¹Call now, if there be any that will answer thee; and to which of the saints wilt thou turn?

¹ فریاد برآور، ببین که آیا کسی به داد تو می‌رسد؟ دست به دامان کدام‌یک از مقدّسین خواهی شد؟

²For wrath killeth the foolish man, and envy slayeth the silly one.

² غصّه، نادانان را می‌کشد و حسادت، شخص ساده لوحان را.

³I have seen the foolish taking root: but suddenly I cursed his habitation.

³ آنها برای مدّتی موفّق هستند، امّا بلای ناگهانی بر خانهٔ‌شان نازل می‌شود.

⁴His children are far from safety, and they are crushed in the gate, neither is there any to deliver them.

⁴ فرزندانشان بی‌پناه می‌گردند؛ در امنیّت نیستند و کسی از آنها حمایت نمی‌کند.

⁵Whose harvest the hungry eateth up, and taketh it even out of the thorns, and the robber swalloweth up their substance.

⁵ مردمانِ گرسنه محصولات آنها را حتّی اگر در میان خارها باشد، خواهند خورد و اشخاص حریص، دارایی آنها را غارت خواهند نمود.

⁶Although affliction cometh not forth of the dust, neither doth trouble spring out of the ground;

⁶ شرارت در خاک رشد نمی‌کند و مشکلات هیچ‌گاه از زمین نمی‌رویند،

⁷Yet man is born unto trouble, as the sparks fly upward.

⁷ بلکه همان‌طور که شعله از آتش بلند می‌شود، بدبختی هم از خود انسان سرچشمه می‌گیرد.

⁸I would seek unto God, and unto God would I commit my cause:

⁸ ولی اگر من به جای تو بودم، برای حل مشکل خود به سوی خدا باز می‌گشتم،

⁹Which doeth great things and unsearchable; marvellous things without number:

⁹ زیرا او کارهای عجیب و معجزات حیرت‌انگیز و بی‌‌شمار انجام می‌دهد.

¹⁰Who giveth rain upon the earth, and sendeth waters upon the fields:

¹⁰ باران را می‌فرستد و کشتزارها را آبیاری می‌کند.

¹¹To set up on high those that be low; that those which mourn may be exalted to safety.

¹¹ فروتنان را سرفراز، و ماتمیان را شادمان می‌سازد.

¹²He disappointeth the devices of the crafty, so that their hands cannot perform their enterprise.

¹² نقشهٔ حیله‌گران را باطل می‌کند و آنها را در کارهایشان ناکام می‌سازد.

¹³He taketh the wise in their own craftiness: and the counsel of the froward is carried headlong.

¹³ خودشان در دامی که برای دیگران گذاشته‌اند، گرفتار می‌شوند؛ و توطئهٔ آنها نقش برآب می‌گردد.

¹⁴They meet with darkness in the day time, and grope in the noonday as in the night.

¹⁴ روزِ روشنِ آنها به شبِ تاریک مبدّل می‌شود و کورمال‌کورمال راه می‌روند.

¹⁵But he saveth the poor from the sword, from their mouth, and from the hand of the mighty.

¹⁵ امّا خدا نیازمندان و فقیران را از ظلمِ ظالم و از چنگِ زورمندان نجات می‌دهد.

¹⁶So the poor hath hope, and iniquity stoppeth her mouth.

¹⁶ به مسکینان امید می‌بخشد و دهان شریران را خواهد بست.

¹⁷Behold, happy is the man whom God correcteth: therefore despise not thou the chastening of the Almighty:

¹⁷ خوشا به حال کسی‌که خدا او را تنبیه می‌کند، پس تو نباید از تنبیه قادر مطلق آزرده شوی،

¹⁸For he maketh sore, and bindeth up: he woundeth, and his hands make whole.

¹⁸ زیرا اگر خدا کسی را مجروح می‌کند، خودش هم جراحت او را می‌بندد، بیمار می‌سازد و شفا می‌دهد.

¹⁹He shall deliver thee in six troubles: yea, in seven there shall no evil touch thee.

¹⁹ او بارها تو را از بلاهای گوناگون نجات خواهد داد.

²⁰In famine he shall redeem thee from death: and in war from the power of the sword.

²⁰ در وقت قحطی تو را از مرگ رهایی می‌بخشد و هنگام جنگ از دَم شمشیر.

²¹Thou shalt be hid from the scourge of the tongue: neither shalt thou be afraid of destruction when it cometh.

²¹ از زخمِ زبان در امان خواهی بود و از هلاکت، تو را خواهد رهانید.

²²At destruction and famine thou shalt laugh: neither shalt thou be afraid of the beasts of the earth.

²² به جنگ و قحطی خواهی خندید و از حیوانات وحشی نخواهی ترسید.

²³For thou shalt be in league with the stones of the field: and the beasts of the field shall be at peace with thee.

²³ زمینی را که شخم می‌زنی بدون سنگ خواهد بود و با حیوانات وحشی در صلح و صفا زندگی خواهی کرد.

²⁴And thou shalt know that thy tabernacle shall be in peace; and thou shalt visit thy habitation, and shalt not sin.

²⁴ خانه‌ات محفوظ بوده و اموال تو دزدیده نخواهد شد.

²⁵Thou shalt know also that thy seed shall be great, and thine offspring as the grass of the earth.

²⁵ فرزندانت همچون علف صحرا، زیاد خواهند شد.

²⁶Thou shalt come to thy grave in a full age, like as a shock of corn cometh in in his season.

²⁶ مانند خوشهٔ رسیدهٔ گندم، که در موسمش درو می‌شود، در پیری و سالخوردگی از جهان خواهی رفت. ما همه را تحقیق کردیم و تمام اینها حقیقت دارند. پس تو باید بپذیری.

²⁷Lo this, we have searched it, so it is; hear it, and know thou it for thy good.

²⁷ ما همه را تحقیق کردیم و تمام اینها حقیقت دارند. پس تو باید بپذیری.