¹But Job answered and said,

¹Maar Job antwoordde en zeide:

²Hear diligently my speech, and let this be your consolations.

²Hoort aandachtelijk mijn rede, en laat dit zijn uw vertroostingen.

³Suffer me that I may speak; and after that I have spoken, mock on.

³Verdraagt mij, en ik zal spreken; en nadat ik gesproken zal hebben, spot dan.

⁴As for me, is my complaint to man? and if it were so, why should not my spirit be troubled?

⁴Is (mij aangaande) mijn klacht tot den mens? Doch of het zo ware, waarom zou mijn geest niet verdrietig zijn?

⁵Mark me, and be astonished, and lay your hand upon your mouth.

⁵Ziet mij aan, en wordt verbaasd, en legt de hand op den mond.

⁶Even when I remember I am afraid, and trembling taketh hold on my flesh.

⁶Ja, wanneer ik daaraan gedenk, zo word ik beroerd, en mijn vlees heeft een gruwen gevat.

⁷Wherefore do the wicked live, become old, yea, are mighty in power?

⁷Waarom leven de goddelozen, worden oud, ja, worden geweldig in vermogen?

⁸Their seed is established in their sight with them, and their offspring before their eyes.

⁸Hun zaad is bestendig met hen voor hun aangezicht, en hun spruiten zijn voor hun ogen.

⁹Their houses are safe from fear, neither is the rod of God upon them.

⁹Hun huizen hebben vrede zonder vreze, en de roede Gods is op hen niet.

¹⁰Their bull gendereth, and faileth not; their cow calveth, and casteth not her calf.

¹⁰Zijn stier bespringt, en mist niet; zijn koe kalft, en misdraagt niet.

¹¹They send forth their little ones like a flock, and their children dance.

¹¹Hun jonge kinderen zenden zij uit als een kudde, en hun kinderen huppelen.

¹²They take the timbrel and harp, and rejoice at the sound of the organ.

¹²Zij heffen op met de trommel en de harp, en zij verblijden zich op het geluid des orgels.

¹³They spend their days in wealth, and in a moment go down to the grave.

¹³In het goede verslijten zij hun dagen; en in een ogenblik dalen zij in het graf.

¹⁴Therefore they say unto God, Depart from us; for we desire not the knowledge of thy ways.

¹⁴Nochtans zeggen zij tot God: Wijk van ons, want aan de kennis Uwer wegen hebben wij geen lust.

¹⁵What is the Almighty, that we should serve him? and what profit should we have, if we pray unto him?

¹⁵Wat is de Almachtige, dat wij Hem zouden dienen? En wat baat zullen wij hebben, dat wij Hem aanlopen zouden?

¹⁶Lo, their good is not in their hand: the counsel of the wicked is far from me.

¹⁶Doch ziet, hun goed is niet in hun hand; de raad der goddelozen is verre van mij.

¹⁷How oft is the candle of the wicked put out! and how oft cometh their destruction upon them! God distributeth sorrows in his anger.

¹⁷Hoe dikwijls geschiedt het, dat de lamp der goddelozen uitgeblust wordt, en hun verderf hun overkomt; dat God hun smarten uitdeelt in Zijn toorn!

¹⁸They are as stubble before the wind, and as chaff that the storm carrieth away.

¹⁸Dat zij gelijk stro worden voor den wind, en gelijk kaf, dat de wervelwind wegsteelt;

¹⁹God layeth up his iniquity for his children: he rewardeth him, and he shall know it.

¹⁹Dat God Zijn geweld weglegt, voor Zijn kinderen, hem vergeldt, dat hij het gewaar wordt;

²⁰His eyes shall see his destruction, and he shall drink of the wrath of the Almighty.

²⁰Dat zijn ogen zijn ondergang zien, en hij drinkt van de grimmigheid des Almachtigen!

²¹For what pleasure hath he in his house after him, when the number of his months is cut off in the midst?

²¹Want wat lust zou hij na zich aan zijn huis hebben, als het getal zijner maanden afgesneden is?

²²Shall any teach God knowledge? seeing he judgeth those that are high.

²²Zal men God wetenschap leren, daar Hij de hogen richt?

²³One dieth in his full strength, being wholly at ease and quiet.

²³Deze sterft in de kracht zijner volkomenheid, daar hij gans stil en gerust was;

²⁴His breasts are full of milk, and his bones are moistened with marrow.

²⁴Zijn melkvaten waren vol melk, en het merg zijner benen was bevochtigd.

²⁵And another dieth in the bitterness of his soul, and never eateth with pleasure.

²⁵De ander daarentegen sterft met een bittere ziel, en hij heeft van het goede niet gegeten.

²⁶They shall lie down alike in the dust, and the worms shall cover them.

²⁶Zij liggen te zamen neder in het stof, en het gewormte overdekt ze.

²⁷Behold, I know your thoughts, and the devices which ye wrongfully imagine against me.

²⁷Ziet, ik weet ulieder gedachten, en de boze verdichtselen, waarmede gij tegen mij geweld doet.

²⁸For ye say, Where is the house of the prince? and where are the dwelling places of the wicked?

²⁸Want gij zult zeggen: Waar is het huis van den prins, en waar is de tent van de woningen der goddelozen?

²⁹Have ye not asked them that go by the way? and do ye not know their tokens,

²⁹Hebt gijlieden niet gevraagd de voorbijgaanden op den weg, en kent gij hun tekenen niet?

³⁰That the wicked is reserved to the day of destruction? they shall be brought forth to the day of wrath.

³⁰Dat de boze onttrokken wordt ten dage des verderfs; dat zij ten dage der verbolgenheden ontvoerd worden.

³¹Who shall declare his way to his face? and who shall repay him what he hath done?

³¹Wie zal hem in het aangezicht zijn weg vertonen? Als hij wat doet, wie zal hem vergelden?

³²Yet shall he be brought to the grave, and shall remain in the tomb.

³²Eindelijk wordt hij naar de graven gebracht, en is gedurig in den aardhoop.

³³The clods of the valley shall be sweet unto him, and every man shall draw after him, as there are innumerable before him.

³³De kluiten des dals zijn hem zoet, en hij trekt na zich alle mensen; en dergenen, die voor hem geweest zijn, is geen getal.

³⁴How then comfort ye me in vain, seeing in your answers there remaineth falsehood?

³⁴Hoe vertroost gij mij dan met ijdelheid, dewijl in uw antwoorden overtreding overig is?