¹فاجاب ايوب وقال

¹Þá svaraði Job og sagði:

²اسمعوا قولي سمعا وليكن هذا تعزيتكم.

²Hlustið gaumgæfilega á mál mitt, og látið það vera huggun af yðar hendi.

³احتملوني وانا اتكلم وبعد كلامي استهزئوا.

³Unnið mér þess, að ég tali, og þegar ég hefi talað út, þá mátt þú hæða.

⁴اما انا فهل شكواي من انسان. وان كانت فلماذا لا تضيق روحي.

⁴Er ég þá að kvarta yfir mönnum? eða hví skyldi ég ekki vera óþolinmóður?

⁵تفرسوا فيّ وتعجبوا وضعوا اليد على الفم

⁵Lítið til mín og undrist og leggið hönd á munn!

⁶عندما اتذكر ارتاع واخذت بشري رعدة.

⁶Já, þegar ég hugsa um það, skelfist ég, og hryllingur fer um mig allan.

⁷لماذا تحيا الاشرار ويشيخون نعم ويتجبّرون قوة.

⁷Hvers vegna lifa hinir óguðlegu, verða gamlir, já, magnast að krafti?

⁸نسلهم قائم امامهم معهم وذريتهم في اعينهم.

⁸Niðjar þeirra dafna fyrir augliti þeirra hjá þeim og afsprengi þeirra fyrir augum þeirra.

⁹بيوتهم آمنة من الخوف وليس عليهم عصا الله.

⁹Hús þeirra eru óhult og óttalaus, og hirtingarvöndur Guðs kemur ekki niður á þeim.

¹⁰ثورهم يلقح ولا يخطئ. بقرتهم تنتج ولا تسقط.

¹⁰Boli þeirra kelfir og kemur að gagni, kýr þeirra ber og lætur ekki kálfi.

¹¹يسرحون مثل الغنم رضّعهم واطفالهم ترقص.

¹¹Þeir hleypa út börnum sínum eins og lambahjörð, og smásveinar þeirra hoppa og leika sér.

¹²يحملون الدف والعود ويطربون بصوت المزمار.

¹²Þeir syngja hátt undir með bumbum og gígjum og gleðjast við hljóm hjarðpípunnar.

¹³يقضون ايامهم بالخير. في لحظة يهبطون الى الهاوية.

¹³Þeir eyða dögum sínum í velgengni og fara til Heljar í friði,

¹⁴فيقولون للّه ابعد عنا. وبمعرفة طرقك لا نسرّ.

¹⁴og þó sögðu þeir við Guð: ,,Vík frá oss _ að þekkja þína vegu girnumst vér eigi.

¹⁵من هو القدير حتى نعبده وماذا ننتفع ان التمسناه

¹⁵Hvað er hinn Almáttki, að vér skyldum dýrka hann, og hvað skyldi það stoða oss að leita hans í bæn?``

¹⁶هوذا ليس في يدهم خيرهم. لتبعد عني مشورة الاشرار.

¹⁶Sjá, gæfa þeirra er ekki á þeirra valdi, _ ráðlag óguðlegra er fjarri mér.

¹⁷كم ينطفئ سراج الاشرار ويأتي عليهم بوارهم او يقسم لهم اوجاعا في غضبه

¹⁷Hversu oft slokknar þá á lampa hinna óguðlegu, og hversu oft kemur ógæfa þeirra yfir þá? Hversu oft deilir Guð þeim hlutskiptum í reiði sinni?

¹⁸او يكونون كالتبن قدام الريح وكالعاصفة التي تسرقها الزوبعة.

¹⁸Hversu oft verða þeir sem strá fyrir vindi og sem sáðir, er stormurinn feykir burt?

¹⁹الله يخزن اثمه لبنيه. ليجازه نفسه فيعلم.

¹⁹,,Guð geymir börnum hans óhamingju hans.`` Endurgjaldi hann honum sjálfum, svo að hann fái að kenna á því!

²⁰لتنظر عيناه هلاكه ومن حمة القدير يشرب.

²⁰Sjái augu sjálfs hans glötun hans, og drekki hann sjálfur af reiði hins Almáttka!

²¹فما هي مسرّته في بيته بعده وقد تعيّن عدد شهوره

²¹Því að hvað hirðir hann um hús sitt eftir dauðann, þegar tala mánaða hans er fullnuð?

²²أالله يعلم معرفة وهو يقضي على العالين.

²²Ætla menn að kenna Guði visku eða dæma hinn hæsta?

²³هذا يموت في عين كماله. كله مطمئن وساكن.

²³Einn deyr í mestu velgengni, fullkomlega áhyggjulaus og ánægður,

²⁴احواضه ملآنة لبنا ومخ عظامه طريء.

²⁴trog hans eru full af mjólk, og mergurinn í beinum hans er safamikill.

²⁵وذلك يموت بنفس مرة ولم يذق خيرا.

²⁵Og annar deyr með beiskju í huga og hefir aldrei notið hamingjunnar.

²⁶كلاهما يضطجعان معا في التراب والدود يغشاهما

²⁶Þeir hvíla báðir í duftinu, og maðkarnir hylja þá.

²⁷هوذا قد علمت افكاركم والنيات التي بها تظلمونني.

²⁷Sjá, ég þekki hugsanir yðar og fyrirætlanir, að beita mig ofbeldi.

²⁸لانكم تقولون اين بيت العاتي واين خيمة مساكن الاشرار.

²⁸Þegar þér segið: ,,Hvar er hús harðstjórans og hvar er tjaldið, sem hinir óguðlegu bjuggu í?``

²⁹أفلم تسالوا عابري السبيل ولم تفطنوا لدلائلهم.

²⁹hafið þér þá ekki spurt vegfarendur, _ og sönnunum þeirra munuð þér ekki hafna _

³⁰انه ليوم البوار يمسك الشرير ليوم السخط يقادون.

³⁰að á degi glötunarinnar er hinum vonda þyrmt, á reiðinnar degi er þeim skotið undan.

³¹من يعلن طريقه لوجهه. ومن يجازيه على ما عمل.

³¹Hver setur honum breytni hans fyrir sjónir? Og þegar hann gjörir eitthvað, hver endurgeldur honum?

³²هو الى القبور يقاد وعلى المدفن يسهر.

³²Og til grafar er hann borinn og vakað er yfir legstaðnum.

³³حلو له مدر الوادي. يزحف كل انسان وراءه وقدامه ما لا عدد له.

³³Moldarhnausar dalsins liggja mjúklega ofan á honum, og eftir honum flykkjast allir menn, eins og óteljandi eru á undan honum farnir.Og hvernig megið þér þá hugga mig með hégóma, og andsvör yðar _ sviksemin ein er eftir!

³⁴فكيف تعزونني باطلا واجوبتكم بقيت خيانة

³⁴Og hvernig megið þér þá hugga mig með hégóma, og andsvör yðar _ sviksemin ein er eftir!