1لماذا اذ لم تختبئ الازمنة من القدير لا يرى عارفوه يومه.
1Hvers vegna eru ekki hegningartímar geymdir af hinum Almáttka,
2ينقلون التخوم. يغتصبون قطيعا ويرعونه.
2og hví sjá þeir ekki daga hans, sem á hann trúa? Menn færa landamerki úr stað, ræna hjörðum og halda þeim á beit.
3يستاقون حمار اليتامى ويرتهنون ثور الارملة.
3Asna munaðarleysingjanna reka menn burt og taka uxa ekkjunnar að veði.
4يصدّون الفقراء عن الطريق. مساكين الارض يختبئون جميعا.
4Þeir hrinda hinum fátæku út af veginum, hinir bágstöddu í landinu verða allir að fela sig.
5ها هم كالفراء في القفر يخرجون الى عملهم يبكرون للطعام. البادية لهم خبز لاولادهم.
5Já, sem skógarasnar á öræfum ganga þeir út til starfa sinna, leitandi að fæðu, eyðimörkin veitir þeim brauð handa börnunum.
6في الحقل يحصدون علفهم ويعللون كرم الشرير.
6Á akrinum uppskera þeir fóður sitt og fara í eftirleit í víngarði hins óguðlega.
7يبيتون عراة بلا لبس وليس لهم كسوة في البرد.
7Naktir liggja þeir um nætur, klæðlausir, og hafa enga ábreiðu í kuldanum.
8يبتلّون من مطر الجبال ولعدم الملجإ يعتنقون الصخر
8Þeir eru gagndrepa af fjallaskúrunum, og hælislausir faðma þeir klettinn.
9يخطفون اليتيم عن الثدي ومن المساكين يرتهنون.
9Menn slíta föðurleysingjana af brjóstinu og taka veð af hinum bágstöddu.
10عراة يذهبون بلا لبس وجائعين يحملون حزما.
10Naktir ganga þeir, klæðlausir, og hungraðir bera þeir kornbundin.
11يعصرون الزيت داخل اسوارهم. يدوسون المعاصر ويعطشون.
11Í olífugörðum annarra pressa þeir olíu, troða vínlagarþrór og kveljast af þorsta.
12من الوجع اناس يئنون ونفس الجرحى تستغيث والله لا ينتبه الى الظلم
12Úr borgunum heyrast stunur deyjandi manna, sálir hinna drepnu hrópa á hefnd, en Guð gefur ekki gaum að óhæfunni.
13اولئك يكونون بين المتمردين على النور لا يعرفون طرقه ولا يلبثون في سبله.
13Slíkir menn eru ljósfjendur orðnir, þeir þekkja ekki vegu hans og halda sig ekki á stigum hans.
14مع النور يقوم القاتل يقتل المسكين والفقير وفي الليل يكون كاللص.
14Með morgunsárinu fer morðinginn á fætur og drepur hinn volaða og snauða, og á nóttunni læðist þjófurinn.
15وعين الزاني تلاحظ العشاء. يقول لا تراقبني عين. فيجعل سترا على وجهه.
15Og auga hórkarlsins bíður eftir rökkrinu, og hann segir: ,,Ekkert auga sér mig,`` og dregur skýlu fyrir andlitið.
16ينقبون البيوت في الظلام. في النهار يغلقون على انفسهم. لا يعرفون النور.
16Í myrkrinu brjótast þeir inn í hús, á daginn loka þeir sig inni, þeir þekkja ekki ljósið.
17لانه سواء عليهم الصباح وظل الموت. لانهم يعلمون اهوال ظل الموت.
17Því að öllum er þeim niðamyrkrið morgunn, því að þeir eru nákunnugir skelfingum niðamyrkursins.
18خفيف هو على وجه المياه. ملعون نصيبهم في الارض. لا يتوجه الى طريق الكروم.
18Fljótt berst hann burt með straumnum, bölvaður verður erfðahluti hans í landinu, hann snýr eigi framar á leið til víngarðanna.
19القحط والقيظ يذهبان بمياه الثلج. كذا الهاوية بالذين اخطأوا.
19Þurrkur og hiti hrífa snjóvatnið burt, Hel þann, er svo hefir syndgað.
20تنساه الرحم يستحليه الدود. لا يذكر بعد وينكسر الاثيم كشجرة.
20Móðurskautið gleymir honum, ormarnir gæða sér á honum. Hans er eigi framar minnst, og ranglætið verður brotið sundur eins og tré,
21يسيء الى العاقر التي لم تلد ولا يحسن الى الارملة.
21hann sem rændi óbyrjuna, er ekki fæddi, og enga velgjörð sýndi ekkjunni.
22يمسك الاعزاء بقوته. يقوم فلا يأمن احد بحياته.
22En Guð heldur samt hinum volduga við með mætti sínum, slíkur maður rís aftur upp, þótt hann væri tekinn að örvænta um lífið.
23يعطيه طمأنينة فيتوكل ولكن عيناه على طرقهم.
23Guð veitir honum að lifa óhultur, og hann er studdur, og augu hans vaka yfir vegum hans.
24يترفعون قليلا ثم لا يكونون ويحطون. كالكل يجمعون وكرأس السنبلة يقطعون.
24Hátt standa þeir, en eftir stundarkorn eru þeir horfnir. Þeir hníga, þeir eru hrifnir burt eins og allir aðrir og sviðnir af eins og höfuð kornaxins.Og ef það er eigi svo, _ hver vill þá sanna, að ég sé lygari, og gjöra ræðu mína að engu?
25وان لم يكن كذا فمن يكذبني ويجعل كلامي لا شيئا
25Og ef það er eigi svo, _ hver vill þá sanna, að ég sé lygari, og gjöra ræðu mína að engu?