World English Bible

Tagalog 1905

Job

4

1Then Eliphaz the Temanite answered,
1Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,
2“If someone ventures to talk with you, will you be grieved? But who can withhold himself from speaking?
2Kung tikman ng isa na makipagusap sa iyo, ikababalisa mo ba? Nguni't sinong makapipigil ng pagsasalita?
3Behold, you have instructed many, you have strengthened the weak hands.
3Narito, ikaw ay nagturo sa marami, at iyong pinalakas ang mahinang mga kamay.
4Your words have supported him who was falling, You have made firm the feeble knees.
4Ang iyong mga salita ay nagsialalay sa nangabubuwal, at iyong pinalakas ang mahinang mga tuhod.
5But now it has come to you, and you faint. It touches you, and you are troubled.
5Nguni't ngayo'y dinaratnan ka ng kasamaan, at ikaw ay nanglulupaypay; ginagalaw ka, at ikaw ay nababagabag.
6Isn’t your piety your confidence? Isn’t the integrity of your ways your hope?
6Hindi ba ang iyong takot sa Dios ay ang iyong tiwala, at ang iyong pagasa ay ang pagtatapat ng iyong mga lakad?
7“Remember, now, whoever perished, being innocent? Or where were the upright cut off?
7Iyong alalahanin, isinasamo ko sa iyo, kung sino ang namatay, na walang malay? O saan nangahiwalay ang mga matuwid?
8According to what I have seen, those who plow iniquity, and sow trouble, reap the same.
8Ayon sa aking pagkakita yaong nagsisipagararo ng kasamaan, at nangaghahasik ng kabagabagan ay gayon din ang inaani.
9By the breath of God they perish. By the blast of his anger are they consumed.
9Sa hinga ng Dios sila'y nangamamatay, at sa bugso ng kaniyang galit sila'y nangalilipol.
10The roaring of the lion, and the voice of the fierce lion, the teeth of the young lions, are broken.
10Ang ungal ng leon, at ang tinig ng mabangis na leon, at ang mga ngipin ng mga batang leon, ay nangabali.
11The old lion perishes for lack of prey. The cubs of the lioness are scattered abroad.
11Ang matandang leon ay namamatay dahil sa kawalan ng huli, at ang mga batang leong babae ay nagsisipangalat.
12“Now a thing was secretly brought to me. My ear received a whisper of it.
12Ngayo'y nadalang lihim sa akin ang isang bagay, at ang aking pakinig ay nakakaulinig ng bulong niyaon.
13In thoughts from the visions of the night, when deep sleep falls on men,
13Sa mga pagiisip na mula sa mga pangitain sa gabi, pagka ang mahimbing na tulog ay nahuhulog sa mga tao,
14fear came on me, and trembling, which made all my bones shake.
14Takot ay dumating sa akin, at panginginig, na nagpapanginig ng lahat ng aking mga buto.
15Then a spirit passed before my face. The hair of my flesh stood up.
15Nang magkagayo'y dumaan ang isang espiritu sa aking mukha. Ang balahibo ng aking balat ay nanindig.
16It stood still, but I couldn’t discern its appearance. A form was before my eyes. Silence, then I heard a voice, saying,
16Tumayong nakatigil, nguni't hindi ko mawari ang anyo niyaon; isang anyo ang nasa harap ng aking mga mata: tahimik, at ako'y nakarinig ng tinig, na nagsasabi,
17‘Shall mortal man be more just than God? Shall a man be more pure than his Maker?
17Magiging ganap pa ba ang taong may kamatayan kay sa Dios? Lilinis pa ba kaya ang tao kay sa Maylalang sa kaniya?
18Behold, he puts no trust in his servants. He charges his angels with error.
18Narito, siya'y hindi naglalagak ng tiwala sa kaniyang mga lingkod; at inaari niyang mga mangmang ang kaniyang mga anghel:
19How much more, those who dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, who are crushed before the moth!
19Gaano pa kaya sila na nagsisitahan sa mga bahay na putik, na ang patibayan ay nasa alabok, na napipisang gaya ng paroparo!
20Between morning and evening they are destroyed. They perish forever without any regarding it.
20Sa pagitan ng umaga at hapon, ay nangagigiba; nangapaparam magpakailan man na walang pumupuna.
21Isn’t their tent cord plucked up within them? They die, and that without wisdom.’
21Hindi ba nalalagot ang tali ng kanilang tolda sa loob nila? Sila'y nangamamatay at walang karunungan.