¹Then Job answered,

¹Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,

²“I have heard many such things. You are all miserable comforters!

²Ako'y nakarinig ng maraming ganyang bagay: maralitang mga mangaaliw kayong lahat.

³Shall vain words have an end? Or what provokes you that you answer?

³Magkakawakas ba ang mga walang kabuluhang salita? O anong naguudyok sa iyo, na ikaw ay sumagot?

⁴I also could speak as you do. If your soul were in my soul’s place, I could join words together against you, and shake my head at you,

⁴Ako nama'y makapangungusap na gaya ng inyong ginagawa; kung ang inyong kaluluwa ay nasa kalagayan ng aking kaluluwa, ako'y makapagdudugtongdugtong ng salita laban sa inyo, at maigagalaw ang aking ulo sa inyo.

⁵but I would strengthen you with my mouth. The solace of my lips would relieve you.

⁵Nguni't aking palalakasin kayo ng aking bibig, at ang pagaliw ng aking mga labi ay magpapalikat ng inyong hirap,

⁶“Though I speak, my grief is not subsided. Though I forbear, what am I eased?

⁶Bagaman ako'y nagsasalita, ang aking hirap ay hindi naglilikat: at bagaman ako'y tumatahimik, anong ikinalalayo sa akin?

⁷But now, God, you have surely worn me out. You have made desolate all my company.

⁷Nguni't ngayo'y niyamot niya ako: nilansag mo ang aking buong pulutong.

⁸You have shriveled me up. This is a witness against me. My leanness rises up against me. It testifies to my face.

⁸At ako'y pinagdalamhati mo, na siyang saksi laban sa akin; at ang aking kapayatan ay bumabangon laban sa akin, nagpapatotoo sa aking mukha.

⁹He has torn me in his wrath, and persecuted me. He has gnashed on me with his teeth. My adversary sharpens his eyes on me.

⁹Niluray niya ako sa kaniyang kapootan, at inusig ako; pinagngangalitan niya ako ng kaniyang mga ngipin: pinangdidilatan ako ng mga mata ng aking kaaway.

¹⁰They have gaped on me with their mouth. They have struck me on the cheek reproachfully. They gather themselves together against me.

¹⁰Kanilang pinagbubukahan ako ng kanilang bibig: kanilang sinampal ako sa mukha na kahiyahiya: sila'y nagpipisan laban sa akin.

¹¹God delivers me to the ungodly, and casts me into the hands of the wicked.

¹¹Ibinibigay ako ng Dios sa di banal, at inihahagis niya ako sa mga kamay ng masama.

¹²I was at ease, and he broke me apart. Yes, he has taken me by the neck, and dashed me to pieces. He has also set me up for his target.

¹²Ako'y nasa kaginhawahan at kaniyang niligalig akong mainam; Oo, sinunggaban niya ako sa leeg, at pinagwaraywaray niya ako: inilagay naman niya akong pinakatanda niya.

¹³His archers surround me. He splits my kidneys apart, and does not spare. He pours out my gall on the ground.

¹³Kinubkob ako sa palibot ng kaniyang mga mamamana, kaniyang sinaksak ang aking mga bato, at hindi nagpapatawad; kaniyang ibinubuhos ang aking apdo sa lupa.

¹⁴He breaks me with breach on breach. He runs on me like a giant.

¹⁴Kaniyang binubugbog ako ng bugbog at bugbog; siya'y gaya ng isang higanti na dinadaluhong niya ako.

¹⁵I have sewed sackcloth on my skin, and have thrust my horn in the dust.

¹⁵Ako'y nanahi ng kayong magaspang sa aking katawan, at aking inilugmok ang aking kapalaluan sa alabok.

¹⁶My face is red with weeping. Deep darkness is on my eyelids.

¹⁶Ang aking mukha ay namamaga sa pagiyak, at nasa aking mga pilik-mata ang anino ng kamatayan;

¹⁷Although there is no violence in my hands, and my prayer is pure.

¹⁷Bagaman walang karahasan sa aking mga kamay, at ang aking dalangin ay malinis,

¹⁸“Earth, don’t cover my blood. Let my cry have no place to rest.

¹⁸Oh lupa, huwag mong tabunan ang aking dugo, at huwag magkaroon ng pahingahang dako ang aking daing.

¹⁹Even now, behold, my witness is in heaven. He who vouches for me is on high.

¹⁹Kahit na ngayon, narito, ang aking saksi ay nasa langit, at siyang nananagot sa akin ay nasa kaitaasan.

²⁰My friends scoff at me. My eyes pour out tears to God,

²⁰Ginagalit ako ng aking mga kaibigan: nguni't ang aking mata ay nagbubuhos ng mga luha sa Dios;

²¹that he would maintain the right of a man with God, of a son of man with his neighbor!

²¹Upang kaniyang alalayan ang katuwiran ng tao sa Dios; at ang anak ng tao sa kaniyang kapuwa.

²²For when a few years have come, I shall go the way of no return.

²²Sapagka't pagsapit ng ilang taon, ako'y papanaw sa daan na hindi ko pagbabalikan.