¹Then Job answered,

¹Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,

²“Truly I know that it is so, but how can man be just with God?

²Sa katotohanan ay nalalaman kong ito'y gayon: nguni't paanong makapaggaganap ang tao sa Dios?

³If he is pleased to contend with him, he can’t answer him one time in a thousand.

³Kung kalugdan niyang makipagtalo sa kaniya, siya'y hindi makasasagot sa kaniya ng isa sa isang libo.

⁴God who is wise in heart, and mighty in strength: who has hardened himself against him, and prospered?

⁴Siya ay pantas sa puso, at may kaya sa kalakasan: sinong nagmatigas laban sa kaniya at guminhawa?

⁵He removes the mountains, and they don’t know it, when he overturns them in his anger.

⁵Na siyang naglilipat ng mga bundok, at hindi nila nalalaman, pagka nililiglig niya sa kaniyang pagkagalit.

⁶He shakes the earth out of its place. Its pillars tremble.

⁶Na siyang umuuga ng lupa sa kaniyang kinaroroonan, at ang mga haligi nito ay nangayayanig.

⁷He commands the sun, and it doesn’t rise, and seals up the stars.

⁷Na siyang naguutos sa araw, at hindi sumisikat; at nagtatakda sa mga bituin.

⁸He alone stretches out the heavens, and treads on the waves of the sea.

⁸Na nagiisang inuunat ang langit, at tumutungtong sa mga alon ng dagat.

⁹He makes the Bear, Orion, and the Pleiades, and the rooms of the south.

⁹Na lumikha sa Oso, sa Orion, at sa mga Pleyade, at sa mga silid ng timugan.

¹⁰He does great things past finding out; yes, marvelous things without number.

¹⁰Na gumagawa ng mga dakilang bagay na di masayod; Oo, mga kamanghamanghang bagay na walang bilang.

¹¹Behold, he goes by me, and I don’t see him. He passes on also, but I don’t perceive him.

¹¹Narito, siya'y dumaraan sa siping ko, at hindi ko siya nakikita: siya'y nagpapatuloy rin naman, nguni't hindi ko siya namamataan.

¹²Behold, he snatches away. Who can hinder him? Who will ask him, ‘What are you doing?’

¹²Narito, siya'y nangangagaw sinong makasasansala sa kaniya? Sinong magsasabi sa kaniya: Anong ginagawa mo?

¹³“God will not withdraw his anger. The helpers of Rahab stoop under him.

¹³Hindi iuurong ng Dios ang kaniyang galit; ang mga manunulong sa Rahab ay nagsisiyukod sa ilalim niya.

¹⁴How much less shall I answer him, And choose my words to argue with him?

¹⁴Gaano pa nga kaya kaliit ang maisasagot ko sa kaniya, at mapipiling aking mga salita na maimamatuwid ko sa kaniya?

¹⁵Though I were righteous, yet I wouldn’t answer him. I would make supplication to my judge.

¹⁵Na kahiman ako'y matuwid, gayon may hindi ako sasagot sa kaniya; ako'y mamamanhik sa aking hukom.

¹⁶If I had called, and he had answered me, yet I wouldn’t believe that he listened to my voice.

¹⁶Kung ako'y tumawag, at siya'y sumagot sa akin; gayon ma'y hindi ako maniniwala na kaniyang dininig ang aking tinig.

¹⁷For he breaks me with a storm, and multiplies my wounds without cause.

¹⁷Sapagka't ako'y ginigiba niya sa pamamagitan ng isang bagyo, at pinararami ang aking mga sugat ng walang kadahilanan.

¹⁸He will not allow me to catch my breath, but fills me with bitterness.

¹⁸Hindi niya ako tutulutang ako'y huminga, nguni't nililipos niya ako ng hirap.

¹⁹If it is a matter of strength, behold, he is mighty! If of justice, ‘Who,’ says he, ‘will summon me?’

¹⁹Kung kami ay magsalita tungkol sa kalakasan, narito, siya'y may kapangyarihan! At kung sa kahatulan, sino, sinasabi niya ay magtatakda sa akin ng panahon?

²⁰Though I am righteous, my own mouth shall condemn me. Though I am blameless, it shall prove me perverse.

²⁰Kahiman ako'y matuwid, ang aking sariling bibig ay hahatol sa akin: kahiman ako'y sakdal patototohanan niya akong masama.

²¹I am blameless. I don’t respect myself. I despise my life.

²¹Ako'y sakdal; hindi ko talos ang aking sarili; aking niwalang kabuluhan ang aking buhay.

²²“It is all the same. Therefore I say he destroys the blameless and the wicked.

²²Lahat ay isa; kaya't aking sinasabi: kaniyang ginigiba ang sakdal at ang masama.

²³If the scourge kills suddenly, he will mock at the trial of the innocent.

²³Kung ang panghampas ay pumapatay na bigla, tatawanan niya ang paglilitis sa mga walang sala.

²⁴The earth is given into the hand of the wicked. He covers the faces of its judges. If not he, then who is it?

²⁴Ang lupa ay nabigay sa kamay ng masama: kaniyang tinatakpan ang mga mukha ng mga hukom nito; kung hindi siya, sino nga?

²⁵“Now my days are swifter than a runner. They flee away, they see no good,

²⁵Ngayo'y ang mga kaarawan ko ay matulin kay sa isang sugo: dumadaang matulin, walang nakikitang mabuti.

²⁶They have passed away as the swift ships, as the eagle that swoops on the prey.

²⁶Sila'y nagsisidaang parang mga matuling sasakyan: parang agila na dumadagit ng huli.

²⁷If I say, ‘I will forget my complaint, I will put off my sad face, and cheer up;’

²⁷Kung aking sabihin: Aking kalilimutan ang aking daing, aking papawiin ang aking malungkot na mukha, at magpapakasaya ako:

²⁸I am afraid of all my sorrows, I know that you will not hold me innocent.

²⁸Ako'y natatakot sa lahat kong kapanglawan, talastas ko na hindi mo aariin akong walang sala.

²⁹I shall be condemned. Why then do I labor in vain?

²⁹Ako'y mahahatulan; bakit nga ako gagawa ng walang kabuluhan?

³⁰If I wash myself with snow, and cleanse my hands with lye,

³⁰Kung ako'y maligo ng nieveng tubig, at gawin ko ang aking mga kamay na napakalinis;

³¹yet you will plunge me in the ditch. My own clothes shall abhor me.

³¹Gayon ma'y itutulak mo ako sa hukay, at kayayamutan ako ng aking mga sariling kasuutan.

³²For he is not a man, as I am, that I should answer him, that we should come together in judgment.

³²Sapagka't siya'y hindi tao, na gaya ko, na sasagot ako sa kaniya, na tayo'y pumasok kapuwa sa kahatulan,

³³There is no umpire between us, that might lay his hand on us both.

³³Walang hukom sa pagitan natin, na makapaglagay ng kaniyang kamay sa ating dalawa.

³⁴Let him take his rod away from me. Let his terror not make me afraid;

³⁴Ihiwalay niya sa akin ang kaniyang tungkod, at huwag akong takutin ng kaniyang pangilabot:

³⁵then I would speak, and not fear him, for I am not so in myself.

³⁵Kung magkagayo'y magsasalita ako, at hindi matatakot sa kaniya; sapagka't hindi gayon ako sa aking sarili.