¹Praise ye the LORD: for it is good to sing praises unto our God; for it is pleasant; and praise is comely.

¹ خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خداوند را با سراییدن سرود ستایش کنیم، ستایش خداوند بسیار مناسب و لذّت بخش است.

²The LORD doth build up Jerusalem: he gathereth together the outcasts of Israel.

² خداوند اورشلیم را دوباره آباد می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌سازد.

³He healeth the broken in heart, and bindeth up their wounds.

³ او دل‏شكستگان را تسلّی می‌دهد و بر زخمهای ایشان مرهم می‌گذارد.

⁴He telleth the number of the stars; he calleth them all by their names.

⁴ او تعداد ستارگان را می‌‌داند و هر کدام از آنها را به نام می‌شناسد.

⁵Great is our Lord, and of great power: his understanding is infinite.

⁵ خداوند ما بزرگ و قدرتش عظیم است، دانش و حکمت او بی‌کران است.

⁶The LORD lifteth up the meek: he casteth the wicked down to the ground.

⁶ خداوند، مسکینان را برمی‌افرازد، و شریران را سرنگون می‌کند.

⁷Sing unto the LORD with thanksgiving; sing praise upon the harp unto our God:

⁷ برای خداوند سرود شکرگزاری بخوانید و با نوای بربط برای خدای ما بسرایید.

⁸Who covereth the heaven with clouds, who prepareth rain for the earth, who maketh grass to grow upon the mountains.

⁸ او آسمانها را با ابر می‌پوشاند و برای زمین باران فراهم می‌سازد و سبزه‌ها را بر تپّه‌ها می‌رویاند.

⁹He giveth to the beast his food, and to the young ravens which cry.

⁹ به حیوانات خوراک می‌دهد و جوجه کلاغها را غذا می‌دهد.

¹⁰He delighteth not in the strength of the horse: he taketh not pleasure in the legs of a man.

¹⁰ به قدرت اسبها علاقه‌ای ندارد و نیروی انسانها او را خشنود نمی‌سازد،

¹¹The LORD taketh pleasure in them that fear him, in those that hope in his mercy.

¹¹ بلکه رضامندی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبّت پایدار او توکّل می‌کنند.

¹²Praise the LORD, O Jerusalem; praise thy God, O Zion.

¹² خداوند را ستایش کن، ای اورشلیم! خدای خود را ستایش کن، ای صهیون!

¹³For he hath strengthened the bars of thy gates; he hath blessed thy children within thee.

¹³ او دروازه‌هایت را بر روی دشمن محکم می‌بندد و ساکنان تو را برکت می‌دهد.

¹⁴He maketh peace in thy borders, and filleth thee with the finest of the wheat.

¹⁴ او صلح را به مرزهای تو می‌آورد و انبارهایت را از غلّه پُر می‌سازد.

¹⁵He sendeth forth his commandment upon earth: his word runneth very swiftly.

¹⁵ او به زمین فرمان می‌دهد و فرمایشات او فوراً انجام می‌شود.

¹⁶He giveth snow like wool: he scattereth the hoarfrost like ashes.

¹⁶ زمین را با لحاف برف می‌پوشاند و شبنم را مانند گرد می‌پاشد.

¹⁷He casteth forth his ice like morsels: who can stand before his cold?

¹⁷ تگرگ را همچون سنگریزه می‌فرستد و کسی تاب تحمّل سرمای آن را ندارد.

¹⁸He sendeth out his word, and melteth them: he causeth his wind to blow, and the waters flow.

¹⁸ به فرمان او یخها آب می‌شوند، باد می‌وزد و آب جاری می‌گردد.

¹⁹He sheweth his word unto Jacob, his statutes and his judgments unto Israel.

¹⁹ کلام خود را به یعقوب بیان می‌کند و احکام و دستورات خود را به بنی‌اسرائیل می‌دهد. با هیچ قوم دیگری چنین رفتار نمی‌کند، زیرا آنها احکام او را نمی‌دانند. خداوند را سپاس باد!

²⁰He hath not dealt so with any nation: and as for his judgments, they have not known them. Praise ye the LORD.

²⁰ با هیچ قوم دیگری چنین رفتار نمی‌کند، زیرا آنها احکام او را نمی‌دانند. خداوند را سپاس باد!