¹And after these things, the Lord did appoint also other seventy, and sent them by twos before his face, to every city and place whither he himself was about to come,

¹Eftir þetta kvaddi Drottinn til aðra, sjötíu og tvo að tölu, og sendi þá á undan sér, tvo og tvo, í hverja þá borg og stað, sem hann ætlaði sjálfur að koma til.

²then said he unto them, `The harvest indeed [is] abundant, but the workmen few; beseech ye then the Lord of the harvest, that He may put forth workmen to His harvest.

²Og hann sagði við þá: ,,Uppskeran er mikil, en verkamenn fáir. Biðjið því herra uppskerunnar að senda verkamenn til uppskeru sinnar.

³`Go away; lo, I send you forth as lambs in the midst of wolves;

³Farið! Ég sendi yður eins og lömb meðal úlfa.

⁴carry no bag, no scrip, nor sandals; and salute no one on the way;

⁴Hafið ekki pyngju, ekki mal né skó, og heilsið engum á leiðinni.

⁵and into whatever house ye do enter, first say, Peace to this house;

⁵Hvar sem þér komið í hús, þá segið fyrst: ,Friður sé með þessu húsi.`

⁶and if indeed there may be there the son of peace, rest on it shall your peace; and if not so, upon you it shall turn back.

⁶Og sé þar friðar sonur, mun friður yðar hvíla yfir honum, ella hverfa aftur til yðar.

⁷`And in that house remain, eating and drinking the things they have, for worthy [is] the workman of his hire; go not from house to house,

⁷Verið um kyrrt í sama húsi, neytið þess, sem þar er fram boðið í mat og drykk. Verður er verkamaðurinn launa sinna. Eigi skuluð þér flytjast hús úr húsi.

⁸and into whatever city ye enter, and they may receive you, eat the things set before you,

⁸Og hvar sem þér komið í borg og tekið er við yður, þá neytið þess, sem fyrir yður er sett.

⁹and heal the ailing in it, and say to them, The reign of God hath come nigh to you.

⁹Læknið þá, sem þar eru sjúkir, og segið þeim: ,Guðs ríki er komið í nánd við yður.`

¹⁰`And into whatever city ye do enter, and they may not receive you, having gone forth to its broad places, say,

¹⁰En hvar sem þér komið í borg og eigi er við yður tekið, þá farið út á strætin og segið:

¹¹And the dust that hath cleaved to us, from your city, we do wipe off against you, but this know ye, that the reign of God hath come nigh to you;

¹¹,Jafnvel það dust, sem loðir við fætur vora úr borg yðar, þurrkum vér af oss handa yður. Vitið samt þetta, að Guðs ríki er komið í nánd.`

¹²and I say to you, that for Sodom in that day it shall be more tolerable than for that city.

¹²Ég segi yður: Bærilegra mun Sódómu á þeim degi en þeirri borg.

¹³`Wo to thee, Chorazin; wo to thee, Bethsaida; for if in Tyre and Sidon had been done the mighty works that were done in you, long ago, sitting in sackcloth and ashes, they had reformed;

¹³Vei þér, Korasín! Vei þér, Betsaída! Ef gjörst hefðu í Týrus og Sídon kraftaverkin, sem gjörðust í ykkur, hefðu þeir löngu iðrast og setið í sekk og ösku.

¹⁴but for Tyre and Sidon it shall be more tolerable in the judgment than for you.

¹⁴En Týrus og Sídon mun bærilegra í dóminum en ykkur.

¹⁵`And thou, Capernaum, which unto the heaven wast exalted, unto hades thou shalt be brought down.

¹⁵Og þú Kapernaum! Verður þú hafin til himins? Nei, til heljar mun þér steypt verða.

¹⁶`He who is hearing you, doth hear me; and he who is putting you away, doth put me away; and he who is putting me away, doth put away Him who sent me.`

¹⁶Sá sem á yður hlýðir, hlýðir á mig, og sá sem yður hafnar, hafnar mér. En sá sem hafnar mér, hafnar þeim er sendi mig.``

¹⁷And the seventy turned back with joy, saying, `Sir, and the demons are being subjected to us in thy name;`

¹⁷Nú komu þeir sjötíu og tveir aftur með fögnuði og sögðu: ,,Herra, jafnvel illir andar eru oss undirgefnir í þínu nafni.``

¹⁸and he said to them, `I was beholding the Adversary, as lightning from the heaven having fallen;

¹⁸En hann mælti við þá: ,,Ég sá Satan hrapa af himni sem eldingu.

¹⁹lo, I give to you the authority to tread upon serpents and scorpions, and on all the power of the enemy, and nothing by any means shall hurt you;

¹⁹Ég hef gefið yður vald að stíga á höggorma og sporðdreka og yfir öllu óvinarins veldi. Alls ekkert mun yður mein gjöra.

²⁰but, in this rejoice not, that the spirits are subjected to you, but rejoice rather that your names were written in the heavens.`

²⁰Gleðjist samt ekki af því, að andarnir eru yður undirgefnir, gleðjist öllu heldur af hinu, að nöfn yðar eru skráð í himnunum.``

²¹In that hour was Jesus glad in the Spirit, and said, `I do confess to thee, Father, Lord of the heaven and of the earth, that Thou didst hide these things from wise men and understanding, and didst reveal them to babes; yes, Father, because so it became good pleasure before Thee.

²¹Á sömu stundu varð hann glaður í heilögum anda og sagði: ,,Ég vegsama þig, faðir, herra himins og jarðar, að þú hefur hulið þetta spekingum og hyggindamönnum, en opinberað það smælingjum. Já, faðir, svo var þér þóknanlegt.

²²`All things were delivered up to me by my Father, and no one doth know who the Son is, except the Father, and who the Father is, except the Son, and he to whom the Son may wish to reveal [Him].`

²²Allt er mér falið af föður mínum, og enginn veit, hver sonurinn er, nema faðirinn, né hver faðirinn er, nema sonurinn og sá sem sonurinn vill opinbera hann.``

²³And having turned unto the disciples, he said, by themselves, `Happy the eyes that are perceiving what ye perceive;

²³Og hann sneri sér að lærisveinum sínum og sagði við þá einslega: ,,Sæl eru þau augu, sem sjá það sem þér sjáið.

²⁴for I say to you, that many prophets and kings did wish to see what ye perceive, and did not see, and to hear what ye hear, and did not hear.`

²⁴Því að ég segi yður: Margir spámenn og konungar vildu sjá það sem þér sjáið, en sáu það ekki, og heyra það sem þér heyrið, en heyrðu það ekki.``

²⁵And lo, a certain lawyer stood up, trying him, and saying, `Teacher, what having done, life age-during shall I inherit?`

²⁵Lögvitringur nokkur sté fram, vildi freista hans og mælti: ,,Meistari, hvað á ég að gjöra til þess að öðlast eilíft líf?``

²⁶And he said unto him, `In the law what hath been written? how dost thou read?`

²⁶Jesús sagði við hann: ,,Hvað er ritað í lögmálinu? Hvernig lest þú?``

²⁷And he answering said, `Thou shalt love the Lord thy God out of all thy heart, and out of all thy soul, and out of all thy strength, and out of all thy understanding, and thy neighbour as thyself.`

²⁷Hann svaraði: ,,Elska skalt þú Drottin, Guð þinn, af öllu hjarta þínu, allri sálu þinni, öllum mætti þínum og öllum huga þínum, og náunga þinn eins og sjálfan þig.``

²⁸And he said to him, `Rightly thou didst answer; this do, and thou shalt live.`

²⁸Jesús sagði við hann: ,,Þú svaraðir rétt. Gjör þú þetta, og þú munt lifa.``

²⁹And he, willing to declare himself righteous, said unto Jesus, `And who is my neighbour?`

²⁹En hann vildi réttlæta sjálfan sig og sagði við Jesú: ,,Hver er þá náungi minn?``

³⁰and Jesus having taken up [the word], said, `A certain man was going down from Jerusalem to Jericho, and fell among robbers, and having stripped him and inflicted blows, they went away, leaving [him] half dead.

³⁰Því svaraði Jesús svo: ,,Maður nokkur fór frá Jerúsalem ofan til Jeríkó og féll í hendur ræningjum. Þeir flettu hann klæðum og börðu hann, hurfu brott síðan og létu hann eftir dauðvona.

³¹`And by a coincidence a certain priest was going down in that way, and having seen him, he passed over on the opposite side;

³¹Svo vildi til, að prestur nokkur fór ofan sama veg og sá manninn, en sveigði fram hjá.

³²and in like manner also, a Levite, having been about the place, having come and seen, passed over on the opposite side.

³²Eins kom og levíti þar að, sá hann og sveigði fram hjá.

³³`But a certain Samaritan, journeying, came along him, and having seen him, he was moved with compassion,

³³En Samverji nokkur, er var á ferð, kom að honum, og er hann sá hann, kenndi hann í brjósti um hann,

³⁴and having come near, he bound up his wounds, pouring on oil and wine, and having lifted him up on his own beast, he brought him to an inn, and was careful of him;

³⁴gekk til hans, batt um sár hans og hellti í þau viðsmjöri og víni. Og hann setti hann á sinn eigin eyk, flutti hann til gistihúss og lét sér annt um hann.

³⁵and on the morrow, going forth, taking out two denaries, he gave to the innkeeper, and said to him, Be careful of him, and whatever thou mayest spend more, I, in my coming again, will give back to thee.

³⁵Daginn eftir tók hann upp tvo denara, fékk gestgjafanum og mælti: ,Lát þér annt um hann og það sem þú kostar meiru til, skal ég borga þér, þegar ég kem aftur.`

³⁶`Who, then, of these three, seemeth to thee to have become neighbour of him who fell among the robbers?`

³⁶Hver þessara þriggja sýnist þér hafa reynst náungi þeim manni, sem féll í hendur ræningjum?``

³⁷and he said, `He who did the kindness with him,` then Jesus said to him, `Be going on, and thou be doing in like manner.`

³⁷Hann mælti: ,,Sá sem miskunnarverkið gjörði á honum.`` Jesús sagði þá við hann: ,,Far þú og gjör hið sama.``

³⁸And it came to pass, in their going on, that he entered into a certain village, and a certain woman, by name Martha, did receive him into her house,

³⁸Á ferð þeirra kom Jesús í þorp nokkurt, og kona að nafni Marta bauð honum heim.

³⁹and she had also a sister, called Mary, who also, having seated herself beside the feet of Jesus, was hearing the word,

³⁹Hún átti systur, er María hét, og settist hún við fætur Drottins og hlýddi á orð hans.

⁴⁰and Martha was distracted about much serving, and having stood by him, she said, `Sir, dost thou not care that my sister left me alone to serve? say then to her, that she may partake along with me.`

⁴⁰En Marta lagði allan hug á að veita sem mesta þjónustu. Og hún gekk til hans og mælti: ,,Herra, hirðir þú eigi um það, að systir mín lætur mig eina um að þjóna gestum? Seg þú henni að hjálpa mér.``

⁴¹And Jesus answering said to her, `Martha, Martha, thou art anxious and disquieted about many things,

⁴¹En Drottinn svaraði henni: ,,Marta, Marta, þú ert áhyggjufull og mæðist í mörgu,en eitt er nauðsynlegt. María valdi góða hlutskiptið. Það verður ekki frá henni tekið.``

⁴²but of one thing there is need, and Mary the good part did choose, that shall not be taken away from her.`

⁴²en eitt er nauðsynlegt. María valdi góða hlutskiptið. Það verður ekki frá henni tekið.``