¹MAKE HASTE, O GOD, TO DELIVER ME; MAKE HASTE TO HELP ME, O LORD.

¹ خدایا مرا نجات بده، خداوندا، اکنون به فریادم برس.

²Let them be ashamed and confounded that seek after my soul: let them be turned backward, and put to confusion, that desire my hurt.

² آنانی که قصد جان مرا دارند شرمنده و رسوا شوند و بدخواهان من آشفته و پریشان گردند.

³Let them be turned back for a reward of their shame that say, Aha, aha.

³ کسانی‌كه مرا مسخره می‌کنند، هراسان شوند.

⁴Let all those that seek thee rejoice and be glad in thee: and let such as love thy salvation say continually, Let God be magnified.

⁴ کسانی‌که به تو روی می‌آورند شاد و مسرور گردند. آنانی که به‌خاطر نجات خود از تو سپاسگزارند، همیشه بگویند: «خدا چقدر بزرگ است!» خدایا، من فقیر و نیازمندم، برای کمک به من شتاب کن، تو خداوند و نجات‌دهندهٔ من هستی. پس ای خداوند، تأخیر مکن.

⁵But I am poor and needy: make haste unto me, O God: thou art my help and my deliverer; O LORD, make no tarrying.

⁵ خدایا، من فقیر و نیازمندم، برای کمک به من شتاب کن، تو خداوند و نجات‌دهندهٔ من هستی. پس ای خداوند، تأخیر مکن.