1And Job addeth to lift up his simile, and saith: —
1 Aeth Job ymlaen �'i ddadl, gan ddweud:
2Who doth make me as [in] months past, As [in] the days of God`s preserving me?
2 "O na byddwn fel yn yr amser gynt, yn y dyddiau pan oedd Duw yn fy ngwarchod,
3In His causing His lamp to shine on my head, By His light I walk [through] darkness.
3 pan wn�i i'w lamp oleuo uwch fy mhen, a minnau'n rhodio wrth ei goleuni trwy'r tywyllwch;
4As I have been in days of my maturity, And the counsel of God upon my tent.
4 pan oeddwn yn nyddiau f'anterth, a Duw'n cysgodi dros fy nhrigfan;
5When yet the Mighty One [is] with me. Round about me — my young ones,
5 pan oedd yr Hollalluog yn parhau gyda mi, a'm plant o'm cwmpas.
6When washing my goings with butter, And the firm rock [is] with me rivulets of oil.
6 Gallwn olchi fy nghamau mewn llaeth, ac yr oedd y graig yn tywallt ffrydiau o olew imi.
7When I go out to the gate by the city, In a broad place I prepare my seat.
7 "Awn allan i borth y ddinas, ac eisteddwn yn fy sedd ar y sgw�r;
8Seen me have youths, and they, been hidden, And the aged have risen — they stood up.
8 a phan welai'r llanciau fi, cilient, a chodai'r hynafgwyr ar eu traed;
9Princes have kept in words, And a hand they place on their mouth.
9 peidiai'r arweinwyr � llefaru, a rhoddent eu llaw ar eu genau;
10The voice of leaders hath been hidden, And their tongue to the palate hath cleaved.
10 tawai siarad y pendefigion, a glynai eu tafod wrth daflod eu genau.
11For the ear heard, and declareth me happy, And the eye hath seen, and testifieth [to] me.
11 "Pan glywai clust, galwai fi'n ddedwydd, a phan welai llygad, canmolai fi;
12For I deliver the afflicted who is crying, And the fatherless who hath no helper.
12 oherwydd gwaredwn y tlawd a lefai, a'r amddifad a'r diymgeledd.
13The blessing of the perishing cometh on me, And the heart of the widow I cause to sing.
13 Bendith yr un ar ddarfod amdano a dd�i arnaf, a gwnawn i galon y weddw lawenhau.
14Righteousness I have put on, and it clotheth me, As a robe and a diadem my justice.
14 Gwisgwn gyfiawnder fel dillad amdanaf; yr oedd fy marn fel mantell a thwrban.
15Eyes I have been to the blind, And feet to the lame [am] I.
15 Yr oeddwn yn llygaid i'r dall, ac yn draed i'r cloff.
16A father I [am] to the needy, And the cause I have not known I search out.
16 Yr oeddwn yn dad i'r tlawd, a chwiliwn i achos y sawl nad adwaenwn.
17And I break the jaw-teeth of the perverse, And from his teeth I cast away prey.
17 Drylliwn gilddannedd yr anghyfiawn, a pheri iddo ollwng yr ysglyfaeth o'i enau.
18And I say, `With my nest I expire, And as the sand I multiply days.`
18 Yna dywedais, 'Byddaf farw yn f'anterth, a'm dyddiau mor niferus �'r tywod,
19My root is open unto the waters, And dew doth lodge on my branch.
19 a'm gwreiddiau yn ymestyn at y dyfroedd, a'r gwlith yn aros drwy'r nos ar fy mrigau,
20My honour [is] fresh with me, And my bow in my hand is renewed.
20 a'm hanrhydedd o hyd yn iraidd, a'm bwa yn adnewyddu yn fy llaw.'
21To me they have hearkened, Yea, they wait, and are silent for my counsel.
21 "Gwrandawai pobl arnaf, a disgwylient yn ddistaw am fy nghyngor.
22After my word they change not, And on them doth my speech drop,
22 Wedi imi lefaru, ni ddywedent air; diferai fy ngeiriau arnynt.
23And they wait as [for] rain for me, And their mouth they have opened wide [As] for the latter rain.
23 Disgwylient wrthyf fel am y glaw, ac agorent eu genau fel am law y gwanwyn.
24I laugh unto them — they give no credence, And the light of my face cause not to fall.
24 Pan wenwn arnynt, oni chaent hyder? A phan lewyrchai fy wyneb, ni fyddent brudd.
25I choose their way, and sit head, And I dwell as a king in a troop, When mourners he doth comfort.
25 Dewiswn eu ffordd iddynt, ac eistedd yn ben arnynt; eisteddwn fel brenin yng nghanol ei lu, fel un yn cysuro'r galarus.