¹The words of the Preacher, the son of David, king in Jerusalem:

¹Bunlar Yeruşalimde krallık yapan Davut oğlu Vaizin sözleridir:

²“Vanity of vanities,” says the Preacher; “Vanity of vanities, all is vanity.”

²‹‹Her şey boş, bomboş, bomboş!›› diyor Vaiz.

³What does man gain from all his labor in which he labors under the sun?

³Ne kazancı var insanınGüneşin altında harcadığı onca emekten?

⁴One generation goes, and another generation comes; but the earth remains forever.

⁴Kuşaklar gelir, kuşaklar geçer,Ama dünya sonsuza dek kalır.

⁵The sun also rises, and the sun goes down, and hurries to its place where it rises.

⁵Güneş doğar, güneş batar,Hep doğduğu yere koşar.

⁶The wind goes toward the south, and turns around to the north. It turns around continually as it goes, and the wind returns again to its courses.

⁶Rüzgar güneye gider, kuzeye döner,Döne döne eserekHep aynı yolu izler.

⁷All the rivers run into the sea, yet the sea is not full. To the place where the rivers flow, there they flow again.

⁷Bütün ırmaklar denize akar,Yine de deniz dolmaz.Irmaklar hep çıktıkları yere döner.

⁸All things are full of weariness beyond uttering. The eye is not satisfied with seeing, nor the ear filled with hearing.

⁸Her şey yorucu,Sözcüklerle anlatılamayacak kadar.Göz görmekle doymuyor,Kulak işitmekle dolmuyor.

⁹That which has been is that which shall be; and that which has been done is that which shall be done: and there is no new thing under the sun.

⁹Önce ne olduysa, yine olacak.Önce ne yapıldıysa, yine yapılacak.Güneşin altında yeni bir şey yok.

¹⁰Is there a thing of which it may be said, “Behold, this is new?” It has been long ago, in the ages which were before us.

¹⁰Var mı kimsenin, ‹‹Bak bu yeni!›› diyebileceği bir şey?Her şey çoktan, bizden yıllar önce de vardı.

¹¹There is no memory of the former; neither shall there be any memory of the latter that are to come, among those that shall come after.

¹¹Geçmiş kuşaklar anımsanmıyor,Gelecek kuşaklar da kendilerinden sonra gelenlerce anımsanmayacak.

¹²I, the Preacher, was king over Israel in Jerusalem.

¹²Ben Vaiz, Yeruşalimde İsrail kralıyken

¹³I applied my heart to seek and to search out by wisdom concerning all that is done under the sky. It is a heavy burden that God The Hebrew word rendered “God” is “Elohim.” has given to the sons of men to be afflicted with.

¹³kendimi göklerin altında yapılan her şeyi bilgece araştırıp incelemeye adadım. Tanrının uğraşsınlar diye insanlara verdiği çetin bir zahmettir bu.

¹⁴I have seen all the works that are done under the sun; and behold, all is vanity and a chasing after wind.

¹⁴Güneşin altında yapılan bütün işleri gördüm; hepsi boştur, rüzgarı kovalamaya kalkışmaktır!

¹⁵That which is crooked can’t be made straight; and that which is lacking can’t be counted.

¹⁵Eğri olan doğrultulamaz, eksik olan sayılamaz.

¹⁶I said to myself, “Behold, I have obtained for myself great wisdom above all who were before me in Jerusalem. Yes, my heart has had great experience of wisdom and knowledge.”

¹⁶Kendi kendime, ‹‹İşte, bilgeliğimi benden önce Yeruşalimde krallık yapan herkesten çok artırdım›› dedim, ‹‹Alabildiğine bilgi ve bilgelik edindim.››

¹⁷I applied my heart to know wisdom, and to know madness and folly. I perceived that this also was a chasing after wind.

¹⁷Kendimi bilgi ve bilgeliği, deliliği ve akılsızlığı anlamaya adadım. Gördüm ki, bu da yalnızca rüzgarı kovalamaya kalkışmakmış.

¹⁸For in much wisdom is much grief; and he who increases knowledge increases sorrow.

¹⁸Çünkü çok bilgelik çok keder doğurur, bilgi arttıkça acı da artar.