1約伯咒詛自己的生日後來，約伯開口咒詛自己的生日。
1Potem otworzył Ijob usta swoje, i złorzeczył dniowi swemu.
2約伯說：
2I zawołał Ijob, mówiąc:
3“願我生的那日泯滅，人說懷男胎的那夜滅沒。
3Bodaj był zginął dzieó, któregom się urodził! i noc, w którą rzeczono: Począł się mężczyzna!
4願那日變成黑暗，願 神不從上面眷顧，願光明不照耀在其上。
4Bodaj się był on dzieó obrócił w ciemność! By się był o nim nie pytał Bóg z wysokości, i nie był oświecony światłością!
5願黑暗與死蔭索討那日，願密雲停留在上面，願白天的昏黑驚嚇它。
5Bodaj go była zaćmiła ciemność i cieó śmierci! by go był ogarnął obłok, i ustraszyła go gorącość dzienna!
6願那夜被幽暗奪去，不讓它連在平日之中，列入月數之內。
6Bodaj była noc onę osiadła ciemność, aby nie szła w liczbę dni rocznych, i w liczbę miesięcy nie przyszła!
7願那夜沒有生育，也沒有歡樂的聲音。
7Bodaj noc ona była samotna, a śpiewania aby nie było w niej!
8那些咒詛日子、善於惹動海怪的，願他們咒詛那夜。
8Bodaj ją byli przeklęli, którzy przeklinają dzieó, którzy są gotowi, wzruszać płacz swój!
9願那夜黎明的星星變成黑暗，願那夜等候發光卻不亮，見不到清晨的曙光。
9Bodaj się były zaćmiły gwiazdy przy zmierzkaniu jej! a czekając światła, aby się go była nie doczekała, ani nie oglądała zorzy porannej!
10因為那夜沒有把我母胎的門關閉，也沒有把苦難隱藏，使我看不見。
10Iż nie zawarła drzwi żywota mego, a nie skryła boleści od oczu moich.
11切願夭折我為甚麼不一離母胎就死去？我為甚麼不一出母腹就斷氣？
11Przeczżem w żywocie nie umarł, albo, gdym z żywota wyszedł, czemum nie zginął?
12為甚麼有膝承接我？為甚麼有乳哺養我？
12Przeczże mię piastowano na kolanach? a przeczżem ssał piersi?
13不然，我早已躺下安息，
13Albowiembym teraz leżał i odpoczywał; spałbym i miałbym pokój,
14與世上那些為自己建造陵墓的君王和謀士同睡，
14Z królmi i z radcami ziemi, którzy sobie budowali na miejscach pustych;
15或與那些擁有黃金，房屋裝滿銀子的王侯同眠。
15Albo z książętami, którzy mieli złoto, a napełniali domy swe srebrem,
16我為甚麼不像暗中流產的胎，未見天日的嬰孩，歸於無有呢？
16Albo czemum się nie stał jako martwy płód skryty? albo jako niemowlątka, które nie oglądały światłości?
17在那裡，惡人止息攪擾，筋疲力盡的得安息；
17Tam niepobożni przestawają straszyć, i tam odpoczywają zwątleni w siłę.
18被囚的同享安寧；聽不見督工的聲音；
18Tamże więźniowie sobie wydychają, a nie słyszą głosu trapiącego ich,
19老少尊卑都在那裡，奴僕脫離主人的轄制。
19Mały i wielki tam sobie są równi a niewolnik wolny od pana swego.
20厭惡生存為甚麼有光明賜給勞碌的人，有生命賜給苦命的人呢？
20Przecz nędznemu dana jest światłość, a żywot tym, którzy są utrapionego ducha?
21他們想死卻死不了，找死勝於找寶藏；
21Którzy czekają śmierci, a nie przychodzi, choć jej pilniej szukają niż skarbów skrytych;
22他們找到墳墓就高興，非常歡喜快樂。
22Którzyby się z radością weselili, pląsając, gdyby znaleźli grób.
23為甚麼有生命賜給前途茫茫，又被 神四面圍困的人呢？
23Przecz dana jest światłość mężowi, którego droga skryta jest, a którego Bóg ciężkościami ogarnął?
24我以歎息代替食物，我唉哼的聲音如水湧出。
24Albowiem kiedy mam jeść, wzdychanie moje przychodzi, a rozchodzi się jako woda ryczenie moje;
25我所懼怕的臨到我，我所驚恐的向我而來。
25Bo strach, któregom się lękał, przyszedł na mię, a czegom się obawiał, przydało mi się.
26我不得安逸，不得安靜，也不得安息，卻有攪擾來到。”
26Nie byłem bezpieczny, anim się uspokoił, anim odpoczywał, a przecież na mię przyszła trwoga.