¹“My soul is weary of my life. I will give free course to my complaint. I will speak in the bitterness of my soul.

¹Ang aking kaluluwa ay nalulunos sa aking buhay; aking palalayain ang aking daing; ako'y magsasalita sa kapaitan ng aking kaluluwa.

²I will tell God, ‘Do not condemn me. Show me why you contend with me.

²Sasabihin ko sa Dios: Huwag mo akong hatulan; ipakilala mo sa akin kung bakit nakikipagtalo ka sa akin.

³Is it good to you that you should oppress, that you should despise the work of your hands, and smile on the counsel of the wicked?

³Mabuti ba sa iyo na ikaw ay mamighati, na iyong itakuwil ang gawa ng iyong mga kaaway, at iyong pasilangin ang payo ng masama?

⁴Do you have eyes of flesh? Or do you see as man sees?

⁴Ikaw ba'y may mga matang laman, o nakakakita ka bang gaya ng pagkakita ng tao?

⁵Are your days as the days of mortals, or your years as man’s years,

⁵Ang iyo bang mga kaarawan ay gaya ng mga kaarawan ng tao, o ang iyong mga taon ay gaya ng mga kaarawan ng tao,

⁶that you inquire after my iniquity, and search after my sin?

⁶Upang ikaw ay magsiyasat ng aking kasamaan, at magusisa ng aking kasalanan,

⁷Although you know that I am not wicked, there is no one who can deliver out of your hand.

⁷Bagaman iyong nalalaman na ako'y hindi masama; at walang makapagliligtas sa iyong kamay?

⁸“‘Your hands have framed me and fashioned me altogether, yet you destroy me.

⁸Ang iyong mga kamay ang siyang lumalang at nagbigay anyo sa akin sa buong palibot; gayon ma'y pinahihirapan mo ako.

⁹Remember, I beg you, that you have fashioned me as clay. Will you bring me into dust again?

⁹Iyong alalahanin, isinasamo ko sa iyo, na ako'y iyong binigyang anyo na gaya ng putik; at iuuwi mo ba ako uli sa pagkaalabok?

¹⁰Haven’t you poured me out like milk, and curdled me like cheese?

¹⁰Hindi mo ba ako ibinuhos na parang gatas, at binuo mo akong parang keso?

¹¹You have clothed me with skin and flesh, and knit me together with bones and sinews.

¹¹Ako'y binihisan mo ng balat at laman, at sinugpong mo ako ng mga buto at mga litid.

¹²You have granted me life and loving kindness. Your visitation has preserved my spirit.

¹²Ako'y pinagkalooban mo ng buhay at kagandahang-loob, at pinamalagi ang aking diwa ng iyong pagdalaw.

¹³Yet you hid these things in your heart. I know that this is with you:

¹³Gayon ma'y ang mga bagay na ito ay iyong ikinubli sa iyong puso; talastas ko na ito'y sa iyo:

¹⁴if I sin, then you mark me. You will not acquit me from my iniquity.

¹⁴Kung ako'y magkasala, iyo nga akong tinatandaan, at hindi mo ako patatawarin sa aking kasamaan.

¹⁵If I am wicked, woe to me. If I am righteous, I still shall not lift up my head, being filled with disgrace, and conscious of my affliction.

¹⁵Kung ako'y maging masama, sa aba ko; at kung ako'y maging matuwid, hindi ko man itataas ang aking ulo; yamang puspos ng kakutyaan, at ng pagmamasid niring kadalamhatian.

¹⁶If my head is held high, you hunt me like a lion. Again you show yourself powerful to me.

¹⁶At kung ang aking ulo ay mataas, iyong hinuhuli akong parang leon: at napakikita ka uling kagilagilalas sa akin.

¹⁷You renew your witnesses against me, and increase your indignation on me. Changes and warfare are with me.

¹⁷Iyong binabago ang iyong mga pagsaksi laban sa akin, at dinaragdagan mo ang iyong galit sa akin; paninibago at pakikipagbaka ang sumasaakin.

¹⁸“‘Why, then, have you brought me forth out of the womb? I wish I had given up the spirit, and no eye had seen me.

¹⁸Bakit mo nga ako inilabas mula sa bahay-bata? Napatid sana ang aking hininga, at wala nang matang nakakita pa sa akin.

¹⁹I should have been as though I had not been. I should have been carried from the womb to the grave.

¹⁹Ako sana'y naging parang hindi nabuhay; nadala sana ako mula sa bahay-bata hanggang sa libingan,

²⁰Aren’t my days few? Cease then. Leave me alone, that I may find a little comfort,

²⁰Hindi ba kaunti ang aking mga araw? paglikatin mo nga, at ako'y iyong bayaan, upang ako'y maginhawahan ng kaunti,

²¹before I go where I shall not return from, to the land of darkness and of the shadow of death;

²¹Bago ako manaw doon na hindi ako babalik, sa lupain ng kadiliman at ng lilim ng kamatayan;

²²the land dark as midnight, of the shadow of death, without any order, where the light is as midnight.’”

²²Ang lupain na dilim, na gaya ng salimuot na kadiliman; lupain ng lilim ng kamatayan, na walang anomang ayos, at doon sa ang liwanag ay gaya ng salimuot na kadiliman.