1فاجاب اليفاز التيماني وقال
1Þá svaraði Elífas frá Teman og sagði:
2ألعل الحكيم يجيب عن معرفة باطلة ويملأ بطنه من ريح شرقية.
2Skyldi vitur maður svara með vindkenndri visku og fylla brjóst sitt austanstormi _
3فيحتج بكلام لا يفيد وباحاديث لا ينتفع بها.
3sanna mál sitt með orðum, sem ekkert gagna, og ræðum, sem engu fá áorkað?
4اما انت فتنافي المخافة وتناقض التقوى لدى الله.
4Auk þess rífur þú niður guðsóttann og veikir lotninguna, sem Guði ber.
5لان فمك يذيع اثمك وتختار لسان المحتالين.
5Því að misgjörð þín leggur þér orð í munn og þú velur þér lævísra tungu.
6ان فمك يستذنبك لا انا وشفتاك تشهدان عليك
6Þinn eigin munnur sakfellir þig, ekki ég, og varir þínar vitna í gegn þér.
7أصوّرت اول الناس ام أبدئت قبل التلال.
7Fæddist þú fyrstur manna og ert þú í heiminn borinn fyrr en hæðirnar?
8هل تنصّت في مجلس الله او قصرت الحكمة على نفسك.
8Hefir þú hlustað í ráði Guðs og hrifsað til þín spekina?
9ماذا تعرفه ولا نعرفه نحن وماذا تفهم وليس هو عندنا.
9Hvað veist þú, er vér eigi vissum, hvað skilur þú, er oss væri ókunnugt?
10عندنا الشيخ والاشيب اكبر اياما من ابيك.
10Til eru og öldungar, gráhærðir menn, vor á meðal, auðgari að ævidögum en faðir þinn.
11اقليلة عندك تعزيات الله والكلام معك بالرفق
11Er huggun Guðs þér lítils virði og mildileg orðin sem þú heyrir?
12لماذا ياخذك قلبك ولماذا تختلج عيناك
12Hvers vegna hrífur gremjan þig og hví ranghvolfast augu þín,
13حتى ترد على الله وتخرج من فيك اقوالا.
13er þú snýr reiði þinni gegn Guði og lætur þér slík orð um munn fara?
14من هو الانسان حتى يزكو او مولود المرأة حتى يتبرر.
14Hvað er maðurinn, að hann geti verið hreinn, og sá verið réttlátur, sem af konu er fæddur?
15هوذا قديسوه لا يأتمنهم والسموات غير طاهرة بعينيه.
15Sjá, sínum heilögu treystir Hann ekki, og himinninn er ekki hreinn í augum hans,
16فبالحري مكروه وفاسد الانسان الشارب الاثم كالماء
16hvað þá hinn andstyggilegi og spillti, maðurinn, sem drekkur ranglætið eins og vatn.
17أوحي اليك اسمع لي فاحدث بما رأيته
17Ég vil fræða þig, heyr þú mig, og það sem ég hefi séð, frá því vil ég segja,
18ما اخبر به حكماء عن آبائهم فلم يكتموه.
18því er vitringarnir kunngjörðu _ og duldu ekki _ svo sem arfsögn frá feðrum sínum,
19الذين لهم وحدهم أعطيت الارض ولم يعبر بينهم غريب.
19en þeim einum var landið gefið, og enginn útlendingur hafði enn farið um meðal þeirra.
20الشرير هو يتلوى كل ايامه وكل عدد السنين المعدودة للعاتي.
20Alla ævi sína kvelst hinn óguðlegi og öll þau ár, sem geymd eru ofbeldismanninum.
21صوت رعوب في اذنيه في ساعة سلام ياتيه المخرب.
21Skelfingarhljóð óma í eyrum honum, á friðartímum ræðst eyðandinn á hann.
22لا يأمل الرجوع من الظلمة وهو مرتقب للسيف.
22Hann trúir því ekki, að hann komist út úr myrkrinu, og hann er kjörinn undir sverðið.
23تائه هو لاجل الخبز حيثما يجده ويعلم ان يوم الظلمة مهيأ بين يديه.
23Hann reikar um til þess að leita sér brauðs _ hvar er það? _ hann veit að ógæfudagurinn bíður hans.
24يرهبه الضر والضيق. يتجبران عليه كملك مستعد للوغى.
24Neyð og angist skelfa hann, hún ber hann ofurliði eins og konungur, sem búinn er til atlögu,
25لانه مدّ على الله يده وعلى القدير تجبر
25af því hann útrétti hönd sína gegn Guði og reis þrjóskur í móti hinum Almáttka,
26عاديا عليه متصلب العنق باوقاف مجانه معبأة.
26rann í móti honum illvígur undir þykkum bungum skjalda sinna.
27لانه قد كسا وجهه سمنا وربى شحما على كليتيه
27Hann þakti andlit sitt spiki og safnaði fitu á lendar sér,
28فيسكن مدنا خربة بيوتا غير مسكونة عتيدة ان تصير رجما.
28settist að í eyddum borgum, í húsum, er enginn átti í að búa og ákveðið var, að verða skyldu að rústum.
29لا يستغني ولا تثبت ثروته ولا يمتد في الارض مقتناه.
29Hann verður ekki ríkur, og eigur hans haldast ekki við, og kornöx hans svigna ekki til jarðar.
30لا تزول عنه الظلمة. خراعيبه تيبسها السموم وبنفخة فمه يزول.
30Hann kemst eigi undan myrkrinu, frjóanga hans mun loginn svíða, og fyrir reiðiblæstri hans ferst hann.
31لا يتكل على السوء. يضل. لان السوء يكون اجرته.
31Hann skyldi ekki reiða sig á hégóma; hann villist, því að hégómi verður umbun hans.
32قبل يومه يتوفى وسعفه لا يخضرّ.
32Það rætist fyrir skapadægur hans, og pálmagrein hans grænkar eigi.
33يساقط كالجفنة حصرمه وينثر كالزيتون زهره.
33Hann hristir af sér súr berin eins og vínviðurinn og varpar af sér blómunum eins og olíutréð.
34لان جماعة الفجار عاقر والنار تأكل خيام الرشوة.
34Því að sveit hinna óguðlegu er ófrjó, og eldur eyðir tjöldum mútugjafanna.Þeir ganga þungaðir með mæðu og ala ógæfu, og kviður þeirra undirbýr svik.
35حبل شقاوة وولد اثما وبطنه أنشأ غشا
35Þeir ganga þungaðir með mæðu og ala ógæfu, og kviður þeirra undirbýr svik.