¹In Yahweh, I take refuge. How can you say to my soul, “Flee as a bird to your mountain!”

¹ من به خداوند توکّل دارم. چرا به من می‌گویید: «مانند پرنده به کوهها فرار کن.

²For, behold, the wicked bend their bows. They set their arrows on the strings, that they may shoot in darkness at the upright in heart.

² زیرا شریران کمان به دست گرفته و تیر را به زه نهاده‌اند تا آن را در تاریکی به سوی نیکان پرتاب کنند.

³If the foundations are destroyed, what can the righteous do?

³ در زمانی که نیکی از بین رفته است، نیکان چه می‌توانند بکنند؟»

⁴Yahweh is in his holy temple. Yahweh is on his throne in heaven. His eyes observe. His eyes examine the children of men.

⁴ خداوند در معبد مقدّس خویش است. تخت خدا در آسمان استوار است. او همه‌جا مراقب مردم است و هرچه می‌کنند، می‌داند.

⁵Yahweh examines the righteous, but the wicked and him who loves violence his soul hates.

⁵ خداوند مردم نیک و بد را یکسان مورد آزمایش قرار می‌دهد. او با تمام وجود از بدکاران بیزار است.

⁶On the wicked he will rain blazing coals; fire, sulfur, and scorching wind shall be the portion of their cup.

⁶ بر شریران، باران آتش و گوگرد می‌فرستد و نصیب آنان، بادهای سوزاننده است. خداوند عادل است و نیکوکاران را دوست می‌دارد و درستکاران در پیشگاه او خواهند زیست.

⁷For Yahweh is righteous. He loves righteousness. The upright shall see his face.

⁷ خداوند عادل است و نیکوکاران را دوست می‌دارد و درستکاران در پیشگاه او خواهند زیست.