¹يا اله النقمات يا رب يا اله النقمات اشرق‎.

¹ ای خداوند، تو خدای انتقام گیرنده هستی، خشم خود را آشکار ساز!

²‎ارتفع يا ديان الارض. جاز صنيع المستكبرين‎.

² ای داور جهان، برخیز و متکبّران را به سزای كارهایشان برسان.

³‎حتى متى الخطاة يا رب حتى متى الخطاة يشمتون‎.

³ خداوندا، تا به کی شریران موفّق و کامران خواهند بود؟

⁴‎يبقون يتكلمون بوقاحة. كل فاعلي الاثم يفتخرون‎.

⁴ تا به کی جنایتکاران بر خود خواهند بالید و بر کارهای خود افتخار خواهند نمود؟

⁵‎يسحقون شعبك يا رب ويذلون ميراثك‎.

⁵ خداوندا، آنها قوم تو را از بین می‌برند و به آنانی که به تو تعلّق دارند، ظلم می‌کنند.

⁶‎يقتلون الارملة والغريب ويميتون اليتيم‎.

⁶ بیوه زنان و یتیمان و غریبانی را که در این سرزمین زندگی می‌کنند، می‌کشند.

⁷‎ويقولون الرب لا يبصر واله يعقوب لا يلاحظ

⁷ می‌گویند: «خداوند نمی‌بیند و خدای اسرائیل متوجّه نمی‌شود.»

⁸افهموا ايها البلداء في الشعب ويا جهلاء متى تعقلون‎.

⁸ ای قوم من، چقدر نادان هستید، کی می‌خواهید بفهمید؟

⁹‎الغارس الاذن ألا يسمع. الصانع العين ألا يبصر‎.

⁹ آیا خدایی که گوش را به ما داد، نمی‌شنود! و یا خدایی‌ که چشم را آفرید، نمی‌بیند؟

¹⁰‎المؤدب الامم ألا يبكت. المعلم الانسان معرفة‎.

¹⁰ او‌ که ملّتها را سرزنش می‌کند، آیا آنان را مجازات نخواهد‌ کرد؟ آیا او که همهٔ مردم را تعلیم می‌دهد، خودش متوجّه نمی‌شود؟

¹¹‎الرب يعرف افكار الانسان انها باطلة‎.

¹¹ خداوند از افکار آدمیان آگاه است و می‌داند که افكار ما بیهوده است.

¹²‎طوبى للرجل الذي تؤدبه يا رب وتعلمه من شريعتك

¹² خوشا به حال کسی‌که تو او را تأدیب می‌کنی و شریعت خود را به او می‌آموزی.

¹³لتريحه من ايام الشر حتى تحفر للشرير حفرة‎.

¹³ در روز سختی به او آرامش می‌بخشی؛ روزی‌ که گناهکاران را به مجازات می‌رسانی.

¹⁴‎لان الرب لا يرفض شعبه ولا يترك ميراثه‎.

¹⁴ خداوند قوم خود را فراموش نمی‌‌کند و قوم برگزیدهٔ خود را هرگز رد نخواهد کرد.

¹⁵‎لانه الى العدل يرجع القضاء وعلى اثره كل مستقيمي القلوب

¹⁵ بار دیگر عدالت به دادگاهها باز خواهد گشت و عادلان از آن پشتیبانی خواهند کرد.

¹⁶من يقوم لي على المسيئين. من يقف لي ضد فعلة الاثم‎.

¹⁶ در مقابل شریران، چه کسی از من دفاع خواهد کرد؟ در برابر مردم بدکار، چه کسی مرا یاری خواهد نمود؟

¹⁷‎لولا ان الرب معيني لسكنت نفسي سريعا ارض السكوت‎.

¹⁷ اگر خداوند به من کمک نمی‌کرد، تا به حال نابود شده بودم.

¹⁸‎اذ قلت قد زلت قدمي فرحمتك يا رب تعضدني‎.

¹⁸ وقتی فریاد کردم که می‌افتم، تو ای خداوند از روی محبّت پایدارت، دستم را گرفتی.

¹⁹‎عند كثرة همومي في داخلي تعزياتك تلذذ نفسي‎.

¹⁹ هنگامی‌که اضطراب و نگرانی به من روی می‌آورد، تو ای خداوند مرا تسلّی می‌دهی و شادمان می‌سازی.

²⁰‎هل يعاهدك كرسي المفاسد المختلق اثما على فريضة‎.

²⁰ با داوران ظالم که قانون را ظالمانه اجرا می‌کنند، سر و کاری نداری.

²¹‎يزدحمون على نفس الصدّيق ويحكمون على دم زكي‎.

²¹ آنان برای مردم درستکار دسیسه می‌چینند و اشخاص بی‌گناه را به مرگ محکوم می‌کنند.

²²‎فكان الرب لي صرحا والهي صخرة ملجإي

²² امّا خداوند پشتیبان من است و از من دفاع می‌کند. او آنان را به‌خاطر شرارتشان مجازات خواهد كرد و به سبب گناهانشان آنان را نابود خواهد نمود. بلی، خداوند، خدای ما آنها را بکلّی نابود خواهد ساخت.

²³ويرد عليهم اثمهم وبشرهم يفنيهم. يفنيهم الرب الهنا

²³ او آنان را به‌خاطر شرارتشان مجازات خواهد كرد و به سبب گناهانشان آنان را نابود خواهد نمود. بلی، خداوند، خدای ما آنها را بکلّی نابود خواهد ساخت.