¹And it came to pass in those days, there went forth a decree from Caesar Augustus, that all the world be enrolled —

¹En það bar til um þessar mundir, að boð kom frá Ágústus keisara, að skrásetja skyldi alla heimsbyggðina.

²this enrollment first came to pass when Cyrenius was governor of Syria —

²Þetta var fyrsta skrásetningin og var gjörð þá er Kýreníus var landstjóri á Sýrlandi.

³and all were going to be enrolled, each to his proper city,

³Fóru þá allir til að láta skrásetja sig, hver til sinnar borgar.

⁴and Joseph also went up from Galilee, out of the city of Nazareth, to Judea, to the city of David, that is called Bethlehem, because of his being of the house and family of David,

⁴Þá fór og Jósef úr Galíleu frá borginni Nasaret upp til Júdeu, til borgar Davíðs, sem heitir Betlehem, en hann var af ætt og kyni Davíðs,

⁵to enroll himself with Mary his betrothed wife, being with child.

⁵að láta skrásetja sig ásamt Maríu heitkonu sinni, sem var þunguð.

⁶And it came to pass, in their being there, the days were fulfilled for her bringing forth,

⁶En meðan þau voru þar, kom sá tími, er hún skyldi verða léttari.

⁷and she brought forth her son — the first-born, and wrapped him up, and laid him down in the manger, because there was not for them a place in the guest-chamber.

⁷Fæddi hún þá son sinn frumgetinn, vafði hann reifum og lagði hann í jötu, af því að eigi var rúm handa þeim í gistihúsi.

⁸And there were shepherds in the same region, lodging in the field, and keeping the night-watches over their flock,

⁸En í sömu byggð voru hirðar úti í haga og gættu um nóttina hjarðar sinnar.

⁹and lo, a messenger of the Lord stood over them, and the glory of the Lord shone around them, and they feared a great fear.

⁹Og engill Drottins stóð hjá þeim, og dýrð Drottins ljómaði kringum þá. Þeir urðu mjög hræddir,

¹⁰And the messenger said to them, `Fear not, for lo, I bring you good news of great joy, that shall be to all the people —

¹⁰en engillinn sagði við þá: ,,Verið óhræddir, því sjá, ég boða yður mikinn fögnuð, sem veitast mun öllum lýðnum:

¹¹because there was born to you to-day a Saviour — who is Christ the Lord — in the city of David,

¹¹Yður er í dag frelsari fæddur, sem er Kristur Drottinn, í borg Davíðs.

¹²and this [is] to you the sign: Ye shall find a babe wrapped up, lying in the manger.`

¹²Og hafið þetta til marks: Þér munuð finna ungbarn reifað og lagt í jötu.``

¹³And suddenly there came with the messenger a multitude of the heavenly host, praising God, and saying,

¹³Og í sömu svipan var með englinum fjöldi himneskra hersveita, sem lofuðu Guð og sögðu:

¹⁴`Glory in the highest to God, and upon earth peace, among men — good will.`

¹⁴Dýrð sé Guði í upphæðum, og friður á jörðu með mönnum, sem hann hefur velþóknun á.

¹⁵And it came to pass, when the messengers were gone away from them to the heavens, that the men, the shepherds, said unto one another, `We may go over indeed unto Bethlehem, and see this thing that hath come to pass, that the Lord did make known to us.`

¹⁵Þegar englarnir voru farnir frá þeim til himins, sögðu hirðarnir sín á milli: ,,Förum beint til Betlehem að sjá það, sem gjörst hefur og Drottinn hefur kunngjört oss.``

¹⁶And they came, having hasted, and found both Mary, and Joseph, and the babe lying in the manger,

¹⁶Og þeir fóru með skyndi og fundu Maríu og Jósef og ungbarnið, sem lá í jötu.

¹⁷and having seen, they made known abroad concerning the saying spoken to them concerning the child.

¹⁷Þegar þeir sáu það, skýrðu þeir frá því, er þeim hafði verið sagt um barn þetta.

¹⁸And all who heard, did wonder concerning the things spoken by the shepherds unto them;

¹⁸Og allir, sem heyrðu, undruðust það, er hirðarnir sögðu þeim.

¹⁹and Mary was preserving all these things, pondering in her heart;

¹⁹En María geymdi allt þetta í hjarta sér og hugleiddi það.

²⁰and the shepherds turned back, glorifying and praising God, for all those things they heard and saw, as it was spoken unto them.

²⁰Og hirðarnir sneru aftur og vegsömuðu Guð og lofuðu hann fyrir það, sem þeir höfðu heyrt og séð, en allt var það eins og þeim hafði verið sagt.

²¹And when eight days were fulfilled to circumcise the child, then was his name called Jesus, having been so called by the messenger before his being conceived in the womb.

²¹Þegar átta dagar voru liðnir, skyldi umskera hann, og var hann látinn heita Jesús, eins og engillinn nefndi hann, áður en hann var getinn í móðurlífi.

²²And when the days of their purification were fulfilled, according to the law of Moses, they brought him up to Jerusalem, to present to the Lord,

²²En er hreinsunardagar þeirra voru úti eftir lögmáli Móse, fóru þau með hann upp til Jerúsalem til að færa hann Drottni, _

²³as it hath been written in the Law of the Lord, — `Every male opening a womb shall be called holy to the Lord,`

²³en svo er ritað í lögmáli Drottins: ,,Allt karlkyns, er fyrst fæðist af móðurlífi, skal helgað Drottni,`` _

²⁴and to give a sacrifice, according to that said in the Law of the Lord, `A pair of turtle-doves, or two young pigeons.`

²⁴og til að færa fórn eins og segir í lögmáli Drottins, ,,tvær turtildúfur eða tvær ungar dúfur.``

²⁵And lo, there was a man in Jerusalem, whose name [is] Simeon, and this man is righteous and devout, looking for the comforting of Israel, and the Holy Spirit was upon him,

²⁵Þá var í Jerúsalem maður, er Símeon hét. Hann var réttlátur og guðrækinn og vænti huggunar Ísraels, og yfir honum var heilagur andi.

²⁶and it hath been divinely told him by the Holy Spirit — not to see death before he may see the Christ of the Lord.

²⁶Honum hafði heilagur andi vitrað, að hann skyldi ekki dauðann sjá, fyrr en hann hefði séð Krist Drottins.

²⁷And he came in the Spirit to the temple, and in the parents bringing in the child Jesus, for their doing according to the custom of the law regarding him,

²⁷Hann kom að tillaðan andans í helgidóminn. Og er foreldrarnir færðu þangað sveininn Jesú til að fara með hann eftir venju lögmálsins,

²⁸then he took him in his arms, and blessed God, and he said,

²⁸tók Símeon hann í fangið, lofaði Guð og sagði:

²⁹`Now Thou dost send away Thy servant, Lord, according to Thy word, in peace,

²⁹,,Nú lætur þú, Drottinn, þjón þinn í friði fara, eins og þú hefur heitið mér,

³⁰because mine eyes did see Thy salvation,

³⁰því að augu mín hafa séð hjálpræði þitt,

³¹which Thou didst prepare before the face of all the peoples,

³¹sem þú hefur fyrirbúið í augsýn allra lýða,

³²a light to the uncovering of nations, and the glory of Thy people Israel.`

³²ljós til opinberunar heiðingjum og til vegsemdar lýð þínum Ísrael.``

³³And Joseph and his mother were wondering at the things spoken concerning him,

³³Faðir hans og móðir undruðust það, er sagt var um hann.

³⁴and Simeon blessed them, and said unto Mary his mother, `Lo, this [one] is set for the falling and rising again of many in Israel, and for a sign spoken against —

³⁴En Símeon blessaði þau og sagði við Maríu móður hans: ,,Þessi sveinn er settur til falls og til viðreisnar mörgum í Ísrael og til tákns, sem móti verður mælt,

³⁵(and also thine own soul shall a sword pass through) — that the reasonings of many hearts may be revealed.`

³⁵og sjálf munt þú sverði níst í sálu þinni. Þannig munu hugsanir margra hjartna verða augljósar.``

³⁶And there was Anna, a prophetess, daughter of Phanuel, of the tribe of Asher, she was much advanced in days, having lived with an husband seven years from her virginity,

³⁶Og þar var Anna spákona Fanúelsdóttir af ætt Assers, kona háöldruð. Hafði hún lifað sjö ár með manni sínum frá því hún var mær

³⁷and she [is] a widow of about eighty-four years, who did depart not from the temple, with fasts and supplications serving, night and day,

³⁷og síðan verið ekkja fram á áttatíu og fjögra ára aldur. Hún vék eigi úr helgidóminum, en þjónaði Guði nótt og dag með föstum og bænahaldi.

³⁸and she, at that hour, having come in, was confessing, likewise, to the Lord, and was speaking concerning him, to all those looking for redemption in Jerusalem.

³⁸Hún kom að á sömu stundu og lofaði Guð. Og hún talaði um barnið við alla, sem væntu lausnar Jerúsalem.

³⁹And when they finished all things, according to the Law of the Lord, they turned back to Galilee, to their city Nazareth;

³⁹Og er þau höfðu lokið öllu eftir lögmáli Drottins, sneru þau aftur til Galíleu, til borgar sinnar Nasaret.

⁴⁰and the child grew and was strengthened in spirit, being filled with wisdom, and the grace of God was upon him.

⁴⁰En sveinninn óx og styrktist, fylltur visku, og náð Guðs var yfir honum.

⁴¹And his parents were going yearly to Jerusalem, at the feast of the passover,

⁴¹Foreldrar hans ferðuðust ár hvert til Jerúsalem á páskahátíðinni.

⁴²and when he became twelve years old, they having gone up to Jerusalem, according to the custom of the feast,

⁴²Og þegar hann var tólf ára gamall, fóru þau upp þangað eins og siður var á hátíðinni.

⁴³and having finished the days, in their returning the child Jesus remained behind in Jerusalem, and Joseph and his mother did not know,

⁴³Þau voru þar út hátíðisdagana. En þegar þau sneru heimleiðis, varð sveinninn Jesús eftir í Jerúsalem, og vissu foreldrar hans það eigi.

⁴⁴and, having supposed him to be in the company, they went a day`s journey, and were seeking him among the kindred and among the acquaintances,

⁴⁴Þau hugðu, að hann væri með samferðafólkinu, og fóru eina dagleið og leituðu hans meðal frænda og kunningja.

⁴⁵and not having found him, they turned back to Jerusalem seeking him.

⁴⁵En þau fundu hann ekki og sneru þá aftur til Jerúsalem og leituðu hans.

⁴⁶And it came to pass, after three days, they found him in the temple, sitting in the midst of the teachers, both hearing them and questioning them,

⁴⁶Eftir þrjá daga fundu þau hann í helgidóminum. Þar sat hann mitt á meðal lærifeðranna, hlýddi á þá og spurði þá.

⁴⁷and all those hearing him were astonished at his understanding and answers.

⁴⁷En alla, sem heyrðu til hans, furðaði stórum á skilningi hans og andsvörum.

⁴⁸And, having seen him, they were amazed, and his mother said unto him, `Child, why didst thou thus to us? lo, thy father and I, sorrowing, were seeking thee.`

⁴⁸Og er þau sáu hann þar, brá þeim mjög, og móðir hans sagði við hann: ,,Barn, hví gjörðir þú okkur þetta? Við faðir þinn höfum leitað þín harmþrungin.``

⁴⁹And he said unto them, `Why [is it] that ye were seeking me? did ye not know that in the things of my Father it behoveth me to be?`

⁴⁹Og hann sagði við þau: ,,Hvers vegna voruð þið að leita að mér? Vissuð þið ekki, að mér ber að vera í húsi föður míns?``

⁵⁰and they did not understand the saying that he spake to them,

⁵⁰En þau skildu ekki það er hann talaði við þau.

⁵¹and he went down with them, and came to Nazareth, and he was subject to them, and his mother was keeping all these sayings in her heart,

⁵¹Og hann fór heim með þeim og kom til Nasaret og var þeim hlýðinn. En móðir hans geymdi allt þetta í hjarta sér.Og Jesús þroskaðist að visku og vexti, og náð hjá Guði og mönnum.

⁵²and Jesus was advancing in wisdom, and in stature, and in favour with God and men.

⁵²Og Jesús þroskaðist að visku og vexti, og náð hjá Guði og mönnum.