1And Job addeth to lift up his simile, and saith: —
1 Aeth Job ymlaen �'i ddadl, gan ddweud:
2God liveth! He turned aside my judgment, And the Mighty — He made my soul bitter.
2 "Cyn wired � bod Duw yn fyw, a droes o'r neilltu fy achos, a'r Hollalluog, a wnaeth fy einioes yn chwerw,
3For all the while my breath [is] in me, And the spirit of God in my nostrils.
3 tra bydd anadl ynof, ac ysbryd Duw yn fy ffroenau,
4My lips do not speak perverseness, And my tongue doth not utter deceit.
4 ni chaiff fy ngenau lefaru twyll, na'm tafod ddweud celwydd!
5Pollution to me — if I justify you, Till I expire I turn not aside mine integrity from me.
5 Pell y bo imi ddweud eich bod chwi'n iawn! Ni chefnaf ar fy nghywirdeb hyd fy marw.
6On my righteousness I have laid hold, And I do not let it go, My heart doth not reproach me while I live.
6 Daliaf yn ddiysgog at fy nghyfiawnder, ac nid yw fy nghalon yn fy ngheryddu am fy muchedd.
7As the wicked is my enemy, And my withstander as the perverse.
7 "Bydded fy ngelyn fel y drygionus, a'm gwrthwynebwr fel y twyllodrus.
8For what [is] the hope of the profane, When He doth cut off? When God doth cast off his soul?
8 Oherwydd pa obaith sydd i'r annuwiol pan dorrir ef i lawr, a phan gymer Duw ei einioes oddi arno?
9His cry doth God hear, When distress cometh on him?
9 A wrendy Duw ar ei gri pan ddaw gofid iddo?
10On the Mighty doth he delight himself? Call God at all times?
10 A yw ef yn ymhyfrydu yn yr Hollalluog? A eilw ef ar Dduw yn gyson?
11I shew you by the hand of God, That which [is] with the Mighty I hide not.
11 Dysgaf chwi am allu Duw, ac ni chuddiaf ddim o'r hyn sydd gan yr Hollalluog.
12Lo, ye — all of you — have seen, And why [is] this — ye are altogether vain?
12 Yn wir yr ydych chwi i gyd wedi ei weld eich hunain; pam, felly, yr ydych mor gwbl ynfyd?
13This [is] the portion of wicked man with God, And the inheritance of terrible ones From the Mighty they receive.
13 "Dyma dynged y drygionus oddi wrth Dduw, ac etifeddiaeth y gormeswr gan yr Hollalluog:
14If his sons multiply — for them [is] a sword. And his offspring [are] not satisfied [with] bread.
14 os yw ei blant yn niferus, y cleddyf fydd eu rhan, ac ni ddigonir ei hiliogaeth � bwyd.
15His remnant in death are buried, And his widows do not weep.
15 Y rhai a edy ar ei �l, fe'u cleddir o bla, ac ni wyla'u gweddwon amdanynt.
16If he heap up as dust silver, And as clay prepare clothing,
16 Er iddo bentyrru arian fel llwch a darparu dillad fel clai,
17He prepareth — and the righteous putteth [it] on, And the silver the innocent doth apportion.
17 er iddo ef eu darparu, fe'u gwisgir gan y cyfiawn, a'r diniwed a ranna'r arian.
18He hath built as a moth his house, And as a booth a watchman hath made.
18 Y mae'n adeiladu ei du375? fel y pryf copyn, ac fel y bwth a wna'r gwyliwr.
19Rich he lieth down, and he is not gathered, His eyes he hath opened, and he is not.
19 Pan � i gysgu, y mae ganddo gyfoeth, ond ni all ei gadw; pan yw'n agor ei lygaid, nid oes ganddo ddim.
20Overtake him as waters do terrors, By night stolen him away hath a whirlwind.
20 Daw ofnau drosto fel llifogydd, a chipia'r storm ef ymaith yn y nos.
21Take him up doth an east wind, and he goeth, And it frighteneth him from his place,
21 Cipia gwynt y dwyrain ef, a diflanna; fe'i hysguba o'i le.
22And it casteth at him, and doth not spare, From its hand he diligently fleeth.
22 Hyrddia arno'n ddidrugaredd, er iddo ymdrechu i ffoi o'i afael.
23It clappeth at him its hands, And it hisseth at him from his place.
23 Cura'i ddwylo arno, a'i hysio o'i le."