¹لامام المغنين. مزمور لداود. تسبيحة‎. ‎لك ينبغي التسبيح يا الله في صهيون ولك يوفى النذر‎.

¹Laulujuhatajale: Taaveti laul ja lauluviis.

²‎يا سامع الصلاة اليك يأتي كل بشر‎.

²Vaikse meelega kiidetakse sind, Jumal, Siionis ning tasutakse sulle tõotused.

³‎آثام قد قويت عليّ. معاصينا انت تكفّر عنها‎.

³Sina kuuled palvet, sinu juurde tuleb kõik liha.

⁴‎طوبى للذي تختاره وتقربه ليسكن في ديارك. لنشبعنّ من خير بيتك قدس هيكلك

⁴Minu süüteod on minust vägevamad, aga meie üleastumised annad sina andeks.

⁵بمخاوف في العدل تستجيبنا يا اله خلاصنا يا متكل جميع اقاصي الارض والبحر البعيدة‎.

⁵Õnnis on see, kelle sina valid ja lased tulla enese ligi elama sinu õuedes; küll meid täidetakse su koja, su püha templi hüvedest.

⁶‎المثبت الجبال بقوته المتنطق بالقدرة

⁶Kardetavate tegudega vastad sa meile õigluses, sa meie pääste Jumal, sa kõige ilmamaa otsade ja kauge mere lootus,

⁷المهدئ عجيج البحار عجيج امواجها وضجيج الامم‎.

⁷kes kinnitad mäed oma rammuga ja oled vöötatud vägevusega,

⁸‎وتخاف سكان الاقاصي من آياتك. تجعل مطالع الصباح والمساء تبتهج‎.

⁸kes vaigistad mere kohisemise, selle lainete mühina ja rahvaste möllu,

⁹‎تعهدت الارض وجعلتها تفيض. تغنيها جدا. سواقي الله ملآنة ماء. تهيء طعامهم لانك هكذا تعدّها‎.

⁹nõnda et ilmamaa äärte elanikud kardavad su imetähti. Päikese tõusu ja loojaku maad sa paned rõõmsasti hõiskama.

¹⁰‎أرو اتلامها مهّد اخاديدها. بالغيوث تحللها. تبارك غلتها‎.

¹⁰Sina oled maa eest hoolitsenud ja seda jootnud; sa teed selle väga rikkaks. Jumala veesooned on täis vett; sa valmistad nende uudsevilja, kui sa nõnda maad valmistad,

¹¹‎كللت السنة بجودك وآثارك تقطر دسما‎.

¹¹kastes selle vagusid ja pudendades selle mullapanku. Vihmapiiskadega sa teed maa pehmeks ning õnnistad selle kasvu.

¹²‎تقطر مراع البرية وتتنطق الآكام بالبهجة‎.

¹²Sa ehid aasta oma headusega ja su jäljed tilguvad õli.

¹³‎اكتست المروج غنما والاودية تتعطّف برا. تهتف وايضا تغني

¹³Rohtla vainud haljendavad ja kingud vöötavad end ilutsemisega,

¹⁴nurmed rõivastuvad lambakarjadesse ja orud mähkuvad vilja; nad hõiskavad, nad laulavadki.