¹Be ye therefore followers of God, as dear children;

¹ПАС, чун фарзандони маҳбуб, ба Худо тақлид намоед,

²And walk in love, as Christ also hath loved us, and hath given himself for us an offering and a sacrifice to God for a sweetsmelling savour.

²Ва дар муҳаббат рафтор кунед, чунон ки Масеҳ низ ба мо муҳаббат дошт ва Худро барои мо, ҳамчун ҳадия ва қурбонӣ ба Худо, ҳамчун бӯи муаттар таслим намуд.

³But fornication, and all uncleanness, or covetousness, let it not be once named among you, as becometh saints;

³Лекин зино ва ҳар гуна нопокӣ ва тамаъкорӣ набояд дар байни шумо ҳатто зикр ёбад, чунон ки ба муқаддасон муносиб аст;

⁴Neither filthiness, nor foolish talking, nor jesting, which are not convenient: but rather giving of thanks.

⁴Ҳамчунин алфози қабеҳа ва жожхоӣ ва масхарабозӣ, ки аз рӯи одоб нест, набояд бошад, балки шукргузорӣ лозим аст;

⁵For this ye know, that no whoremonger, nor unclean person, nor covetous man, who is an idolater, hath any inheritance in the kingdom of Christ and of God.

⁵Зеро инро яқин бидонед, ки ҳеч як зинокор, ё нопок, ё тамаъкор, ки вай бутпараст аст, дар Малакути Масеҳ ва Худо мерос надорад.

⁶Let no man deceive you with vain words: for because of these things cometh the wrath of God upon the children of disobedience.

⁶Бигзор ҳеҷ кас шуморо бо суҳанони ботил фирефта накунад, зеро ки барои ин газаби Худо бар писарони исьён меояд.

⁷Be not ye therefore partakers with them.

⁷Пас, шарики онҳо нашавед.

⁸For ye were sometimes darkness, but now are ye light in the Lord: walk as children of light:

⁸Зеро ки шумо як вақте зулмот будед, вале ҳоло нуре дар Худованд ҳастед: чун фарзандони нур рафтор кунед,

⁹(For the fruit of the Spirit is in all goodness and righteousness and truth;)

⁹Чунки самари нур аз ҳар меҳрубонӣ, адолат ва ростӣ иборат аст;

¹⁰Proving what is acceptable unto the Lord.

¹⁰Ва таҳқиқ кунед, то бидонед он чи, ки Худо меписандад, чист.

¹¹And have no fellowship with the unfruitful works of darkness, but rather reprove them.

¹¹Ва дар аъмоли бесамари зулмот иштирок накунед, балки онҳоро фош намоед.

¹²For it is a shame even to speak of those things which are done of them in secret.

¹²Зеро дар бораи корҳое ки онҳо пинҳонӣ мекунанд, сухан рондан ҳам нанговар аст.

¹³But all things that are reproved are made manifest by the light: for whatsoever doth make manifest is light.

¹³Аммо ҳамаи ин фош гардида, дар рӯшной зоҳир мешавад, зеро ҳар он чи зоҳир мешавад, нур аст;

¹⁴Wherefore he saith, Awake thou that sleepest, and arise from the dead, and Christ shall give thee light.

¹⁴Бинобар ин гуфта шудааст: "Эй ту, ки ҳоб рафтаӣ, барҳез ва аз мурдагон эҳьё шав, ва Масеҳ бар ту нур хоҳад пощид".

¹⁵See then that ye walk circumspectly, not as fools, but as wise,

¹⁵Пас, бодиққат назар кунед, ки чӣ гуна рафтор менамоед, на чун бехирадон, балки чун хирадмандон,

¹⁶Redeeming the time, because the days are evil.

¹⁶Ва фурсатро ғанимат донед, чунки ин рӯзҳо шарир аст.

¹⁷Wherefore be ye not unwise, but understanding what the will of the Lord is.

¹⁷Бинобар ин нодон набошед, балки дарк кунед, ки иродаи Худо чист.

¹⁸And be not drunk with wine, wherein is excess; but be filled with the Spirit;

¹⁸Ва масти шароб нашавед, ки аз он фисқу фуҷур ба амал меояд; балки аз Рӯҳ пур шуда,

¹⁹Speaking to yourselves in psalms and hymns and spiritual songs, singing and making melody in your heart to the Lord;

¹⁹Ба якдигар бо таронаҳои Забур, мадҳияҳо ва сурудҳои рӯҳонӣ сухан гӯед ва дар дилҳои худ барои Худованд бисароед ва тараннум намоед,

²⁰Giving thanks always for all things unto God and the Father in the name of our Lord Jesus Christ;

²⁰Ҳамеша барои ҳама чиз Худои Падарро ба исми Худованди мо Исои Масеҳ шукр гӯед,

²¹Submitting yourselves one to another in the fear of God.

²¹Дар тарси Худо мутеи якдигар шавед.

²²Wives, submit yourselves unto your own husbands, as unto the Lord.

²²Эй занон, мутеи шавҳарони худ шавед, мисли он ки ба Худованд бошад,

²³For the husband is the head of the wife, even as Christ is the head of the church: and he is the saviour of the body.

²³Чунки шавҳар сари зан аст, чунон ки Масеҳ сари Калисо ва Наҷотдиҳандаи бадан аст;

²⁴Therefore as the church is subject unto Christ, so let the wives be to their own husbands in every thing.

²⁴Аммо, чӣ тавре ки Калисо ба Масеҳ тобеъ аст, ҳамон тавр занон низ бояд аз ҳар ҷиҳат ба шавҳарони худ тобеъ бошанд.

²⁵Husbands, love your wives, even as Christ also loved the church, and gave himself for it;

²⁵Эй шавҳарон, занони худро дӯст доред, чунон ки Масеҳ низ ба Калисо муҳаббат дошт ва Худро аз барои он таслим намуд,

²⁶That he might sanctify and cleanse it with the washing of water by the word,

²⁶То ки онро ба ғусли об пок карда, ба воситаи калом тақдис намояд,

²⁷That he might present it to himself a glorious church, not having spot, or wrinkle, or any such thing; but that it should be holy and without blemish.

²⁷Ва ба ҳузури Худ Калисоро дар ҷалоле тақдим кунад, ки на доғе дошта бошад, на нуқсоне, на чизе монанди ин, балки муқаддас ва беайб бошад.

²⁸So ought men to love their wives as their own bodies. He that loveth his wife loveth himself.

²⁸Ҳамин тавр бояд шавҳарон занони худро мисли ҷисми худ дӯст доранд: он ки зани худро дӯст медошта бошад, худро дӯст медорад.

²⁹For no man ever yet hated his own flesh; but nourisheth and cherisheth it, even as the Lord the church:

²⁹Зеро ки ҳеҷ кас ҳаргиз ҷисми худро бад нал^ебинад, балки онро ғизо медиҳад ва гарм мекунад, чунон ки Худованд низ Калисоро;

³⁰For we are members of his body, of his flesh, and of his bones.

³⁰Чунки мо андоми Бадани Ӯ ҳастем, аз гӯшти Ӯ ва аз устухонҳои Ӯ.

³¹For this cause shall a man leave his father and mother, and shall be joined unto his wife, and they two shall be one flesh.

³¹Аз ин сабаб мард падару модари худро тарк карда, бо зани худ хоҳад пайваст, ва ҳар ду як тан хоҳанд буд.

³²This is a great mystery: but I speak concerning Christ and the church.

³²Ин сир бузург аст, вале ман нисбат ба Масеҳ ва Калисо сухан меронам.

³³Nevertheless let every one of you in particular so love his wife even as himself; and the wife see that she reverence her husband.

³³Пас, бигзор ҳар яке аз шумо зани худро мисли худ дӯст дорад, ва зан аз шавҳари худ битарсад.