¹Then Zophar the Naamathite answered,

¹ ایّوب، سخنان تو مرا متأسف ساخته و دیگر نمی‌توانم صبر کنم، مجبورم که جوابت را بدهم.

²“Therefore do my thoughts give answer to me, even by reason of my haste that is in me.

² سخنان تو توهین‌آمیز بودند، امّا من می‌دانم که چگونه به تو جواب بدهم.

³I have heard the reproof which puts me to shame. The spirit of my understanding answers me.

³ می‌دانی که از زمان قدیم از وقتی‌که انسان برای اولین بار بر زمین نهاده شد،

⁴Don’t you know this from old time, since man was placed on earth,

⁴ سعادت و خوشی مردم بدکار، همیشه ناپایدار بوده است.

⁵that the triumphing of the wicked is short, the joy of the godless but for a moment?

⁵ آنها هرقدر در زندگی پیشرفت کنند و جاه و جلالشان سر به فلک بکشد،

⁶Though his height mount up to the heavens, and his head reach to the clouds,

⁶ سرانجام مانند فضلهٔ خود دور انداخته شده، برای همیشه نابود می‌گردند و آشنایانشان می‌گویند: «آنها کجا هستند؟»

⁷yet he shall perish forever like his own dung. Those who have seen him shall say, ‘Where is he?’

⁷ همچون خواب و خیال محو می‌شوند، و دیگر دیده نخواهند شد

⁸He shall fly away as a dream, and shall not be found. Yes, he shall be chased away like a vision of the night.

⁸ بدکاران دیگر دیده نخواهند شد و از جایی که زندگی می‌کردند برای همیشه ناپدید می‌گردند.

⁹The eye which saw him shall see him no more, neither shall his place any more see him.

⁹ فرزندانشان از مردم فقیر گدایی می‌کنند و همهٔ آنچه را که از مردم بزور گرفته بودند، پس می‌دهند.

¹⁰His children shall seek the favor of the poor. His hands shall give back his wealth.

¹⁰ بدنهایشان که زمانی جوان و نیرومند بود، به گور می‌رود و خاک می‌شود.

¹¹His bones are full of his youth, but youth shall lie down with him in the dust.

¹¹ آنها از شرارت لذّت می‌برند و طعم آن، دهانشان را شیرین نگاه می‌دارد،

¹²“Though wickedness is sweet in his mouth, though he hide it under his tongue,

¹² امّا آنچه را که خورده‌اند، در شکمشان ترش کرده، به زهرمار تبدیل می‌شود

¹³though he spare it, and will not let it go, but keep it still within his mouth;

¹³ و ثروتی را که بلعیده‌اند، قی می‌کنند. خدا همه را از شکمشان بیرون می‌کشد.

¹⁴yet his food in his bowels is turned. It is cobra venom within him.

¹⁴ آنچه را که خورده‌اند، مانند زهر مار آنها را مسموم کرده، هلاک می‌سازد.

¹⁵He has swallowed down riches, and he shall vomit them up again. God will cast them out of his belly.

¹⁵ آن‌قدر زنده نمی‌مانند که از نعمات روغن زیتون، شیر و عسل بهره‌ای ببرند

¹⁶He shall suck cobra venom. The viper’s tongue shall kill him.

¹⁶ و از دارایی و اموال خود استفاده کنند و لذّت ببرند.

¹⁷He shall not look at the rivers, the flowing streams of honey and butter.

¹⁷ زیرا آنها به مردم مسکین ظلم نموده، مال ایشان را غصب کردند و خانه‌ای را که خودشان نساخته بودند، بزور گرفتند.

¹⁸That for which he labored he shall restore, and shall not swallow it down. According to the substance that he has gotten, he shall not rejoice.

¹⁸ در اندوختن ثروت، حریص هستند و قناعت ندارند.

¹⁹For he has oppressed and forsaken the poor. He has violently taken away a house, and he shall not build it up.

¹⁹ از مالی که دزدیده‌اند، چیزی برایشان باقی نمی‌ماند و خوشبختی آنها از بین خواهد رفت.

²⁰“Because he knew no quietness within him, he shall not save anything of that in which he delights.

²⁰ در اوج سعادت، ناگهان مصیبت و بدبختی بر سرشان می‌آید و رنج و مصیبت دامنگیرشان می‌شود.

²¹There was nothing left that he didn’t devour, therefore his prosperity shall not endure.

²¹ در وقتی‌که همه‌چیز دارند و شکمشان سیر است، به غضب خدا گرفتار می‌شوند.

²²In the fullness of his sufficiency, distress shall overtake him. The hand of everyone who is in misery shall come on him.

²² از شمشیر آهنین فرار می‌کنند، امّا هدف تیر برنزی قرار می‌گیرند.

²³When he is about to fill his belly, God will cast the fierceness of his wrath on him. It will rain on him while he is eating.

²³ وقتی تیر را از بدنشان بیرون می‌کشند، نوک برّاق آن جگرشان را پاره می‌کند و وحشت مرگ آنها را فرا می‌گیرد.

²⁴He shall flee from the iron weapon. The bronze arrow shall strike him through.

²⁴ همهٔ مال و ثروتی را که اندوخته‌اند، نابود می‌شود و آتش ناگهانی، باقیماندهٔ دارایی آنها را از بین می‌برد.

²⁵He draws it forth, and it comes out of his body. Yes, the glittering point comes out of his liver. Terrors are on him.

²⁵ آسمانها گناهانشان را آشکار می‌سازند و زمین برضد آنها گواهی می‌دهد.

²⁶All darkness is laid up for his treasures. An unfanned fire shall devour him. It shall consume that which is left in his tent.

²⁶ در اثر خشم خدا همهٔ اموالشان تاراج می‌شود. این است سرنوشت مردم بدکار که خدا برایشان تعیین کرده است.

²⁷The heavens shall reveal his iniquity. The earth shall rise up against him.

²⁷ این است سرنوشت مردم بدکار که خدا برایشان تعیین کرده است.

²⁸The increase of his house shall depart. They shall rush away in the day of his wrath.

²⁹This is the portion of a wicked man from God, the heritage appointed to him by God.”