1力言人生是短暂且可悲
1[] Ανθρωπος γεγεννημενος εκ γυναικος ειναι ολιγοβιος και πληρης ταραχης·
2他生长如花，又遭割下；他飞去如影，并不停留。
2αναβλαστανει ως ανθος και κοπτεται· φευγει ως σκια και δεν διαμενει.
3这样的人你还睁眼看他，又把他带到你跟前受审吗？
3Και επι τοιουτον ανοιγεις τους οφθαλμους σου, και με φερεις εις κρισιν μετα σου;
4谁能使洁净出于污秽呢？无人有此本事。
4Τις δυναται να εξαγαγη καθαρον απο ακαθαρτου; ουδεις.
5人的日子既然被限定，他的月数亦在乎你，你也定下他的界限，使他不能越过。
5Επειδη αι ημεραι αυτου ειναι προσδιωρισμεναι, ο αριθμος των μηνων αυτου ευρισκεται παρα σοι, και συ εθεσας τα ορια αυτου, και δεν δυναται να υπερβη αυτα,
6就求你转眼不看他，使他得歇息，直等到他像雇工一样享受他的日子。
6αποστρεψον απ' αυτου, δια να ησυχαση, εωσου χαιρων εκπληρωση ως μισθωτος την ημεραν αυτου.
7树木常有希望，树木若被砍下，也会再发芽，嫩枝仍生长不息。
7[] Διοτι περι του δενδρου, εαν κοπη, ειναι ελπις οτι θελει αναβλαστησει, και οτι ο τρυφερος αυτου βλαστος δεν θελει εκλειψει.
8虽然树根衰老在地里，树干也枯死在土中，
8Και αν η ριζα αυτου παλαιωθη εν τη γη και ο κορμος αυτου αποθανη εν τω χωματι,
9一有水气，就会萌芽，又生长枝条如新栽的树一样。
9ομως δια της οσμης του υδατος θελει αναβλαστησει και θελει εκβαλει κλαδους ως νεοφυτον.
10人死了，就化为乌有；人一气绝就不在了。
10Αλλ' ο ανθρωπος αποθνησκει και παρερχεται· και ο ανθρωπος εκπνεει, και που ειναι;
11海洋中的水消失，江河枯竭干涸，
11Καθως τα υδατα εκλειπουσιν εκ της θαλασσης και ο ποταμος στειρευει και ξηραινεται,
12人也是这样一躺下去，就不再起来，直到天都没有了还不醒过来，也不能从睡眠中被唤醒。
12ουτως ο ανθρωπος, αφου κοιμηθη, δεν ανισταται· εωσου οι ουρανοι μη υπαρξωσι, δεν θελουσιν εξυπνησει, και δεν θελουσιν εγερθη εκ του υπνου αυτων.
13但愿你把我藏在阴间，把我隐藏，直到你的怒气过去；愿你为我定一个期限，好记念我。
13Ειθε να με εκρυπτες εν τω ταφω, να με εσκεπαζες εωσου παρελθη η οργη σου, να προσδιωριζες εις εμε προθεσμιαν, και τοτε να με ενθυμηθης
14人若死了，怎能再活呢？我要在我一切劳苦的日子等待，等到我得释放的时候来到。
14Εαν αποθανη ο ανθρωπος, θελει αναζησει; πασας τας ημερας της εκστρατειας μου θελω περιμενει, εωσου ελθη η απαλλαγη μου.
15你一呼叫，我就回答你，你必渴慕你手所作的。
15Θελεις καλεσει, και εγω θελω σοι αποκριθη· θελεις επιβλεψει εις το εργον των χειρων σου.
16但现在你数点我的脚步，必不再鉴察我的罪过，
16[] Διοτι τωρα αριθμεις τα διαβηματα μου· δεν παραφυλαττεις τας αμαρτιας μου;
17我的过犯被你封在囊中，我的罪孽你以灰泥遮盖了。
17Η παραβασις μου ειναι επεσφραγισμενη εν βαλαντιω, και επισημειονεις την ανομιαν μου.
18山崩下坠，岩石挪开原处；
18Βεβαιως το μεν ορος πιπτον εξουδενουται, ο δε βραχος μετακινειται απο του τοπου αυτου.
19流水磨蚀石头，水的泛溢冲去地上的尘土，你也这样灭绝人的指望。
19Τα υδατα τρωγουσι τας πετρας· αι πλημμυραι αυτων παρασυρουσι το χωμα της γης· ουτω συ καταστρεφεις την ελπιδα του ανθρωπου,
20你永远胜过人，人就去世，你改变他的容貌，把他遣走。
20υπερισχυεις παντοτε εναντιον αυτου, και αυτος παρερχεται· μεταβαλλεις την οψιν αυτου και αποπεμπεις αυτον.
21他的儿女得尊荣，他并不晓得，他们降为卑，他也不觉得，
21Οι υιοι αυτου υψουνται, και αυτος δεν εξευρει· και ταπεινουνται, και αυτος δεν εννοει ουδεν περι αυτων.
22只觉自己身上的痛苦，为自己悲哀。”
22Μονον η σαρξ αυτου επ' αυτου θελει πονει, και η ψυχη αυτου εν αυτω θελει πενθει.