¹And they came over unto the other side of the sea, into the country of the Gadarenes.

¹Ug miabut sila sa tabok sa dagat ngadto sa yuta sa mga taga-Gadara.

²And when he was come out of the ship, immediately there met him out of the tombs a man with an unclean spirit,

²Ug sa nakakawas siya sa sakayan, gilayon may misugat kaniya gikan sa mga lubnganan, usa ka tawo nga adunay espiritu nga mahugaw,

³Who had his dwelling among the tombs; and no man could bind him, no, not with chains:

³Nga ang iyang puloy-anan didto sa mga lubnganan; ug walay kinsa nga nakahimo paggapus kaniya, bisan pa sa mga talikala.

⁴Because that he had been often bound with fetters and chains, and the chains had been plucked asunder by him, and the fetters broken in pieces: neither could any man tame him.

⁴Kay sa nakadaghan gigapus siya sa mga sepiyo nga puthaw ug mga talikala; ug ang mga talikala gipamugto niya, ug gipangguba ang mga sepiyo, ug walay tawo nga may kusog sa pagpaaghop kaniya.

⁵And always, night and day, he was in the mountains, and in the tombs, crying, and cutting himself with stones.

⁵Ug didto siya kanunay, sa adlaw ug sa gabii, sa kabukiran ug sa mga lubnganan, nagasinggit, ug nagasamad siya sa iyang kaugalingon sa mga bato.

⁶But when he saw Jesus afar off, he ran and worshipped him,

⁶Ug sa pagkakita niya kang Jesus sa unahan, midalagan siya ug misimba kaniya.

⁷And cried with a loud voice, and said, What have I to do with thee, Jesus, thou Son of the most high God? I adjure thee by God, that thou torment me not.

⁷Ug sa nagasinggit siya sa dakung tingog, miingon: Unsay ako kanimo, Jesus, Anak sa Dios nga Hataas Uyamut? Ginapakigsumpa ko ikaw sa Dios nga dili mo ako pagasakiton.

⁸For he said unto him, Come out of the man, thou unclean spirit.

⁸Kay siya miingon kaniya: Gumola ka sa tawo, espiritu nga mahugaw.

⁹And he asked him, What is thy name? And he answered, saying, My name is Legion: for we are many.

⁹Ug siya nangutana kaniya: Kinsa ang ngalan mo? Ug siya miingon kaniya: Legion ang akong ngalan kay daghan kami.

¹⁰And he besought him much that he would not send them away out of the country.

¹⁰Ug siya nagpakilooy sa hilabihan kaniya, nga sila dili niya pagul-on niadtong yutaa.

¹¹Now there was there nigh unto the mountains a great herd of swine feeding.

¹¹Apan didto sa bukid may usa ka dakung panon sa mga baboy nga nagaungad.

¹²And all the devils besought him, saying, Send us into the swine, that we may enter into them.

¹²Ug ang tanang mga yawa nanag-pakilooy kaniya sa pag-ingon: Paadtoa kami sa mga baboy, aron mosulod kami kanila.

¹³And forthwith Jesus gave them leave. And the unclean spirits went out, and entered into the swine: and the herd ran violently down a steep place into the sea, (they were about two thousand;) and were choked in the sea.

¹³Ug gilayon gitugotan sila ni Jesus. Ug ang mga espiritu nga mahugaw nanggula, ug nanulod sa mga baboy; ug ang panon midulhog nga nagadalagan sa makusog gayud sa bakilid padulong sa dagat; daw mga duha ka libo sila, ug nangalumos sa dagat.

¹⁴And they that fed the swine fled, and told it in the city, and in the country. And they went out to see what it was that was done.

¹⁴Ug ang mga nagalawog sa mga baboy, mingkalagiw ug nanagpahibalo sa lungsod ug sa mga kaumahan. Ug nangadto sila sa pagtan-aw kong unsa ang nahitabo.

¹⁵And they come to Jesus, and see him that was possessed with the devil, and had the legion, sitting, and clothed, and in his right mind: and they were afraid.

¹⁵Ug mingduol sila kang Jesus, ug hingkit-an nila ang kaniadto hingyawaan, nga nagalingkod, ug nagabisti na, ug nga sa iyang maayong kaisipan, ang may legion; ug nangahadlok sila.

¹⁶And they that saw it told them how it befell to him that was possessed with the devil, and also concerning the swine.

¹⁶Ug sila nga nakakita niini misugilon kanila kong unsa ang kaagi sa nahitabo kaniya nga hingyawaan, ug sa nahatungod sa mga baboy.

¹⁷And they began to pray him to depart out of their coasts.

¹⁷Ug misugod sila sa pagpakilooy kaniya, nga mopahawa siya sa ilang mga utlanan.

¹⁸And when he was come into the ship, he that had been possessed with the devil prayed him that he might be with him.

¹⁸Ug sa nakasakay siya sa sakayan, nagpakilooy kaniya ang hingyawaan kaniadto, nga tugotan siya sa pag-uban kaniya.

¹⁹Howbeit Jesus suffered him not, but saith unto him, Go home to thy friends, and tell them how great things the Lord hath done for thee, and hath had compassion on thee.

¹⁹Apan si Jesus wala motugot kaniya, kondili nag-ingon kaniya: Pauli ka sa imong balay, ngadto sa imong kahigalaan ug suginli sila kong unsang mga dagkung butang ang gibuhat kanimo sa Ginoo, ug unsa ang iyang pagkalooy kanimo.

²⁰And he departed, and began to publish in Decapolis how great things Jesus had done for him: and all men did marvel.

²⁰Ug milakaw siya ug misugod sa pagmantala sa Decapolis kong unsang mga dagkung butang ang gibuhat ni Jesus alang kaniya; ug nanghitingala ang tanan.

²¹And when Jesus was passed over again by ship unto the other side, much people gathered unto him: and he was nigh unto the sea.

²¹Ug sa mitabok pag-usab si Jesus sa sakayan ngadto sa pikas sa baybayon, midugok kaniya ang dakung panon sa katawohan; ug didto siya sa daplin sa dagat.

²²And, behold, there cometh one of the rulers of the synagogue, Jairus by name; and when he saw him, he fell at his feet,

²²Ug ania karon, miabut kaniya usa sa mga punoan sa sinagoga, nga ginganlan si Jairo; ug sa pagkakita niya kang Jesus, mihapa siya sa iyang mga tiil.

²³And besought him greatly, saying, My little daughter lieth at the point of death: I pray thee, come and lay thy hands on her, that she may be healed; and she shall live.

²³Ug nagpakilooy gayud kaniya nga nagaingon: Ang akong diyutayng anak nga babaye himalatyon; ginapakilooy ko kanimo, nga imong adtoon, ug pandungan mo siya sa imong mga kamot, aron mamaayo ug mabuhi siya.

²⁴And Jesus went with him; and much people followed him, and thronged him.

²⁴Ug siya miadto uban kaniya; ug usa ka dakung panon sa katawohan misunod ug mipunsisok kaniya.

²⁵And a certain woman, which had an issue of blood twelve years,

²⁵Ug usa ka babaye nga gitalinug-an sulod sa napulo ug duha na ka tuig,

²⁶And had suffered many things of many physicians, and had spent all that she had, and was nothing bettered, but rather grew worse,

²⁶Ug nag-antus sa daghang mga butang sa daghang mga mananambal, ug nahurot ang tanan niyang kahimtang, ug wala maayo kondili misamot hinoon,

²⁷When she had heard of Jesus, came in the press behind, and touched his garment.

²⁷Sa nakadungog siya sa mga butang mahatungod kang Jesus, siya miduol sa likod niya, sa taliwala sa panon sa katawohan, ug mihikap sa iyang kupo.

²⁸For she said, If I may touch but his clothes, I shall be whole.

²⁸Kay miingon siya: Kong makahikap lamang ako sa iyang mga saput mamaayo ako.

²⁹And straightway the fountain of her blood was dried up; and she felt in her body that she was healed of that plague.

²⁹Ug gilayon mitang-on ang iyang talinugo, ug mibati siya sa iyang lawas, nga naayo na siya sa iyang balatian.

³⁰And Jesus, immediately knowing in himself that virtue had gone out of him, turned him about in the press, and said, Who touched my clothes?

³⁰Ug gilayon naila ni Jesus sa iyang kaugalingon, nga ang gahum migula kaniya, ug sa pagliso niya sa taliwala sa katawohan, miingon: Kinsa ang mihikap sa akong kupo?

³¹And his disciples said unto him, Thou seest the multitude thronging thee, and sayest thou, Who touched me?

³¹Ug miingon kaniya ang iyang mga tinon-an: Ginatan-aw mo nga ginapiit ka sa katawohan, ug mag-ingon ka: Kinsa ang mihikap kanako?

³²And he looked round about to see her that had done this thing.

³²Ug milingi siya sa libut sa pagtan-aw kaniya nga nagabuhat niini.

³³But the woman fearing and trembling, knowing what was done in her, came and fell down before him, and told him all the truth.

³³Apan ang babaye nga nahadlok ug nagakurog, sa hingbaloan niya ang nahitabo kaniya, miduol ug mihapa sa iyang atubangan ug nagsugilon kaniya sa tanang kamatuoran.

³⁴And he said unto her, Daughter, thy faith hath made thee whole; go in peace, and be whole of thy plague.

³⁴Ug siya miingon kaniya: Anak, ang imong pagtoo nagluwas kanimo; lumakaw ka sa pakigdait, ug mamaayo ka sa imong sakit.

³⁵While he yet spake, there came from the ruler of the synagogue's house certain which said, Thy daughter is dead: why troublest thou the Master any further?

³⁵Samtang nagasulti pa siya, may mga miabut gikan sa balay sa punoan sa sinagoga, nga miingon kaniya: Ang imong anak patay na. Nganong budlayon pa nimo ang Magtutudlo?

³⁶As soon as Jesus heard the word that was spoken, he saith unto the ruler of the synagogue, Be not afraid, only believe.

³⁶Apan si Jesus sa wala magatagad sa pulong nga gisulti, miingon sa punoan sa sinagoga: Ayaw kahadlok; tomoo ka lamang.

³⁷And he suffered no man to follow him, save Peter, and James, and John the brother of James.

³⁷Ug wala siya motugot bisan kang kinsa nga monunot uban kaniya, gawas kang Pedro ug kang Jacobo, ug kang Juan, nga igsoon ni Jacobo.

³⁸And he cometh to the house of the ruler of the synagogue, and seeth the tumult, and them that wept and wailed greatly.

³⁸Ug miabut sila sa balay sa punoan sa sinagoga, ug nakita niya ang nanag-kaguliyang, ug ang mga nanagpanghilak ug nanagminatay sa hilabihan.

³⁹And when he was come in, he saith unto them, Why make ye this ado, and weep? the damsel is not dead, but sleepeth.

³⁹Ug sa iyang pagsulod, nag-ingon siya kanila: Nganong nagakaguliyang ug nanaghilak kamo? Ang bata wala mamatay, kondili nagakatulog.

⁴⁰And they laughed him to scorn. But when he had put them all out, he taketh the father and the mother of the damsel, and them that were with him, and entereth in where the damsel was lying.

⁴⁰Ug sila nangatawa kaniya sa pagbiaybiay. Apan sa gipagula ang tanan, gidala niya ang amahan ug inahan sa bata ug sila nga mga kauban niya, ug misulod sa himutangan sa bata.

⁴¹And he took the damsel by the hand, and said unto her, Talitha cumi; which is, being interpreted, Damsel, I say unto thee, arise.

⁴¹Ug sa gikuptan niya sa kamot ang bata nag-ingon kaniya: Talitha cumi; nga kong hubaron mao, Inday, ako nagaingon kanimo, bumangon ka.

⁴²And straightway the damsel arose, and walked; for she was of the age of twelve years. And they were astonished with a great astonishment.

⁴²Ug dihadiha mitindog ang bata, ug milakaw; kay siya may napulo ug duha na ka tuig ang panuigon. Ug nanghitingala sila sa dakung pagkatingala.

⁴³And he charged them straitly that no man should know it; and commanded that something should be given her to eat.

⁴³Ug nagtugon pag-ayo kanila nga walay tawo nga masayud niini. Ug si Jesus nagsugo nga hatagan ang bata ug pagkaon.