¹人生在世多有愁苦“人在世上怎能沒有勞役呢？你的日子不像雇工的日子嗎？

¹Izali czas nie jest zamierzony człowiekowi na ziemi? a jako dni najemnicze nie są dni jego?

²正如僕人切慕暮影，又像雇工盼望工價。

²Jako sługa pragnie cienia, a jako najemnik czeka koóca pracy swojej:

³照樣，我有空虛的歲月，也有勞苦的黑夜為我派定。

³Takiem ja prawem dziedzicznem wziął miesiące próżne, a nocy boleśne są mi naznaczone.

⁴我躺下的時候，就說：‘我甚麼時候起來？’然而，長夜漫漫，我輾轉反側，直到黎明。

⁴Układęli się, tedy mówię: Kiedyż wstanę? a rychło pominie noc? i pełen bywam myślenia aż do świtania.

⁵我的肉體以蟲子和土塊為衣裳，我的皮膚裂開又流膿。

⁵Obleczone jest ciało moje w robaki i w plugastwo z prochu; skóra moja popadała się, i rozsiadła się.

⁶我過的日子比梭還要快，在毫無盼望之中而結束。

⁶Dni moje prędsze są, niż czółnek tkacki, i strawione są bez nadziei.

⁷求你記念我的性命不過是一口氣，我的眼必不再看見福樂。

⁷Wspomnij, o Panie! iż wiatrem jest żywot mój, nie wróci się oko moje, aby widziało dobre rzeczy.

⁸看我的，他的眼再也看不到我，你的眼要看我，我已經不在了。

⁸Ani mię ogląda oko, które mię widywało; oczy twoje obrócone będą na mię, a mnie nie będzie.

⁹雲彩怎樣消散逝去，照樣，人下陰間也不再上來。

⁹Jako niszczeje obłok i przemija, tak zstępujący do grobu nie wynijdzie;

¹⁰他不再回自己的家，故鄉再也不認識他。

¹⁰Nie wróci się więcej do domu swego, ani go więcej pozna miejsce jego.

¹¹因此，我不再禁止我的口，我要說出靈裡的憂愁，傾訴心中的痛苦。

¹¹Przetoż ja nie mogę zawściągnąć ust moich; mówić będę w utrapieniu ducha mego, będę rozmawiał w gorzkości duszy mojej.

¹²埋怨　神待他過嚴我豈是洋海或是海怪，你竟然設守衛防備我？

¹²Izażem ja jest morze, albo wieloryb, zasię mię osadził strażą?

¹³我若說：‘我的床必安慰我，我的榻必減輕我的苦情’，

¹³Gdym rzekł: Pocieszy mię łoże moje, i ulży mi narzekania mego pościel moja:

¹⁴你就用夢驚擾我，又用異象驚嚇我，

¹⁴Tedy mię straszysz przez sny, i przez widzenia trwożysz mną.

¹⁵以致我寧可窒息而死，也不肯保留我這一身的骨頭。

¹⁵A przetoż obrała sobie powieszenie dusz moja, a śmierć raczej, niż zostać w kościach.

¹⁶我厭惡自己，不願永遠活下去。任憑我吧，因為我的日子都是空虛的。

¹⁶Sprzykrzyłem sobie żywot, nie wiecznie będę żyw. Zaniechajże mię, bo marnością są dni moje.

¹⁷人算甚麼，你竟看他為大，又把他放在心上；

¹⁷Cóż jest człowiek, że go tak wielce ważysz? a że przykładasz ku niemu serce twoje?

¹⁸每天早晨你都鑒察他，每時每刻你也試驗他。

¹⁸A że go nawiedzasz na każdy zaranek? i na każdą chwilę doświadczasz go?

¹⁹你到甚麼時候才轉眼不看我，任憑我咽下唾沫呢？

¹⁹Pokądże się nie odwrócisz odemnie? a nie zaniechasz mię, ażbym przełknął ślinę moję?

²⁰鑒察世人的主啊！我若犯了罪，跟你有甚麼關係呢？你為甚麼把我當作箭靶，使我以自己為重擔呢？

²⁰Zgrzeszyłem, cóż mam czynić? o stróżu ludzki! czemuś mię sobie za cel położył, abym był sam sobie ciężarem?

²¹你為甚麼不赦免我的過犯，除去我的罪孽呢？現在我快要躺臥在塵土中，那時你尋找我，我卻不在了。”

²¹Przecz nie odejmiesz przestępstwa mego, i nie przepuścisz nieprawości mojej? Bo się teraz w prochu położę, a choćbyś mię szukał rano, nie będzie mię.