¹約伯緬懷過往的幸福約伯繼續他的講論，說：

¹Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:

²“但願我的景況像以前的歲月，像　神保守我的日子。

²Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;

³那時他的燈照在我的頭上，我靠著他的光行過黑暗。

³Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;

⁴但願我仍然活在年輕力壯的日子，那時　神在我的帳棚裡與我親密。

⁴Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;

⁵全能者仍然與我同在，我的孩子都環繞我。

⁵Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;

⁶我用油洗腳，磐石為我出油成河。

⁶Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;

⁷我出到城門那裡去，在廣場上預備我的座位。

⁷Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.

⁸年輕人看見我，就迴避，年老的也起身站立。

⁸Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.

⁹王子都停止說話，並且用手掩口。

⁹Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.

¹⁰眾領袖都不敢作聲，他們的舌頭緊貼上顎。

¹⁰Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.

¹¹耳朵聽見我的，就稱我有福。眼睛看見我的，就作證稱讚我。

¹¹Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,

¹²因為我救了呼救的窮人，和無人幫助的孤兒。

¹²Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.

¹³將要滅亡的，為我祝福；我使寡婦的心歡呼。

¹³Błogosławieóstwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.

¹⁴我以公義作衣服穿上；我的公平好像外袍和冠冕。

¹⁴W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.

¹⁵我作了瞎子的眼，瘸子的腿。

¹⁵Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.

¹⁶我作過貧窮人的父親，我查究過我素來不認識的人的案件。

¹⁶Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.

¹⁷我打碎了不義的人的牙齒，使捕食的掉下來。

¹⁷I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.

¹⁸那時我心裡想：‘我必在家中安然去世，我必增添我的日子像沙塵那麼多。

¹⁸Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.

¹⁹我的根蔓延到水邊，露水整夜沾在我的枝上。

¹⁹Korzeó mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.

²⁰我的榮耀在身上常新，我的弓在我手上重新得力。

²⁰Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.

²¹大家都聆聽我，等候我；靜默無聲地領受我的指導。

²¹Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.

²²我說了話以後，他們就不再說，我的言語像雨露一般滴在他們身上。

²²Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.

²³他們等候我像等候雨水，又大大張嘴如切慕春雨。

²³Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.

²⁴我向他們微笑，他們也不敢相信；他們珍惜我臉上的光。

²⁴Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.

²⁵我為他們選擇道路，又坐首位；我像君王住在軍隊中，又像個安慰悲傷的人。’”

²⁵Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy.