردناک مبتلا کرد.

⁸He took for himself a potsherd to scrape himself with, and he sat among the ashes.

⁸ ایّوب در میان خاکستر نشست و با یک تکه سفال، بدن خود را می‌خارید.

⁹Then his wife said to him, “Do you still maintain your integrity? Renounce God, and die.”

⁹ زنش به او گفت: «تو هنوز هم نسبت به خدا وفادار هستی؟ خدا را لعنت کن و بمیر.»

¹⁰But he said to her, “You speak as one of the foolish women would speak. What? Shall we receive good at the hand of God, and shall we not receive evil?” In all this Job didn’t sin with his lips.

¹⁰ امّا او در جواب گفت: «تو همچون یک زن ابله حرف می‌زنی. آیا تو می‌خواهی که ما چیزهای خوبِ خدا را قبول کنیم و چیزهای بد را نپذیریم؟» با همهٔ این مصیبتها که بر سر ایّوب آمد، او برضد خدا چیزی نگفت.

¹¹Now when Job’s three friends heard of all this evil that had come on him, they each came from his own place: Eliphaz the Temanite, Bildad the Shuhite, and Zophar the Naamathite, and they made an appointment together to come to sympathize with him and to comfort him.

¹¹ وقتی سه نفر از دوستان ایّوب به نامهای الیفاز تیمانی، بلدد شوحی و سوفر نعماتی، آگاه شدند که چه بلاهایی بر سر ایّوب آمده است، تصمیم گرفتند که باهم برای تسلّی و عیادت نزد او بروند.

¹²When they lifted up their eyes from a distance, and didn’t recognize him, they raised their voices, and wept; and they each tore his robe, and sprinkled dust on their heads toward the sky.

¹² وقتی آنها ایّوب را از دور دیدند، او را نشناختند. بعد با صدای بلند گریستند، لباس خود را دریدند و خاک بر سر خود پاشیدند. آنها هفت شبانه‌روز در کنار او بر زمین نشستند و هیچ‌کدام با او حرفی نزدند، زیرا دیدند که درد او بسیار شدید است.

¹³So they sat down with him on the ground seven days and seven nights, and none spoke a word to him, for they saw that his grief was very great.

¹³ آنها هفت شبانه‌روز در کنار او بر زمین نشستند و هیچ‌کدام با او حرفی نزدند، زیرا دیدند که درد او بسیار شدید است.