¹When therefore the Lord knew that the Pharisees heard that Jesus more disciples doth make and baptize than John,

¹Er Jesús varð þess vís, að farísear hefðu heyrt, að hann fengi fleiri lærisveina og skírði fleiri en Jóhannes,

²(though indeed Jesus himself was not baptizing, but his disciples,)

²_ reyndar skírði Jesús ekki sjálfur, heldur lærisveinar hans _

³he left Judea and went away again to Galilee,

³þá hvarf hann brott úr Júdeu og hélt aftur til Galíleu.

⁴and it was behoving him to go through Samaria.

⁴Hann varð að fara um Samaríu.

⁵He cometh, therefore, to a city of Samaria, called Sychar, near to the place that Jacob gave to Joseph his son;

⁵Nú kemur hann til borgar í Samaríu, er Síkar heitir, nálægt þeirri landspildu, sem Jakob gaf Jósef syni sínum.

⁶and there was there a well of Jacob. Jesus therefore having been weary from the journeying, was sitting thus on the well; it was as it were the sixth hour;

⁶Þar var Jakobsbrunnur. Jesús var vegmóður, og settist hann þarna við brunninn. Þetta var um hádegisbil.

⁷there cometh a woman out of Samaria to draw water. Jesus saith to her, `Give me to drink;`

⁷Samversk kona kemur að sækja vatn. Jesús segir við hana: ,,Gef mér að drekka.``

⁸for his disciples were gone away to the city, that they may buy victuals;

⁸En lærisveinar hans höfðu farið inn í borgina að kaupa vistir.

⁹the Samaritan woman therefore saith to him, `How dost thou, being a Jew, ask drink from me, being a Samaritan woman?` for Jews have no dealing with Samaritans.

⁹Þá segir samverska konan við hann: ,,Hverju sætir, að þú, sem ert Gyðingur, biður mig um að drekka, samverska konu?`` [En Gyðingar hafa ekki samneyti við Samverja.]

¹⁰Jesus answered and said to her, `If thou hadst known the gift of God, and who it is who is saying to thee, Give me to drink, thou wouldest have asked him, and he would have given thee living water.`

¹⁰Jesús svaraði henni: ,,Ef þú þekktir gjöf Guðs og vissir, hver sá er, sem segir við þig: ,Gef mér að drekka,` þá mundir þú biðja hann, og hann gæfi þér lifandi vatn.``

¹¹The woman saith to him, `Sir, thou hast not even a vessel to draw with, and the well is deep; whence, then, hast thou the living water?

¹¹Hún segir við hann: ,,Herra, þú hefur enga skjólu að ausa með, og brunnurinn er djúpur. Hvaðan hefur þú þetta lifandi vatn?

¹²Art thou greater than our father Jacob, who did give us the well, and himself out of it did drink, and his sons, and his cattle?`

¹²Ertu meiri en Jakob forfaðir vor, sem gaf oss brunninn og drakk sjálfur úr honum og synir hans og fénaður?``

¹³Jesus answered and said to her, `Every one who is drinking of this water shall thirst again;

¹³Jesús svaraði: ,,Hvern sem drekkur af þessu vatni mun aftur þyrsta,

¹⁴but whoever may drink of the water that I will give him, may not thirst — to the age; and the water that I will give him shall become in him a well of water, springing up to life age-during.`

¹⁴en hvern sem drekkur af vatninu, er ég gef honum, mun aldrei þyrsta að eilífu. Því vatnið, sem ég gef honum, verður í honum að lind, sem streymir fram til eilífs lífs.``

¹⁵The woman saith unto him, `Sir, give me this water, that I may not thirst, nor come hither to draw.`

¹⁵Þá segir konan við hann: ,,Herra, gef mér þetta vatn, svo að mig þyrsti ekki og ég þurfi ekki að fara hingað að ausa.``

¹⁶Jesus saith to her, `Go, call thy husband, and come hither;`

¹⁶Hann segir við hana: ,,Farðu, kallaðu á manninn þinn, og komdu hingað.``

¹⁷the woman answered and said, `I have not a husband.` Jesus saith to her, `Well didst thou say — A husband I have not;

¹⁷Konan svaraði: ,,Ég á engan mann.`` Jesús segir við hana: ,,Rétt er það, að þú eigir engan mann,

¹⁸for five husbands thou hast had, and, now, he whom thou hast is not thy husband; this hast thou said truly.`

¹⁸því þú hefur átt fimm menn, og sá sem þú átt nú, er ekki þinn maður. Þetta sagðir þú satt.``

¹⁹The woman saith to him, `Sir, I perceive that thou art a prophet;

¹⁹Konan segir við hann: ,,Herra, nú sé ég, að þú ert spámaður.

²⁰our fathers in this mountain did worship, and ye — ye say that in Jerusalem is the place where it behoveth to worship.`

²⁰Feður vorir hafa tilbeðið Guð á þessu fjalli, en þér segið, að í Jerúsalem sé sá staður, þar sem tilbiðja skuli.``

²¹Jesus saith to her, `Woman, believe me, that there doth come an hour, when neither in this mountain, nor in Jerusalem, shall ye worship the Father;

²¹Jesús segir við hana: ,,Trú þú mér, kona. Sú stund kemur, að þér munuð hvorki tilbiðja föðurinn á þessu fjalli né í Jerúsalem.

²²ye worship what ye have not known; we worship what we have known, because the salvation is of the Jews;

²²Þér tilbiðjið það, sem þér þekkið ekki. Vér tilbiðjum það, sem vér þekkjum, því hjálpræðið kemur frá Gyðingum.

²³but, there cometh an hour, and it now is, when the true worshippers will worship the Father in spirit and truth, for the Father also doth seek such to worship him;

²³En sú stund kemur, já, hún er nú komin, er hinir sönnu tilbiðjendur munu tilbiðja föðurinn í anda og sannleika. Faðirinn leitar slíkra, er þannig tilbiðja hann.

²⁴God [is] a Spirit, and those worshipping Him, in spirit and truth it doth behove to worship.`

²⁴Guð er andi, og þeir, sem tilbiðja hann, eiga að tilbiðja í anda og sannleika.``

²⁵The woman saith to him, `I have known that Messiah doth come, who is called Christ, when that one may come, he will tell us all things;`

²⁵Konan segir við hann: ,,Ég veit, að Messías kemur _ það er Kristur. Þegar hann kemur, mun hann kunngjöra oss allt.``

²⁶Jesus saith to her, `I am [he], who am speaking to thee.`

²⁶Jesús segir við hana: ,,Ég er hann, ég sem við þig tala.``

²⁷And upon this came his disciples, and were wondering that with a woman he was speaking, no one, however, said, `What seekest thou?` or `Why speakest thou with her?`

²⁷Í sama bili komu lærisveinar hans og furðuðu sig á því, að hann var að tala við konu. Þó sagði enginn: ,,Hvað viltu?`` eða: ,,Hvað ertu að tala við hana?``

²⁸The woman then left her water-jug, and went away to the city, and saith to the men,

²⁸Nú skildi konan eftir skjólu sína, fór inn í borgina og sagði við menn:

²⁹`Come, see a man, who told me all things — as many as I did; is this the Christ?`

²⁹,,Komið og sjáið mann, er sagði mér allt, sem ég hef gjört. Skyldi hann vera Kristur?``

³⁰They went forth therefore out of the city, and were coming unto him.

³⁰Þeir fóru úr borginni og komu til hans.

³¹And in the meanwhile his disciples were asking him, saying, `Rabbi, eat;`

³¹Meðan þessu fór fram, báðu lærisveinarnir hann: ,,Rabbí, fá þér að eta.``

³²and he said to them, `I have food to eat that ye have not known.`

³²Hann svaraði þeim: ,,Ég hef mat að eta, sem þér vitið ekki um.``

³³The disciples then said one to another, `Did any one bring him anything to eat?`

³³Þá sögðu lærisveinarnir sín á milli: ,,Skyldi nokkur hafa fært honum að eta?``

³⁴Jesus saith to them, `My food is, that I may do the will of Him who sent me, and may finish His work;

³⁴Jesús sagði við þá: ,,Minn matur er að gjöra vilja þess, sem sendi mig, og fullna verk hans.

³⁵do not say that it is yet four months, and the harvest cometh; lo, I say to you, Lift up your eyes, and see the fields, that they are white unto harvest already.

³⁵Segið þér ekki: Enn eru fjórir mánuðir, þá kemur uppskeran? En ég segi yður: Lítið upp og horfið á akrana, þeir eru hvítir til uppskeru.

³⁶`And he who is reaping doth receive a reward, and doth gather fruit to life age-during, that both he who is sowing and he who is reaping may rejoice together;

³⁶Sá sem upp sker, tekur þegar laun og safnar ávexti til eilífs lífs, svo að sá gleðjist, er sáir, og með honum hinn, sem upp sker.

³⁷for in this the saying is the true one, that one is the sower and another the reaper.

³⁷Hér sannast orðtakið: Einn sáir, og annar sker upp.

³⁸I sent you to reap that on which ye have not laboured; others laboured, and ye into their labour have entered.

³⁸Ég sendi yður að skera upp það sem þér hafið ekki unnið við. Aðrir hafa erfiðað, en þér eruð gengnir inn í erfiði þeirra.``

³⁹And from that city many believed in him, of the Samaritans, because of the word of the woman testifying, — `He told me all things — as many as I did.`

³⁹Margir Samverjar úr þessari borg trúðu á hann vegna orða konunnar, sem vitnaði um það, að hann hefði sagt henni allt, sem hún hafði gjört.

⁴⁰When, then, the Samaritans came unto him, they were asking him to remain with them, and he remained there two days;

⁴⁰Þegar því Samverjarnir komu til hans, báðu þeir hann að staldra við hjá sér. Var hann þar um kyrrt tvo daga.

⁴¹and many more did believe because of his word,

⁴¹Og miklu fleiri tóku trú, þegar þeir heyrðu hann sjálfan.

⁴²and said to the woman — `No more because of thy speaking do we believe; for we ourselves have heard and known that this is truly the Saviour of the world — the Christ.`

⁴²Þeir sögðu við konuna: ,,Það er ekki lengur sakir orða þinna, að vér trúum, því að vér höfum sjálfir heyrt hann og vitum, að hann er sannarlega frelsari heimsins.``

⁴³And after the two days he went forth thence, and went away to Galilee,

⁴³Eftir þessa tvo daga fór hann þaðan til Galíleu.

⁴⁴for Jesus himself testified that a prophet in his own country shall not have honour;

⁴⁴En sjálfur hafði Jesús sagt, að spámaður væri ekki metinn í föðurlandi sínu.

⁴⁵when then, he came to Galilee, the Galileans received him, having seen all things that he did in Jerusalem in the feast — for they also went to the feast.

⁴⁵Þegar hann kom nú til Galíleu, tóku Galíleumenn honum vel, þar eð þeir höfðu séð allt sem hann gjörði á hátíðinni í Jerúsalem, enda höfðu þeir sjálfir sótt hátíðina.

⁴⁶Jesus came, therefore, again to Cana of Galilee, where he made the water wine, and there was a certain courtier, whose son was ailing in Capernaum,

⁴⁶Nú kom hann aftur til Kana í Galíleu, þar sem hann hafði gjört vatn að víni. Í Kapernaum var konungsmaður nokkur, sem átti sjúkan son.

⁴⁷he, having heard that Jesus is come out of Judea to Galilee, went away unto him, and was asking him that he may come down and may heal his son, for he was about to die.

⁴⁷Þegar hann frétti, að Jesús væri kominn frá Júdeu til Galíleu, fór hann til hans og bað hann að koma niður eftir og lækna son sinn. En hann var dauðvona.

⁴⁸Jesus then said unto him, `If signs and wonders ye may not see, ye will not believe.`

⁴⁸Þá sagði Jesús við hann: ,,Þér trúið ekki, nema þér sjáið tákn og stórmerki.``

⁴⁹The courtier saith unto him, `Sir, come down before my child die;`

⁴⁹Konungsmaður bað hann: ,,Herra, kom þú áður en barnið mitt andast.``

⁵⁰Jesus saith to him, `Be going on; thy son doth live.` And the man believed the word that Jesus said to him, and was going on,

⁵⁰Jesús svaraði: ,,Far þú, sonur þinn lifir.`` Maðurinn trúði því orði, sem Jesús mælti til hans, og fór af stað.

⁵¹and he now going down, his servants met him, and told, saying — `Thy child doth live;`

⁵¹En meðan hann var á leiðinni ofan eftir, mættu honum þjónar hans og sögðu, að sonur hans væri á lífi.

⁵²he inquired then of them the hour in which he became better, and they said to him — `Yesterday at the seventh hour the fever left him;`

⁵²Hann spurði þá, hvenær honum hefði farið að létta, og þeir svöruðu: ,,Í gær upp úr hádegi fór hitinn úr honum.``

⁵³then the father knew that [it was] in that hour in which Jesus said to him — `Thy son doth live,` and he himself believed, and his whole house;

⁵³Þá sá faðirinn, að það var á þeirri stundu, þegar Jesús hafði sagt við hann: ,,Sonur þinn lifir.`` Og hann tók trú og allt hans heimafólk.Þetta var annað táknið, sem Jesús gjörði, þegar hann kom frá Júdeu til Galíleu.

⁵⁴this again a second sign did Jesus, having come out of Judea to Galilee.

⁵⁴Þetta var annað táknið, sem Jesús gjörði, þegar hann kom frá Júdeu til Galíleu.