King James Version

Welsh

Job

32

1So these three men ceased to answer Job, because he was righteous in his own eyes.
1 Peidiodd y tri gu373?r � dadlau rhagor � Job, am fod Job yn ei ystyried ei hun yn fwy cyfiawn na Duw.
2Then was kindled the wrath of Elihu the son of Barachel the Buzite, of the kindred of Ram: against Job was his wrath kindled, because he justified himself rather than God.
2 Ond yr oedd Elihu fab Barachel y Busiad, o dylwyth Ram, wedi ei gythruddo yn erbyn Job. Yr oedd yn ddig am ei fod yn ei ystyried ei hun yn gyfiawn gerbron Duw,
3Also against his three friends was his wrath kindled, because they had found no answer, and yet had condemned Job.
3 a'r un mor ddig wrth ei dri chyfaill am eu bod yn methu ateb Job er iddynt ei gondemnio.
4Now Elihu had waited till Job had spoken, because they were elder than he.
4 Tra oeddent hwy'n llefaru wrth Job, yr oedd Elihu wedi cadw'n dawel am eu bod yn hu375?n nag ef.
5When Elihu saw that there was no answer in the mouth of these three men, then his wrath was kindled.
5 Ond digiodd pan welodd nad oedd gan y tri gu373?r ateb i Job.
6And Elihu the son of Barachel the Buzite answered and said, I am young, and ye are very old; wherefore I was afraid, and durst not shew you mine opinion.
6 Yna dywedodd Elihu fab Barachel y Busiad: "Dyn ifanc wyf fi, a chwithau'n hen; am hyn yr oeddwn yn ymatal, ac yn swil i ddweud fy marn wrthych.
7I said, Days should speak, and multitude of years should teach wisdom.
7 Dywedais, 'Caiff profiad maith siarad, ac amlder blynyddoedd draethu doethineb.'
8But there is a spirit in man: and the inspiration of the Almighty giveth them understanding.
8 Ond yr ysbryd oddi mewn i rywun, ac anadl yr Hollalluog, sy'n ei wneud yn ddeallus.
9Great men are not always wise: neither do the aged understand judgment.
9 Nid yr oedrannus yn unig sydd ddoeth, ac nid yr hen yn unig sy'n deall beth sydd iawn.
10Therefore I said, Hearken to me; I also will shew mine opinion.
10 Am hyn yr wyf yn dweud, 'Gwrando arnaf; gad i minnau ddweud fy marn.'
11Behold, I waited for your words; I gave ear to your reasons, whilst ye searched out what to say.
11 "B�m yn disgwyl am eich geiriau, ac yn gwrando am eich deallusrwydd; tra oeddech yn dewis eich geiriau,
12Yea, I attended unto you, and, behold, there was none of you that convinced Job, or that answered his words:
12 sylwais yn fanwl arnoch, ond nid oedd yr un ohonoch yn gallu gwrthbrofi Job, nac ateb ei ddadleuon.
13Lest ye should say, We have found out wisdom: God thrusteth him down, not man.
13 Peidiwch � dweud, 'Fe gawsom ni ddoethineb'; Duw ac nid dyn a'i trecha.
14Now he hath not directed his words against me: neither will I answer him with your speeches.
14 Nid yn f'erbyn i y trefnodd ei ddadleuon; ac nid �'ch geiriau chwi yr atebaf fi ef.
15They were amazed, they answered no more: they left off speaking.
15 "Y maent hwy wedi eu syfrdanu, ac yn methu ateb mwyach; pallodd geiriau ganddynt.
16When I had waited, (for they spake not, but stood still, and answered no more;)
16 A oedaf fi am na lefarant hwy, ac am eu bod hwy wedi peidio ag ateb?
17I said, I will answer also my part, I also will shew mine opinion.
17 Gwnaf finnau fy rhan trwy ateb, a dywedaf fy marn.
18For I am full of matter, the spirit within me constraineth me.
18 Yr wyf yn llawn o eiriau, ac ysbryd ynof sy'n fy nghymell.
19Behold, my belly is as wine which hath no vent; it is ready to burst like new bottles.
19 O'm mewn yr wyf fel petai gwin yn methu arllwys allan, a minnau fel costrelau newydd ar fin rhwygo.
20I will speak, that I may be refreshed: I will open my lips and answer.
20 Rhaid i mi lefaru er mwyn cael gollyngdod, rhaid i mi agor fy ngenau i ateb.
21Let me not, I pray you, accept any man's person, neither let me give flattering titles unto man.
21 Ni ddangosaf ffafr at neb, ac ni wenieithiaf i neb;
22For I know not to give flattering titles; in so doing my maker would soon take me away.
22 oherwydd ni wn i sut i wenieithio; pe gwnawn hynny, byddai fy nghreawdwr ar fyr dro yn fy symud.