1Bless, O my soul, Jehovah! Jehovah, my God, Thou hast been very great, Honour and majesty Thou hast put on.
1 Fy enaid, bendithia'r ARGLWYDD. O ARGLWYDD fy Nuw, mawr iawn wyt ti; yr wyt wedi dy wisgo ag ysblander ac anrhydedd,
2Covering himself [with] light as a garment, Stretching out the heavens as a curtain,
2 a'th orchuddio � goleuni fel mantell. Yr wyt yn taenu'r nefoedd fel pabell,
3Who is laying the beam of His upper chambers in the waters, Who is making thick clouds His chariot, Who is walking on wings of wind,
3 yn gosod tulathau dy balas ar y dyfroedd, yn cymryd y cymylau'n gerbyd, yn marchogaeth ar adenydd y gwynt,
4Making His messengers — the winds, His ministers — the flaming fire.
4 yn gwneud y gwyntoedd yn negeswyr, a'r fflamau t�n yn weision.
5He hath founded earth on its bases, It is not moved to the age and for ever.
5 Gosodaist y ddaear ar ei sylfeini, fel na fydd yn symud byth bythoedd;
6The abyss! as with clothing Thou hast covered it, Above hills do waters stand.
6 gwnaethost i'r dyfnder ei gorchuddio fel dilledyn, ac y mae dyfroedd yn sefyll goruwch y mynyddoedd.
7From Thy rebuke they flee, From the voice of Thy thunder haste away.
7 Gan dy gerydd di fe ffoesant, gan su373?n dy daranau ciliasant draw,
8They go up hills — they go down valleys, Unto a place Thou hast founded for them.
8 a chodi dros fynyddoedd a disgyn i'r dyffrynnoedd, i'r lle a bennaist ti iddynt;
9A border Thou hast set, they pass not over, They turn not back to cover the earth.
9 rhoist iddynt derfyn nad ydynt i'w groesi, rhag iddynt ddychwelyd a gorchuddio'r ddaear.
10Who is sending forth fountains in valleys, Between hills they go on.
10 Yr wyt yn gwneud i ffynhonnau darddu mewn hafnau, yn gwneud iddynt lifo rhwng y mynyddoedd;
11They water every beast of the field, Wild asses break their thirst.
11 rh�nt ddiod i holl fwystfilod y maes, a chaiff asynnod gwyllt eu disychedu;
12By them the fowl of the heavens doth dwell, From between the branches They give forth the voice.
12 y mae adar y nefoedd yn nythu yn eu hymyl, ac yn trydar ymysg y canghennau.
13Watering hills from His upper chambers, From the fruit of Thy works is the earth satisfied.
13 Yr wyt yn dyfrhau'r mynyddoedd o'th balas; digonir y ddaear trwy dy ddarpariaeth.
14Causing grass to spring up for cattle, And herb for the service of man, To bring forth bread from the earth,
14 Yr wyt yn gwneud i'r gwellt dyfu i'r gwartheg, a phlanhigion at wasanaeth pobl, i ddwyn allan fwyd o'r ddaear,
15And wine — it rejoiceth the heart of man, To cause the face to shine from oil, And bread — the heart of man it supporteth.
15 a gwin i lonni calonnau pobl, olew i ddisgleirio'u hwynebau, a bara i gynnal eu calonnau.
16Satisfied [are] the trees of Jehovah, Cedars of Lebanon that He hath planted,
16 Digonir y coedydd cryfion, y cedrwydd Lebanon a blannwyd,
17Where birds do make nests, The stork — the firs [are] her house.
17 lle mae'r adar yn nythu, a'r ciconia yn cartrefu yn eu brigau.
18The high hills [are] for wild goats, Rocks [are] a refuge for conies,
18 Y mae'r mynyddoedd uchel ar gyfer geifr, ac y mae'r clogwyni yn lloches i'r brochod.
19He made the moon for seasons, The sun hath known his place of entrance.
19 Yr wyt yn gwneud i'r lleuad nodi'r tymhorau, ac i'r haul wybod pryd i fachlud.
20Thou settest darkness, and it is night, In it doth every beast of the forest creep.
20 Trefnaist dywyllwch, fel bod nos, a holl anifeiliaid y goedwig yn ymlusgo allan,
21The young lions are roaring for prey, And to seek from God their food.
21 gyda'r llewod ifanc yn rhuo am ysglyfaeth, ac yn ceisio eu bwyd oddi wrth Dduw.
22The sun riseth, they are gathered, And in their dens they crouch.
22 Ond pan gyfyd yr haul, y maent yn mynd ymaith, ac yn gorffwyso yn eu ffeuau.
23Man goeth forth to his work, And to his service — till evening.
23 A daw pobl allan i weithio, ac at eu llafur hyd yr hwyrnos.
24How many have been Thy works, O Jehovah, All of them in wisdom Thou hast made, Full is the earth of thy possessions.
24 Mor niferus yw dy weithredoedd, O ARGLWYDD! Gwnaethost y cyfan mewn doethineb; y mae'r ddaear yn llawn o'th greaduriaid.
25This, the sea, great and broad of sides, There [are] moving things — innumerable, Living creatures — small with great.
25 Dyma'r m�r mawr a llydan, gydag ymlusgiaid dirifedi a chreaduriaid bach a mawr.
26There do ships go: leviathan, That Thou hast formed to play in it.
26 Arno y mae'r llongau yn tramwyo, a Lefiathan, a greaist i chwarae ynddo.
27All of them unto Thee do look, To give their food in its season.
27 Y mae'r cyfan ohonynt yn dibynnu arnat ti i roi iddynt eu bwyd yn ei bryd.
28Thou dost give to them — they gather, Thou dost open Thy hand — they [are] satisfied [with] good.
28 Pan roddi iddynt, y maent yn ei gasglu ynghyd; pan agori dy law, c�nt eu diwallu'n llwyr.
29Thou hidest Thy face — they are troubled, Thou gatherest their spirit — they expire, And unto their dust they turn back.
29 Ond pan guddi dy wyneb, fe'u drysir; pan gymeri eu hanadl, fe ddarfyddant, a dychwelyd i'r llwch.
30Thou sendest out Thy Spirit, they are created, And Thou renewest the face of the ground.
30 Pan anfoni dy anadl, c�nt eu creu, ac yr wyt yn adnewyddu wyneb y ddaear.
31The honour of Jehovah is to the age, Jehovah rejoiceth in His works,
31 Bydded gogoniant yr ARGLWYDD dros byth, a bydded iddo lawenhau yn ei weithredoedd.
32Who is looking to earth, and it trembleth, He cometh against hills, and they smoke.
32 Pan yw'n edrych ar y ddaear, y mae'n crynu; pan yw'n cyffwrdd �'r mynyddoedd, y maent yn mygu.
33I sing to Jehovah during my life, I sing praise to my God while I exist.
33 Canaf i'r ARGLWYDD tra byddaf byw, rhof foliant i Dduw tra byddaf.
34Sweet is my meditation on Him, I — I do rejoice in Jehovah.
34 Bydded fy myfyrdod yn gymeradwy ganddo; yr wyf yn llawenhau yn yr ARGLWYDD.
35Consumed are sinners from the earth, And the wicked are no more. Bless, O my soul, Jehovah. Praise ye Jehovah!
35 Bydded i'r pechaduriaid ddarfod o'r tir, ac na fydded y drygionus mwyach. Fy enaid, bendithia'r ARGLWYDD. Molwch yr ARGLWYDD.