1約伯的反駁約伯回答說：
1آنگاه ایوب جواب داد:
2“你們要細聽我的言語，這就算是你們給我的安慰。
2«لطفاً به حرفهای من به دقت گوش بدهید تا دل من تسلی یابد.
3請原諒我，我又要說話了，說完以後，就任憑你們嘲笑吧！
3به من موقع بدهید که حرفهای خود را بزنم و بعد اگر خواستید مسخره ام کنید.
4我豈是抱怨的人呢？我的心為甚麼不能忍耐呢？
4من از خدا شکایت دارم نه از انسان و به همین دلیل صبر و طاقتم را از دست داده ام.
5你們注視我，驚訝吧，用手掩口吧。
5به من نگاه کنید و از تعجب دست بر دهان بگذارید و خاموش باشید.
6我每逢想起，就驚惶，渾身戰抖。
6وقتی مصیبت هائی را که بر سر من آمده است بیاد می آورم، تمام بدنم از وحشت به لرزه می آید.
7惡人反得福樂惡人為甚麼總可以存活，活到老，而且財勢強大？
7چرا مردم بدکار تا سن پیری زنده می مانند و به قدرت و جلال می رسند؟
8他們的後裔在他們面前堅定，他們眼見自己的子孫在他們周圍立定。
8فرزندان و نواسه های خود را می بینند که پیش روی شان بزرگ می شوند.
9他們的家宅平安無懼， 神的刑杖也不加在他們身上。
9خانه های شان از هر گونه خوف و خطر در امان هستند و خدا آن ها را جزا نمی دهد.
10他們的公牛交配而不落種，他們的母牛下犢而不掉胎，
10تعداد گله های شان افزایش می یابد و هیچ کدام آن ها تلف نمی شود.
11他們叫小孩子出去多如羊群，他們的年輕人四處跳躍；
11کودکان شان بیرون می روند و مانند گوسفندان رقص و پایکوبی می کنند.
12他們跟著琴鼓高歌，又因著簫的聲音歡樂。
12با آواز دایره و رباب و نَی، سرودِ خوشی را می سرایند.
13他們幸福度過他們的日子，一剎那間下陰間，毫無病痛。
13بدکاران عمر خود را در خوشبختی و کامرانی می گذرانند و با آسودگی و خاطرِ جمع از جهان می روند.
14然而他們對 神說：‘離開我們吧，我們不願意曉得你的道路。
14از خدا می خواهند که کاری به کار شان نداشته باشد و مایل نیستند که راه راست خدا را بشناسند.
15全能者是誰，竟要我們服事他呢？我們若向他懇求，有甚麼益處呢？’
15می گویند: «قادر مطلق کیست که بندگی او را نمائیم؟ چه فایده که پیش او دعا کنیم؟»
16他們的福樂豈不是掌握在他們的手中？惡人的謀算離我很遠。
16آن ها ادعا می کنند که سعادت شان نتیجۀ سعی و کوشش خود آن ها است، اما من با طرز فکر شان موافق نیستم.
17惡人的燈何嘗熄滅？災難何嘗臨到他們身上？神何嘗在忿怒中把痛苦分給他們！
17آیا گاهی چراغ شریران خاموش شده یا بلائی بر سر شان آمده است؟ آیا گاهی خدا آن ها را از روی غضب خود جزا داده است؟
18他們何嘗像風前的乾草，何嘗像暴風颳去的糠秕？
18یا مثل کاهی در برابر باد یا مانند خاک در برابر طوفان پراگنده کرده است؟
19你們說：‘ 神為惡人的兒女積蓄罪孽’，我卻說：‘ 神報應他本人，好叫他自己明白。’
19شما می گوئید که خدا فرزندان گناهکاران را بعوض آن ها مجازات می کند، اما من می گویم که خدا باید خود گناهکار را جزا بدهد تا بداند که خدا از گناه چشم نمی پوشد.
20願他親眼看見自己敗落，願他喝全能者的烈怒。
20خود شان باید نابودی خود را ببینند و از جام غضب خدای قادر مطلق بنوشند.
21他的歲月既然斷絕，他還會看顧自己身後的家嗎？
21وقتی انسان می میرد دیگر احساس نمی کند که خانواده اش در چه وضعی قرار دارد.
22 神既然審判那些在高位的，誰能把甚麼知識教給他呢？
22آیا کسی می تواند به خدائی که داور عالم است، بگوید که چه باید بکند؟
23有人到死的時候仍然氣力充足，享盡平靜與安逸；
23بعضی بعد از یک عمر مسعود و آسوده و با صحت کامل و در حالیکه از همه نعمت دنیا برخوردارند، از جهان می روند،
24他的奶桶充滿鮮奶，他的骨髓滋潤。
24و برخی در بدبختی و بی بهره از لذات زندگی، می میرند.
25有人到死的時候心裡痛苦，一生未嘗美食；
25اما همه یکسان به خاک می روند خوراک کرمها می شوند.
26他們都一起躺在塵土中，蟲子爬滿他們身上。
26من می دانم که شما چه فکر می کنید و چه نقشه ای دارید.
27我知道你們的心思，與你們惡待我的計謀。
27می گوئید: «خانۀ بزرگان و امیران چه شد و آنهائی که کار شان همیشه شرارت بود، کجا هستند؟»
28你們問：‘霸王的房屋在哪裡？惡人住過的帳棚在哪裡？’
28بروید از کسانی که دنیا را دیده اند، بپرسید و گزارش سفر آن ها را مطالعه کنید.
29你們沒有問問過路的人嗎？不承認他們所提的證據嗎？
29آنگاه می دانید که عموماً اشخاص بدکار در روز بد و مصیبت در امان می مانند و از غضب خدا نجات می یابند.
30就是惡人在災難的日子得存留，在 神發怒的時候得逃脫。
30شخص شریر را هیچ کسی متهم نمی کند به سزای اعمالش نمی رساند.
31他所行的，有誰敢當面指責他呢？他所作的，有誰能報應他呢？
31وقتی می میرد با احترام خاصی به خاک سپرده می شود و در مقبره اش نگهبان می گمارند.
32然而他被人抬到墳墓裡，並且有人看守他的墓地。
32مردمِ بسیار جنازۀ او را مشایعت می کنند حتی خاک هم او را با خوشی می پذیرد.پس شما چطور می توانید با سخنان پوچ و بی معنی تان مرا تسلی بدهید؟ همه جوابهای تان غلط و از حقیقت دورند.»
33他以谷中的土塊為甘甜，所有的人跟在他後面，走在他前面的不計其數。
33پس شما چطور می توانید با سخنان پوچ و بی معنی تان مرا تسلی بدهید؟ همه جوابهای تان غلط و از حقیقت دورند.»