1述說 神的威榮和作為“我的心因此戰兢，跳離原處。
1طوفان دل مرا به لرزه می آورد و بشدت تکان می دهد.
2你們當細聽他轟轟的聲音，他口中發出隆隆的雷聲。
2غرش صدای خدا را بشنوید و به زمزمه ای که از دهان او خارج می شود، گوش بدهید.
3他發雷聲響遍天下，也發電光閃到地極。
3او برق را به سراسر آسمان می فرستد و هر گوشۀ زمین را روشن می کند.
4接著雷聲霹靂， 神以自己威嚴之聲打雷，人聽到雷聲的時候， 神並沒有留住風霜雨雲。
4بعد غرش صدای او همچون آواز با هیبت رعد به گوش می رسد و با صدای او تیرهای برق پیهم رها می شوند.
5 神以奇妙的方法打雷，他行大事，我們不能了解。
5به فرمان خدا کارهای عجیبی رخ می دهند که عقل ما از درک آن ها عاجز است.
6他對雪說：‘降在地上’，對大雨暴雨也是這樣。
6به برف امر می کند که بر زمین ببارد و وقتیکه بارش باران بر زمین شروع می شود،
7他封住各人的手，叫萬人知道他的作為。
7مردم دست از کار می کشند و متوجه قدرت او می شوند.
8野獸進入洞中，留在穴裡。
8حیوانات وحشی به بیشۀ خود می شتابند و در آنجا پناه می برند.
9風暴來自南宮，寒冷出於北方。
9طوفان از جنوب می آید و بادِ سرد از شمال.
10 神所呼的氣息結成冰，廣闊無邊的水也凝結；
10خدا بر آب بحرهای وسیع می دمد و آن را منجمد می سازد.
11他使密雲滿載水氣，雲彩布散他的電光。
11ابر ها را از رطوبت پُر می کند و برق خود را بوسیلۀ آن ها به هر سو می فرستد.
12電光照著 神的指引來往旋轉，在地球上行他一切所吩咐的。
12به فرمان او به همه جا حرکت می کنند و آنچه را که خدا اراده می فرماید، بجا می آورند.
13他使電光來臨，是為施行責罰，或為滋潤大地，或為賜予慈愛。
13او باران را برای مجازات مردم یا بعنوان رحمت برای انسان و آبیاری زمین می فرستد.
14約伯啊！你當留心聽這話，要站立思想 神奇妙的事。
14ای ایوب، بشنو و لحظه ای در بارۀ کارهای عجیب خدا تأمل کن.
15 神怎樣吩咐這些，又怎樣使雲中的電光照耀，你知道嗎？
15آیا می دانی که خدا چگونه ارادۀ خود را عملی می سازد و برق را چسان در بین ابر ها تولید می کند؟
16密雲怎樣浮於空中，那知識全備者奇妙的作為，你知道嗎？
16آیا می دانی که چطور ابر ها در هوا معلق می مانند؟ اینها همه کارهای شگفت آور خدائی می باشند که در دانش و حکمت کامل است.
17地因南風而寂靜的時候，你的衣服怎樣熱起來，你知道嗎？
17وقتی زمین در اثر باد جنوب داغ می شود و لباسهایت از گرمی به تنت می چسپند،
18你能與 神同鋪雲天嗎？這雲天堅硬如鑄成的鏡子。
18آیا تو می توانی مثل او، شکل آسمان را که همچون آئینه سخت است، تغییر بدهی؟
19我們因愚昧無知的緣故，不能陳明我們的案件，請你告訴我們應該對他說甚麼話。
19به ما یاد بده که به او چه بگوئیم، زیرا فکر ما نارسا است و نمی دانیم که چگونه با او صحبت کنیم.
20人怎能對他說：‘我要說話’？哪有人自願滅亡呢？
20من جرأت آن را ندارم که با خدا حرف بزنم، زیرا می ترسم که کشته شوم.
21人不能看見雲後的強光，唯有經風一吹，天才晴朗。
21همانطوریکه نمی توانیم در وقتی که آسمان صاف و بی ابر باشد به نور درخشان آفتاب نگاه کنیم،
22金光來自北方，在 神的周圍有可怕的威嚴。
22به همان قسم نیز نمی توانیم به جلال با هیبت خدا که با شکوه تمام بر ما می درخشد، خیره شویم.
23論到全能者，我們無法把他查出；他大有能力與公平，又滿有公義，他必不苦待人。
23خدای قادر مطلق آنقدر با عظمت است که ما حتی تصور کرده نمی توانیم. او در قدرت و عدالت بزرگ است و نسبت به همه از روی انصاف رفتار می کند و بر کسی ظلم روا نمی دارد.بنابران، همۀ انسانها از او می ترسند و او به کسانی که ادعای حکمت می کنند، توجه ندارد.»
24因此人人都應該敬畏他；心中自以為有智慧的，他都不看顧。”
24بنابران، همۀ انسانها از او می ترسند و او به کسانی که ادعای حکمت می کنند، توجه ندارد.»