1قصيدة لداود لما كان في المغارة. صلاة بصوتي الى الرب اصرخ بصوتي الى الرب اتضرع.
1大卫的训诲诗，是在山洞时作的，是一篇祷告。我大声向耶和华呼求，高声向耶和华恳求。
2اسكب امامه شكواي. بضيقي قدامه اخبر
2我在他面前倾吐我的苦情，在他面前陈述我的患难。
3عندما اعيت روحي فيّ وانت عرفت مسلكي. في الطريق التي اسلك اخفوا لي فخا.
3我的灵在我里面软弱的时候，你知道我的道路。在我所行的路上，敌人暗设网罗陷害我。
4انظر الى اليمين وأبصر. فليس لي عارف. باد عني المناص. ليس من يسأل عن نفسي.
4求你向我右边观看，没有人关心我；我没有逃难的地方，也没有人照顾我。
5صرخت اليك يا رب. قلت انت ملجإي نصيبي في ارض الاحياء.
5耶和华啊！我向你呼求；我说：“你是我的避难所，是我在活人之地的业分。
6اصغ الى صراخي لاني قد تذللت جدا. نجني من مضطهديّ لانهم اشد مني.
6求你留心听我的呼求，因为我落到极卑微的地步；求你救我脱离逼迫我的人，因为他们比我强大。
7اخرج من الحبس نفسي لتحميد اسمك. الصديقون يكتنفونني لانك تحسن اليّ
7求你把我从牢狱中领出来，好让我称赞你的名；义人必环绕着我，因为你以厚恩待我。”