¹تسبيحة مزمور لبني قورح. لامام المغنين على العود للغناء‎. ‎قصيدة لهيمان الازراحي‎. ‎يا رب اله خلاصي بالنهار والليل صرخت امامك‎.

¹Korahi laste laul ja lugu. Laulujuhatajale: kurval viisil laulda; esralase Heemani õpetuslaul.

²‎فلتأت قدامك صلاتي. امل اذنك الى صراخي‎.

²Issand, mu pääste Jumal, päeval ma kisendan, öösel ma olen sinu ees.

³‎لانه قد شبعت من المصائب نفسي وحياتي الى الهاوية دنت‎.

³Tulgu mu palve sinu ette, pööra oma kõrv mu halisemise poole!

⁴‎حسبت مثل المنحدرين الى الجب. صرت كرجل لا قوة له‎.

⁴Sest mu hing on täis õnnetust ja mu elu on jõudnud surmavalla lähedale.

⁵‎بين الاموات فراشي مثل القتلى المضطجعين في القبر الذين لا تذكرهم بعد وهم من يدك انقطعوا‎.

⁵Mind arvatakse nende liiki, kes lähevad alla hauda; ma olen nagu mees, kellel ei ole rammu!

⁶‎وضعتني في الجب الاسفل في ظلمات في اعماق‎.

⁶Olen valla lastud surnute juurde, just nagu mahalöödud, kes lebavad hauas, keda sa enam ei meenuta, kes sinu käest on lõigatud ära.

⁷‎عليّ استقر غضبك وبكل تياراتك ذللتني. سلاه‎.

⁷Sina oled mind pannud kõige sügavamasse hauda, pimedasse paika, suurtesse sügavustesse.

⁸‎ابعدت عني معارفي. جعلتني رجسا لهم. اغلق عليّ فما اخرج‎.

⁸Su vihaleek lasub mu peal, ja kõigi oma lainetega vaevad sa mind. Sela.

⁹‎عيني ذابت من الذل. دعوتك يا رب كل يومً. بسطت اليك يدي

⁹Mu tuttavad oled sa ajanud minust eemale ja oled mind teinud neile jäleduseks, ma olen kinni ega pääse välja.

¹⁰أفلعلك للاموات تصنع عجائب أم الاخيلة تقوم تمجدك. سلاه‎.

¹⁰Mu silmad on otsa jäänud mu viletsuse pärast; sind, Issand, ma hüüan appi kogu päeva, ma laotan välja oma käed sinu poole.

¹¹‎هل يحدث في القبر برحمتك او بحقك في الهلاك‎.

¹¹Kas sina teed imet surnutele? Või tõusevad kadunud üles sind kiitma? Sela.

¹²‎هل تعرف في الظلمة عجائبك وبرك في ارض النسيان

¹²Kas jutustatakse hauas sinu heldusest, kadupaigas sinu ustavusest?

¹³اما انا فاليك يا رب صرخت وفي الغداة صلاتي تتقدمك‎.

¹³Kas tuntakse pimeduses sinu imetöid ja su õiglust unustusemaal?

¹⁴‎لماذا يا رب ترفض نفسي. لماذا تحجب وجهك عني‎.

¹⁴Aga mina hüüan sind appi, Issand! Ja mu palve jõuab vara su ette.

¹⁵‎انا مسكين ومسلم الروح منذ صباي. احتملت اهوالك. تحيرت‎.

¹⁵Miks sina, Issand, heidad ära mu hinge ja paned oma palge mu eest varjule?

¹⁶‎عليّ عبر سخطك. اهوالك اهلكتني‎.

¹⁶Ma olen vilets ja vaagun hinge oma noorusest alates, ma kannan su ränki lööke, olen nõutu.

¹⁷‎احاطت بي كالمياه اليوم كله. اكتنفتني معا‎.

¹⁷Sinu vihaleegid käivad mu üle, su rängad löögid muserdavad mind;

¹⁸‎ابعدت عني محبا وصاحبا. معارفي في الظلمة

¹⁸need ümbritsevad mind nagu vesi iga päev, need tiirlevad mu ümber üheskoos.

¹⁹Sa oled minust eemale ajanud mu armastajad ja mu sõbrad; mu tuttavaks on pimedus.