¹هلم نرنم للرب نهتف لصخرة خلاصنا‎.

¹ بیایید خداوند را بسراییم و برای او که پشتیبان و نجات‌دهندهٔ ماست، آواز شادمانی سر دهیم.

²‎نتقدم امامه بحمد وبترنيمات نهتف له‎.

² با شکرگزاری به پیشگاه او بیاییم و با سراییدن سرودهای شاد، او را پرستش نماییم.

³‎لان الرب اله عظيم ملك كبير على كل الآلهة‎.

³ زیرا خداوند، خدای متعال است، پادشاه بزرگ بر تمام خدایان.

⁴‎الذي بيده مقاصير الارض وخزائن الجبال له‎.

⁴ او فرمانروای سراسر زمین است، از اعماق اقیانوسها تا فراز بلندترین قلّه‌ها.

⁵‎الذي له البحر وهو صنعه ويداه سبكتا اليابسة

⁵ زمین و دریاها همه به او تعلّق دارند زیرا که او آنها را ساخته است.

⁶هلم نسجد ونركع ونجثو امام الرب خالقنا‎.

⁶ بیایید در پیشگاه او، سرِ تعظیم فرود آوریم و او را بپرستیم، بیایید در حضور او زانو بزنیم، زیرا که او ما را آفریده است.

⁷‎لانه هو الهنا ونحن شعب مرعاه وغنم يده. اليوم ان سمعتم صوته

⁷ او خدای ما و ما قوم او هستیم، ما گلّهٔ او و او شبان ماست. به آنچه او امروز می‌گوید، گوش کنید:

⁸فلا تقسّوا قلوبكم كما في مريبة مثل يوم مسة في البرية

⁸ «مانند اجدادتان در بیابان مریبا و مسّا، تمرّد نکنید.

⁹حيث جربني آباؤكم. اختبروني. ابصروا ايضا فعلي

⁹ آنها در آنجا مرا امتحان کردند، درحالی‌که همهٔ كارهایی را که انجام داده بودم، با چشمان خود دیده بودند.

¹⁰اربعين سنة مقت ذلك الجيل وقلت هم شعب ضال قلبهم وهم لم يعرفوا سبلي‎.

¹⁰ مدّت چهل سال از آنها بیزار بودم و گفتم: این مردم ذاتاً گمراه هستند و از دستورات من سرپیچی می‌کنند! در خشم سوگند یاد کردم که آنها به آرامی من نخواهند رسید.»

¹¹‎فاقسمت في غضبي لا يدخلون راحتي

¹¹ در خشم سوگند یاد کردم که آنها به آرامی من نخواهند رسید.»