¹以利法首次發言責難約伯提幔人以利法回答說：

¹Tedy odpowiedział Elifas Temaóczyk, i rzekł:

²“人若對你說一句話，你就厭煩嗎？但誰又忍得住不說話呢？

²Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?

³你曾經教過許多人，又堅固了無力的手；

³Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.

⁴你的話扶起了絆倒的人，你使彎曲乏力的膝堅挺。

⁴Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.

⁵但現在禍患臨到你，你就灰心，災禍遇上你，你就驚惶沮喪。

⁵A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.

⁶　神賞善罰惡你所自恃的，不是敬畏　神嗎？你所盼望的，不是行為完全嗎？

⁶Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?

⁷請想一想，無辜的人有誰滅亡？哪有正直的人被剪除呢？

⁷Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?

⁸據我所見，耕耘罪孽的，必收割罪孽；種植毒害的，必收割毒害。

⁸Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.

⁹他們因　神的氣息而滅亡，因他的怒氣而消滅。

⁹Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.

¹⁰獅子的咆哮，猛獅的吼聲，盡都止息，壯獅的牙齒也都斷掉。

¹⁰Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.

¹¹公獅因缺乏獵物而死亡，母獅之子也被分散。

¹¹Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.

¹²世人微不足道有話偷偷傳給我，我的耳朵聽到細語；

¹²Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.

¹³在夜間因異象而煩擾的心思中，世上都在沉睡的時候，

¹³W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,

¹⁴恐懼戰慄臨到我，以致我全身發抖。

¹⁴Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.

¹⁵有靈拂過我面前，使我毛骨悚然。

¹⁵A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.

¹⁶那靈站住，我辨不出他的形狀，只見有一形象在我眼前，然後我聽見低微的聲音，說：

¹⁶Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:

¹⁷‘人能在　神面前算為公義嗎？人能在他的創造主面前算為潔淨嗎？

¹⁷Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?

¹⁸他的僕役他還不信任，他的天使他也指責過錯，

¹⁸Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;

¹⁹何況那些住在土屋裡，根基在塵土中，比蠹蟲還容易被壓碎的人呢？

¹⁹Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.

²⁰在早晚之間就被毀滅，永歸沉淪，無人懷念。

²⁰Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.

²¹他們帳棚的繩索不是從他們中間抽出來嗎？他們死去，不是無智慧而死嗎？’”

²¹Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.