¹فتقدمت بنات صلفحاد بن حافر بن جلعاد بن ماكير بن منسّى من عشائر منسّى بن يوسف. وهذه اسماء بناته محلة ونوعة وحجلة وملكة وترصة.

¹ותקרבנה בנות צלפחד בן חפר בן גלעד בן מכיר בן מנשה למשפחת מנשה בן יוסף ואלה שמות בנתיו מחלה נעה וחגלה ומלכה ותרצה׃

²ووقفن امام موسى والعازار الكاهن وامام الرؤساء وكل الجماعة لدى باب خيمة الاجتماع قائلات.

²ותעמדנה לפני משה ולפני אלעזר הכהן ולפני הנשיאם וכל העדה פתח אהל מועד לאמר׃

³ابونا مات في البرية ولم يكن في القوم الذين اجتمعوا على الرب في جماعة قورح بل بخطيته مات ولم يكن له بنون.

³אבינו מת במדבר והוא לא היה בתוך העדה הנועדים על יהוה בעדת קרח כי בחטאו מת ובנים לא היו לו׃

⁴لماذا يحذف اسم ابينا من بين عشيرته لانه ليس له ابن. أعطنا ملكا بين اخوة ابينا.

⁴למה יגרע שם אבינו מתוך משפחתו כי אין לו בן תנה לנו אחזה בתוך אחי אבינו׃

⁵فقدم موسى دعواهنّ امام الرب

⁵ויקרב משה את משפטן לפני יהוה׃

⁶فكلم الرب موسى قائلا.

⁶ויאמר יהוה אל משה לאמר׃

⁷بحق تكلمت بنات صلفحاد فتعطيهنّ ملك نصيب بين اخوة ابيهنّ وتنقل نصيب ابيهنّ اليهنّ.

⁷כן בנות צלפחד דברת נתן תתן להם אחזת נחלה בתוך אחי אביהם והעברת את נחלת אביהן להן׃

⁸وتكلم بني اسرائيل قائلا أيّما رجل مات وليس له ابن تنقلون ملكه الى ابنته.

⁸ואל בני ישראל תדבר לאמר איש כי ימות ובן אין לו והעברתם את נחלתו לבתו׃

⁹وان لم تكن له ابنة تعطوا ملكه لاخوته.

⁹ואם אין לו בת ונתתם את נחלתו לאחיו׃

¹⁰وان لم يكن له اخوة تعطوا ملكه لاخوة ابيه.

¹⁰ואם אין לו אחים ונתתם את נחלתו לאחי אביו׃

¹¹وان لم يكن لابيه اخوة تعطوا ملكه لنسيبه الاقرب اليه من عشيرته فيرثه. فصارت لبني اسرائيل فريضة قضاء كما امر الرب موسى

¹¹ואם אין אחים לאביו ונתתם את נחלתו לשארו הקרב אליו ממשפחתו וירש אתה והיתה לבני ישראל לחקת משפט כאשר צוה יהוה את משה׃

¹²وقال الرب لموسى اصعد الى جبل عباريم هذا وانظر الارض التي اعطيت بني اسرائيل.

¹²ויאמר יהוה אל משה עלה אל הר העברים הזה וראה את הארץ אשר נתתי לבני ישראל׃

¹³ومتى نظرتها تضمّ الى قومك انت ايضا كما ضم هرون اخوك.

¹³וראיתה אתה ונאספת אל עמיך גם אתה כאשר נאסף אהרן אחיך׃

¹⁴لانكما في برية صين عند مخاصمة الجماعة عصيتما قولي ان تقدساني بالماء امام اعينهم. ذلك ماء مريبة قادش في برية صين.

¹⁴כאשר מריתם פי במדבר צן במריבת העדה להקדישני במים לעיניהם הם מי מריבת קדש מדבר צן׃

¹⁵فكلم موسى الرب قائلا.

¹⁵וידבר משה אל יהוה לאמר׃

¹⁶ليوكل الرب اله ارواح جميع البشر رجلا على الجماعة

¹⁶יפקד יהוה אלהי הרוחת לכל בשר איש על העדה׃

¹⁷يخرج امامهم ويدخل امامهم ويخرجهم ويدخلهم لكيلا تكون جماعة الرب كالغنم التي لا راعي لها.

¹⁷אשר יצא לפניהם ואשר יבא לפניהם ואשר יוציאם ואשר יביאם ולא תהיה עדת יהוה כצאן אשר אין להם רעה׃

¹⁸فقال الرب لموسى خذ يشوع بن نون رجلا فيه روح وضع يدك عليه

¹⁸ויאמר יהוה אל משה קח לך את יהושע בן נון איש אשר רוח בו וסמכת את ידך עליו׃

¹⁹واوقفه قدام العازار الكاهن وقدام كل الجماعة واوصه امام اعينهم.

¹⁹והעמדת אתו לפני אלעזר הכהן ולפני כל העדה וצויתה אתו לעיניהם׃

²⁰واجعل من هيبتك عليه لكي يسمع له كل جماعة بني اسرائيل.

²⁰ונתתה מהודך עליו למען ישמעו כל עדת בני ישראל׃

²¹فيقف امام العازار الكاهن فيسأل له بقضاء الأوريم امام الرب. حسب قوله يخرجون وحسب قوله يدخلون هو وكل بني اسرائيل معه كل الجماعة.

²¹ולפני אלעזר הכהן יעמד ושאל לו במשפט האורים לפני יהוה על פיו יצאו ועל פיו יבאו הוא וכל בני ישראל אתו וכל העדה׃

²²ففعل موسى كما امره الرب. اخذ يشوع واوقفه قدام العازار الكاهن وقدام كل الجماعة

²²ויעש משה כאשר צוה יהוה אתו ויקח את יהושע ויעמדהו לפני אלעזר הכהן ולפני כל העדה׃

²³ووضع يديه عليه واوصاه كما تكلم الرب عن يد موسى

²³ויסמך את ידיו עליו ויצוהו כאשר דבר יהוה ביד משה׃