¹Then Bildad the Shuhite answered,

¹ ایّوب، تا به کی این حرفها را می‌زنی؟ سخنان تو مثل باد هواست.

²“How long will you speak these things? Shall the words of your mouth be a mighty wind?

² خدا هرگز بی‌عدالتی نمی‌کند. خدای قادر مطلق، همیشه راست و با انصاف است.

³Does God pervert justice? Or does the Almighty pervert righteousness?

³ فرزندانت در برابر خدا گناه کردند و خدا آنها را طبق کارهایشان جزا داد.

⁴If your children have sinned against him, He has delivered them into the hand of their disobedience.

⁴ اگر تو طالب خدای قادر مطلق باشی و با دعا و زاری به نزد او بازگردی،

⁵If you want to seek God diligently, make your supplication to the Almighty.

⁵ و اگر در پاکی و درستکاری زندگی کنی، آن وقت خدا به یقین به کمک تو می‌شتابد و به عنوان پاداش، خانواده‌ات را به تو بر می‌گرداند

⁶If you were pure and upright, surely now he would awaken for you, and make the habitation of your righteousness prosperous.

⁶ و بیشتر از آنچه که در ابتدا داشتی، به تو می‌دهد.

⁷Though your beginning was small, yet your latter end would greatly increase.

⁷ از بزرگان و موی سپیدان بپرس و از تجربهٔ آنها بیاموز.

⁸“Please inquire of past generations. Find out about the learning of their fathers.

⁸ زیرا ما مدّت کوتاهی زندگی کرده‌ایم، معلومات ما بسیار کم است و عمر ما بر زمین همچون سایه‌ای زودگذر است.

⁹(For we are but of yesterday, and know nothing, because our days on earth are a shadow.)

⁹ از حکمت گذشتگان تعلیم بگیر و سخنان حکیمانهٔ آنها را سرمشق خود قرار بده.

¹⁰Shall they not teach you, tell you, and utter words out of their heart?

¹⁰ در جایی که آب نباشد، نی نمی‌روید و آن را در خارج از نیزار نمی‌توان یافت.

¹¹“Can the papyrus grow up without mire? Can the rushes grow without water?

¹¹ اگر آب خشک شود، حتّی پیش از آن که وقت بریدن آن برسد، پژمرده می‌گردد.

¹²While it is yet in its greenness, not cut down, it withers before any other reed.

¹² عاقبتِ کسانی‌که خدا را ترک می‌کنند، همین‌گونه است و دیگر امیدی برایشان باقی نمی‌ماند.

¹³So are the paths of all who forget God. The hope of the godless man shall perish,

¹³ این مردم به کسانی می‌مانند که به تار عنکبوت اعتماد می‌کنند.

¹⁴Whose confidence shall break apart, Whose trust is a spider’s web.

¹⁴ اگر به آن تکیه کنند، می‌افتند و اگر از آن آویزان شوند، آنها را نگاه نمی‌دارد.

¹⁵He shall lean on his house, but it shall not stand. He shall cling to it, but it shall not endure.

¹⁵ شخص شریر مثل علفی است که در زیر تابش آفتاب تازه می‌گردد و شاخه‌هایش در باغ پهن می‌شوند.

¹⁶He is green before the sun. His shoots go forth over his garden.

¹⁶ در بین سنگها ریشه می‌دواند و ریشه‌هایش به دور آنها محکم می‌پیچند.

¹⁷His roots are wrapped around the rock pile. He sees the place of stones.

¹⁷ امّا اگر از بیخ کنده شود، دیگر کسی به یاد نمی‌آورد که آن علف در آنجا بوده است.

¹⁸If he is destroyed from his place, then it shall deny him, saying, ‘I have not seen you.’

¹⁸ بلی، سرنوشت مردم بی‌خدا هم به همین طریق است؛ و دیگران می‌آیند و جایشان را می‌گیرند.

¹⁹Behold, this is the joy of his way: out of the earth, others shall spring.

¹⁹ خدا هرگز مردم درستکار را ترک نمی‌کند و به شریران کمک نمی‌نماید.

²⁰“Behold, God will not cast away a blameless man, neither will he uphold the evildoers.

²⁰ لبانت را از خنده پُر می‌سازد تا از خوشی فریاد بزنی. بدخواهانت را شرمنده و خانهٔ شریران را ویران می‌کند.

²¹He will still fill your mouth with laughter, your lips with shouting.

²¹ بدخواهانت را شرمنده و خانهٔ شریران را ویران می‌کند.

²²Those who hate you shall be clothed with shame. The tent of the wicked shall be no more.”