1مزمور لآساف. الله قائم في مجمع الله. في وسط الآلهة يقضي.
1
خدا در دادگاه آسمانی خود بر مسند قضاوت نشسته
قاضیان را محاکمه مینماید.
2حتى متى تقضون جورا وترفعون وجوه الاشرار. سلاه.
2
«تا به کی با بیعدالتی داوری میکنید
و از ظالمان طرفداری مینمایید؟
3اقضوا للذليل ولليتيم. انصفوا المسكين والبائس.
3
از حق بیچارگان و یتیمان دفاع کنید،
و با محتاجان و درماندگان با انصاف رفتار کنید.
4نجوا المسكين والفقير. من يد الاشرار انقذوا
4
آنان را از چنگ ظالمان برهانید.
5لا يعلمون ولا يفهمون. في الظلمة يتمشون. تتزعزع كل أسس الارض.
5
«شما احمق و نادان هستید
و در جهالت به سر میبرید،
بنابراین عدالت و انصاف در جهان از بین رفته است.
6انا قلت انكم آلهة وبنو العلي كلكم.
6
من شما را 'خدایان'
و 'پسران خدای متعال' خطاب کردم،
7لكن مثل الناس تموتون وكاحد الرؤساء تسقطون.
7
امّا شما مانند انسانهای دیگر خواهید مُرد
و همچون سایر رهبران از دنیا خواهید رفت.»
خدایا، بیا و جهان را داوری فرما،
زیرا اختیار همهٔ اقوام جهان در دست توست.
8قم يا الله. دن الارض. لانك انت تمتلك كل الامم
8
خدایا، بیا و جهان را داوری فرما،
زیرا اختیار همهٔ اقوام جهان در دست توست.